Η οσφυαλγία είναι ένα αρκετά κοινό σύμπτωμα που επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών. Σύμφωνα με επιδημιολογικά δεδομένα, περίπου το 7.3% του παγκοσμίου πληθυσμού θα παρουσιάσει το παραπάνω σύμπτωμα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του. Η οσφυαλγία αποτελεί σήμερα την κυριότερη αιτία αναπηρίας παγκοσμίως.
Ορισμένοι παράγοντες του τρόπου ζωής έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο οσφυαλγίας, όπως για παράδειγμα η χειρωνακτική εργασία, το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή.
Οσφυαλγία και Ύπνος
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η κακή ποιότητα του ύπνου μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας, ενώ η σύνδεση αυτή φαίνεται ότι είναι αμφίδρομη.
Για παράδειγμα, μία μελέτη στην οποία συμμετείχαν συνολικά 9.611 εθελοντές διαπίστωσε ότι η οσφυαλγία συνδέεται με μειωμένη διάρκεια και ποιότητα ύπνου.
Μία άλλη μελέτη, αντίστοιχα, η οποία εξέτασε 80 ασθενείς με οσφυαλγία, παρατήρησε ότι μετά από μία νύχτα με κακή ποιότητα ύπνου οι ασθενείς αντιμετώπιζαν εντονότερο άλγος από την οσφυαλγία.
Αντίστοιχα, μετά από μία ημέρα με έντονη οσφυαλγία, οι ασθενείς είχαν χειρότερο ύπνο, γεγονός που αναδεικνύει την αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στους δύο παραπάνω παράγοντες.
Αν και προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η κακή ποιότητα του ύπνου είναι αρκετά συχνή στους ασθενείς με οσφυαλγία, μέχρι σήμερα δεν είχε αποδειχθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματος ανάμεσα στην οσφυαλγία και την ποιότητα του ύπνου.
Μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Neuroscience προσπάθησε να στοιχειοθετήσει την παραπάνω σχέση.
Εξετάζοντας το Ρόλο των Διαταραχών του Ύπνου
Η επιστημονική ομάδα της μελέτης, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το UK Biobank, ανέλυσε το γονιδίωμα 336.965 εθελοντών Ευρωπαϊκής καταγωγής.
Προκειμένου να αποδείξουν τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος ανάμεσα στις διαταραχές του ύπνου και την οσφυαλγία, οι επιστήμονες απομόνωσαν τους εθελοντές που είχαν γονίδια τα οποία έχουν σχετιστεί στο παρελθόν με διάφορα χαρακτηριστικά του ύπνου:
- Αϋπνία
- Μειωμένη διάρκεια ύπνου
- Αυξημένη διάρκεια ύπνου
- Υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας
Ακολούθως οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μία προσέγγιση που λέγεται Μεντελική τυχαιοποίηση για να εκτιμήσουν τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος ανάμεσα στις διαταραχές του ύπνου και τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας.
Με βάση τα αποτελέσματα των παραπάνω αναλύσεων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι υπάρχει αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στην αϋπνία και την οσφυαλγία που σημαίνει ότι η πρώτη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης της δεύτερης και το αντίστροφο.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης ότι η γενετική προδιάθεση για μειωμένη ή αυξημένη διάρκεια ύπνου δεν επηρεάζει τον κίνδυνο οσφυαλγίας.
Τέλος, η ομάδα διαπίστωσε ότι η γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση οσφυαλγίας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας, όχι όμως και το αντίστροφο.
Ερμηνεία των Αποτελεσμάτων και Περιορισμοί της Έρευνας
Σήμερα, η οσφυαλγία αντιμετωπίζεται τυπικά με αναλγητικά. Αν αποδειχθεί ότι πράγματι η αϋπνία μπορεί να ενισχύσει τα συμπτώματα της οσφυαλγίας, τότε πιθανώς θα πρέπει να εξετάσουμε παρεμβάσεις βελτίωσης του ύπνου για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας, όπως υποστήριξε η επιστημονική ομάδα.
Ένας περιορισμός της παρούσας μελέτης ήταν ότι εξέτασε άτομα Ευρωπαϊκής καταγωγής, επομένως οι παρατηρήσεις της έρευνας πιθανώς δεν αφορούν άλλους πληθυσμούς.
Καταλήγοντας, οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι τα αποτελέσματά τους θα πρέπει να επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερους πληθυσμούς με μεγαλύτερη ποικιλομορφία.
Φωτογραφία: cottonbro studio