Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης που διαπίστωσε ότι και μόνο η οσμή της μέντας μπορεί να βελτιώσει τις γνωστικές λειτουργίες ποντικών που πάσχουν από νόσο Alzheimer. Περαιτέρω πειράματα της ομάδας έδειξαν ότι η μενθόλη, μία ουσία που βρίσκεται στη μέντα, μπορεί να περιορίσει ορισμένες από τις βλάβες που προκαλεί η νόσος στον εγκέφαλο.
Συγκεκριμένα, η ομάδα παρατήρησε μείωση στα επίπεδα της ιντελευκίνης-1β (IL-1β), μίας πρωτεΐνης που φυσιολογικά ρυθμίζει τη φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού, ωστόσο σε παθολογικές καταστάσεις μπορεί να γίνει επιβλαβής.
Η επιστημονική ομάδα της μελέτης υποστήριξε ότι πιθανώς με διάφορες οσμές θα είναι δυνατό να βελτιώσουμε την υγεία του εγκεφάλου προκαλώντας κατάλληλες αποκρίσεις από το ανοσοποιητικό σύστημα και τον εγκέφαλο.
«Ο στόχος μας ήταν να εξετάσουμε το ρόλο του οσφρητικού συστήματος στη λειτουργία του ανοσοποιητικού και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Στα πειράματα που κάναμε χρησιμοποιώντας ποντίκια, δείξαμε ότι η οσμή της μενθόλης μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα σε μοντέλα πειραματοζώων», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης από την Ισπανία.
«Αυτό που προκάλεσε έκπληξη ήταν το γεγονός ότι η τακτική έκθεση στη μενθόλη για ένα διάστημα 6 μηνών ήταν ικανή να αποτρέψει την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών σε ποντίκια με νόσο Alzheimer, ενώ βελτίωσε και τις γνωστικές λειτουργίες σε ποντίκια χωρίς τη νόσο», τόνισαν οι συγγραφείς.
Σε μία προηγούμενη έρευνα, η ίδια ομάδα είχε δείξει ότι η μενθόλη μπορεί να ενισχύει την ανοσιακή απόκριση στα ποντίκια. Στην παρούσα μελέτη, οι επιστήμονες έδειξαν ότι μπορεί να βελτιώσει και τις γνωστικές λειτουργίες των πειραματοζώων.
Η σημαντικότερη δράση της μενθόλης ήταν ότι κατάφερε να περιορίσει τα επίπεδα της IL-1β στον εγκέφαλο ενός φυσιολογικών ορίων, γεγονός που ήταν αρκετό για να προστατεύσει τις γνωστικές λειτουργίες των ποντικών.
«Η εισπνοή μενθόλης φαίνεται ότι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της IL-1β. Η αύξηση των επιπέδων της πρωτεΐνης ενοχοποιείται πιθανώς για την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών στα μοντέλα πειραματοζώων που εξετάσαμε», εξηγούν οι συγγραφείς.
«Ο αποκλεισμός της πρωτεΐνης αυτής με τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων που χορηγούνται τυπικά στις αυτοάνοσες νόσους βελτίωσε τις γνωστικές λειτουργίες τόσο ποντικών με νόσο Alzheimer, όσο και ποντικών χωρίς τη νόσο», πρόσθεσε η ομάδα.
Διάφορες μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι πιθανώς υπάρχει ισχυρή σύνδεση ανάμεσα στην όσφρηση και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Συγκεκριμένα, ορισμένες οσμές μπορεί να προκαλέσουν αποκρίσεις του εγκεφάλου οι οποίες δυνητικά επηρεάζουν τη μνήμη ή ακόμα και τα συναισθήματα.
Μάλιστα, αρκετές παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως η νόσος Alzheimer, η νόσος του Parkinson και η σχιζοφρένεια έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με έκπτωση της όσφρησης.
«Η παρούσα μελέτη αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση της σύνδεσης ανάμεσα στο ανοσοποιητικό σύστημα, το κεντρικό νευρικό σύστημα και την όσφρηση. Οι παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι συγκεκριμένες οσμές θα είχαν πιθανώς χρησιμότητα τόσο στην πρόληψη όσο και στη θεραπεία της νόσου Alzheimer, αλλά και άλλων νόσων του κεντρικού νευρικού συστήματος», καταλήγει η ομάδα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Immunology.
Φωτογραφία: Sohel Patel