Ένα κοινό παράσιτο που κυκλοφορεί συνήθως στις γάτες μπορεί να ενοχοποιείται εν μέρει για την αδυναμία που εμφανίζουν αρκετοί άνθρωποι στην τρίτη ηλικία, τουλάχιστον σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο περιοδικό Journal of Gerontology: Medical Science. Το παράσιτο αυτό είναι το Toxoplasma gondii και δεδομένα δείχνουν ότι περίπου το 11-15% του πληθυσμού θα εκτεθεί σε αυτό κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Το παράσιτο αυτό προκαλεί συνήθως συμπτώματα που ομοιάζουν με γρίπη, ωστόσο σε ορισμένους ασθενείς με κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να προκαλέσει σοβαρότερες επιπλοκές, όπως για παράδειγμα επιληπτικούς σπασμούς.
«Η λοίμωξη από το T. gondii είναι συνήθως ασυμπτωματική, ωστόσο στη νέα μελέτη μας δείξαμε ότι σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να έχει αρνητικές επιδράσεις στην υγεία μακροπρόθεσμα», εξηγούν οι επιστήμονες της μελέτης.
Η θεωρία της ομάδας ήταν ότι το παράσιτο μπορεί να αποτελεί μία από τις αιτίες της «φλεγμονογήρανσης», ενός μηχανισμού χρόνιας φλεγμονής που συνδέεται με την αδυναμία στην τρίτη ηλικία. Προκειμένου να εξερευνήσουν την ορθότητα της παραπάνω θεωρίας, οι επιστήμονες εξέτασαν δείγματα αίματος από 601 Ισπανούς και Πορτογάλους ηλικιωμένους για διάφορους δείκτες που σχετίζονται με την αδυναμία, όπως η ανεξήγητη απώλεια βάρους, το αίσθημα κόπωσης και η έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών.
Αν και αρχικά δεν παρατηρήθηκε σύνδεση ανάμεσα στο ιστορικό λοίμωξης από το T. gondii και τον κίνδυνο αδυναμίας, η ομάδα παρατήρησε ότι οι ασθενείς με τα υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων για το παράσιτο είχαν αυξημένα ποσοστά αδυναμίας.
Πρακτικά, αυτό που έδειξε η παρούσα μελέτη ήταν ότι οι ασθενείς που παρουσίασαν ισχυρότερη ανοσιακή απόκριση κατά την έκθεσή τους στο παράσιτο, τελικά είχαν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν αδυναμία στην τρίτη ηλικία. Οι ίδιοι ασθενείς είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα αρκετών δεικτών φλεγμονής, γεγονός που αποκαλύπτει σε κάποιο βαθμό τη μηχανισμό της παραπάνω σύνδεσης.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι τα ποσοστά των λοιμώξεων από T. gondii είναι υψηλότερα στις μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ ο ιός μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα μορφή στον οργανισμό για αρκετά χρόνια. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα της μελέτης, είναι σημαντικό να αποφύγουμε την έκθεση στο συγκεκριμένο παθογόνο, ιδιαίτερα στη μέση και τρίτη ηλικία.
«Ιδανικά δεν θα πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με άγριες ή αδέσποτες γάτες, ενώ αν έχουμε γάτα στο σπίτι μας θα πρέπει να τη διατηρούμε εκεί έτσι ώστε να περιορίσουμε τον κίνδυνο έκθεσης της τελευταίας στο παράσιτο», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Aleksandr Nadyojin