Όταν νοσούμε από την ανεμευλογιά στην παιδική ηλικία, ο ιός παραμένει στον οργανισμό μας, ακόμα και μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων της λοίμωξης. Μάλιστα, περίπου στο 30% των ασθενών, ο ιός αυτός θα ενεργοποιηθεί εκ νέου αργότερα κατά τη διάρκεια της ζωής τους προκαλώντας μία νόσο γνωστή ως έρπης ζωστήρ.
Το χαρακτηριστικό εξάνθημα που προκαλεί η παραπάνω νόσος εμφανίζεται συνήθως στην περιοχή του θώρακα είτε στην αριστερή είτε στη δεξιά πλευρά.
Αν και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν ήπιο κνησμό ή μούδιασμα, για τους περισσότερους το άλγος που προκαλεί ο έρπης ζωστήρ είναι ιδιαίτερα έντονο. Σύμφωνα με ορισμένες προηγούμενες μελέτες, οι ασθενείς που νοσούν από έρπητα ζωστήρα έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν γνωρίζαμε σε ποιο μηχανισμό αποδίδεται το παραπάνω φαινόμενο.
Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Infectious Diseases, απαντά στο παραπάνω ερώτημα καθώς δείχνει ότι ο παράγοντας που συνδέει τον έρπητα ζωστήρα με την ανεμευλογιά είναι τα προθρομβωτικά και προφλεγμονώδη εξωσώματα.
Σήμερα αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς που νοσούν από έρπητα ζωστήρα έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο για τουλάχιστον 1 χρόνο μετά την ανάρρωσή τους από τη νόσο.
Η επιστημονική ομάδα της μελέτης υποστηρίζει ότι ο εμβολιασμός για τον έρπητα ζωστήρα μπορεί να περιορίσει τον παραπάνω κίνδυνο.
Τι είναι τα Εξωσώματα;
Τα εξωσώματα είναι μικρές, ασκοειδείς δομές που βρίσκονται στο εσωτερικό των κυττάρων και περιέχουν ορισμένες από τις πρωτεΐνες των τελευταίων, DNA και RNA.
Τα κύτταρα απελευθερώνουν συχνά τα εξωσώματα στην κυκλοφορία του αίματος ή σε άλλα σωματικά υγρά, γεγονός που τους επιτρέπει να ταξιδέψουν σε άλλα σημεία του οργανισμού. Πρακτικά, οι δομές αυτές διευκολύνουν την επικοινωνία των κυττάρων μεταφέροντας το περιεχόμενό τους από ένα κύτταρο σε ένα άλλο.
Στην παρούσα μελέτη οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν περισσότερο στις προθρομβωτικές και φλεγμονώδεις πρωτεΐνες που ταξιδεύουν μέσω των εξωσωμάτων.
Όπως παρατήρησε η ομάδα, τα εξωσώματα περιέχουν αρκετές πρωτεΐνες που συνδέονται με την πηκτικότητα, αλλά και με την ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, ουσίες που σχετίζονται και οι δύο με την εμφάνιση θρομβώσεων.
Η Έρευνα
Οι επιστήμονες της έρευνας ανέλυσαν δείγματα αίματος από 13 ασθενείς που είχαν ιστορικό πρόσφατης διάγνωσης έρπητα ζωστήρα. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκε επίσης ένα δείγμα 10 εθελοντών που δεν είχαν ιστορικό της νόσου.
Οι ασθενείς της πρώτης ομάδας είχαν δώσει τα δείγματα αίματος εντός 7 ημερών από την εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου. Κανένας από αυτούς δεν έπαιρνε αντιιικά φάρμακα εκείνο το διάστημα.
Αναλύοντας τα δείγματα αίματος οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι ασθενείς με ιστορικό έρπητα ζωστήρα είχαν διαφορετικό περιεχόμενο στα εξωσώματά τους. Συγκεκριμένα, το περιεχόμενο των τελευταίων είχε περισσότερες προφλεγμονώδεις και προθρομβωτικές πρωτεΐνες σε σχέση με τα εξωσώματα της ομάδας ελέγχου.
Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, η παρατήρηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς αποκαλύπτει ένα νέο μηχανισμό που θα πρέπει να εξερευνηθεί περαιτέρω από μελλοντικές μελέτες.
Αλλαγή στην Πρόληψη της Νόσου;
Όπως υποστήριξε η επιστημονική ομάδα, το εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση προφλεγμονωδών εξωσωμάτων.
Το εμβόλιο αυτό χορηγείται σήμερα αποκλειστικά σε άτομα άνω των 50 ετών ή ασθενείς άνω των 19 ετών που έχουν κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα.
«Αν και δεν γνωρίζουμε για ποιο διάστημα παραμένουν τα παθολογικά εξωσώματα, αν έχετε παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως διαβήτη, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία ή ιστορικό καπνίσματος, θα πρέπει ίσως να συζητήσετε ορισμένες θεραπευτικές επιλογές με τον γιατρό σας αν είχατε προσφάτως νοσήσει από έρπητα ζωστήρα», καταλήγει η μελέτη.
Φωτογραφία: SHVETS production