Σύμφωνα με νέα δεδομένα από τη Μεγάλη Βρετανία, τα περιστατικά ηπατίτιδας σε παιδιά αποδίδονται σε ταυτόχρονη λοίμωξη από δύο διαφορετικά παθογόνα και όχι από ένα, όπως υποπτευόμασταν μέχρι σήμερα.
Από τον Οκτώβριο του 2021 μέχρι σήμερα έχουν αναφερθεί συνολικά 1010 περιστατικά ηπατίτιδας σε παιδιά, εκ των οποίων τα 46 χρειάστηκαν μεταμόσχευση ήπατος, ενώ 22 κατέληξαν, σύμφωνα με δεδομένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO).
Προηγούμενες μελέτες είχαν επικεντρωθεί περισσότερο στους αδενοϊούς, καθώς οι ιοί αυτοί ανιχνεύθηκαν σε αρκετά παιδιά που παρουσίασαν συμπτώματα ηπατίτιδας.
Μία νέα έρευνα από το Λονδίνο, καθώς και μία έρευνα από τη Σκωτία, ωστόσο, διαπίστωσαν ότι για την εμφάνιση της ηπατίτιδας στα παιδιά ενοχοποιείται ένας ακόμα ιός, ο AAV2 (adeno-associated virus 2). Ο ιός αυτός ανιχνεύθηκε στο 96% των περιστατικών της νόσου που εξετάστηκαν από τις δύο μελέτες.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο ιός AAV2 δεν προκαλεί συμπτώματα, ενώ δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί χωρίς την παρουσία ενός άλλου «βοηθητικού» ιού.
Οι επιστήμονες των δύο παραπάνω ερευνών διαπίστωσαν ότι η μόλυνση ενός παιδιού με τον AAV2 και έναν αδενοϊό ή τον ερπητοϊό HHV6 μπορεί να εξηγήσει τα συμπτώματα ηπατίτιδας στα παιδιά.
Καμία Σύνδεση με τον SARS-CoV-2
Και οι δύο μελέτες έχουν αναρτηθεί αυτή τη στιγμή ως προδημοσιεύσεις, καθώς δεν έχουν περάσει ακόμα από τη διαδικασία του peer review.
Εξετάζοντας παιδιά που παρουσίασαν συμπτώματα ηπατίτιδας καθώς και παιδιά χωρίς συμπτώματα (ομάδα ελέγχου), οι επιστήμονες των δύο ερευνών παρατήρησαν ότι μόνο τα παιδιά της πρώτης ομάδας είχαν σωματίδια του ιού AAV2.
Η επιστημονική ομάδα από τη Σκωτία έκανε επίσης γονιδιακές αναλύσεις στα παιδιά και των δύο ομάδων, εξερευνώντας το ρόλο διαφόρων γονιδίων στην εμφάνιση της νόσου. Οι αναλύσεις αυτές έδειξαν ότι ορισμένες διαφορές στο HLA μπορεί να εξηγήσουν γιατί κάποια παιδιά είναι πιο ευαίσθητα στην εμφάνιση ηπατίτιδας.
Τόσο η ομάδα από το Λονδίνο όσο και η ομάδα από τη Σκωτία επιβεβαίωσαν ότι ο SARS-CoV-2 δεν εμπλέκεται στην εμφάνιση ηπατίτιδας.
Σωματίδια του παραπάνω ιού δεν ανιχνεύθηκαν σε δείγματα ήπατος από τα παιδιά που νόσησαν, αν και η έρευνα από τη Σκωτία παρατήρησε ότι τα 2/3 των παιδιών είχαν αντισώματα για τον SARS-CoV-2. Το ποσοστό αυτό, ωστόσο, ήταν παρόμοιο και στην ομάδα ελέγχου, γεγονός που δείχνει ότι ο ιός δεν ενοχοποιείται για την εμφάνιση της νόσου.
Προς το παρόν δεν είναι ακόμα σαφές σε ποιους παράγοντες αποδίδεται η αύξηση των περιστατικών ηπατίτιδας στα παιδιά, ωστόσο φαίνεται ότι τα lockdown επηρέασαν την κυκλοφορία των ιών, καθώς και την ανοσία των παιδιών.
Στις επόμενες μελέτες τους οι επιστήμονες θα εξετάσουν περισσότερο τον ιό AAV2 και την κυκλοφορία του στην κοινότητα. Ο ιός αυτός δεν μας έχει απασχολήσει στο παρελθόν επομένως γνωρίζουμε ελάχιστα σχετικά με τους μηχανισμούς εξάπλωσής του στον πληθυσμό.
Φωτογραφία: cottonbro