Οι ασθενείς με πολύ πρώιμη νόσο Alzheimer έχουν συγκεκριμένες αλλαγές στη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος, όπως υποστηρίζει μία νέα μεγάλη μελέτη.
Συγκεκριμένα, η επιστημονική ομάδα της έρευνας παρατήρησε ότι οι ασθενείς με προκλινική νόσο Alzheimer είχαν χαρακτηριστικές διαφορές στο εντερικό τους μικροβίωμα συγκριτικά με μία ομάδα ελέγχου που δεν είχαν τη νόσο.
Οι αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα συνδέθηκαν με συγκεκριμένους δείκτες του β αμυλοειδούς και της πρωτεΐνης ταυ, όχι όμως με δείκτες νευροεκφυλισμού, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στο περιοδικό Science Translational Medicine.
Προηγούμενες μελέτες είχαν παρατηρήσει αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα ασθενών με συμπτωματική νόσο Alzheimer, ωστόσο αυτή είναι οι πρώτη φορά που μία έρευνα παρατηρεί μεταβολές του μικροβιώματος και σε ασυμπτωματικούς ασθενείς.
«Οι παρατηρήσεις της μελέτης μας είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς αποκαλύπτουν ότι οι αλλαγές που προκαλεί η νόσος στο μικροβίωμα είναι δυνατό να ανιχνευθούν από πολύ πρώιμα στάδια της νόσου. Το γεγονός αυτό ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή θεραπευτικών παρεμβάσεων», τόνισαν οι συγγραφείς.
Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε ακόμα αν ο εγκέφαλος προκάλεσε αλλαγές στο έντερο ή το αντίστροφο, σύμφωνα με την ομάδα. Ωστόσο, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης της παραπάνω σύνδεσης, οι συγγραφείς τόνισαν ότι θέλουν να εξετάσουν περισσότερο το ρόλο της φλεγμονής.
«Η αύξηση στα επίπεδα ορισμένων βακτηρίων του εντέρου μπορεί να προκαλέσει διάσπαση του εντερικού επιθηλίου με αποτέλεσμα την επέκταση της φλεγμονής και εκτός του οργάνου. Αρκετά δεδομένα τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι η φλεγμονή ενδεχομένως ενοχοποιείται για συγκεκριμένες αλλαγές στον εγκέφαλο», πρόσθεσαν οι συγγραφείς.
Η επιστημονική ομάδα εξέτασε συνολικά 164 εθελοντές με φυσιολογικές γνωστικές λειτουργίες. Οι εθελοντές ήταν 68-94 ετών και το 45% ήταν άνδρες.
Η διάγνωση της προκλινικής νόσου Alzheimer τέθηκε με τη χρήση PET scan και αναλύσεων του ΕΝΥ. Συνολικά 49 εθελοντές διαγνώστηκαν με προκλινική νόσο Alzheimer, ενώ οι υπόλοιποι 115 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Οι εθελοντές συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια από τα οποίο προσδιορίστηκε η ποιότητα της διατροφής τους. Οι διαφορές στη διατροφή δεν ήταν σημαντικές ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Από τις αναλύσεις που έκανε η επιστημονική ομάδα διαπιστώθηκε ότι ορισμένα είδη βακτηρίων ήταν αυξημένα στους ασθενείς με προκλινική νόσο Alzheimer. Αυτά που συνδέθηκαν για πρώτη φορά με τη νόσο ήταν τα Dorea formicigenerans και Oscillibacter. Τα βακτήρια Alistipes, Barnesiella και Odoribacter ήταν επίσης αυξημένα, ωστόσο η σύνδεση αυτή είχε παρατηρηθεί και σε προηγούμενες έρευνες.
Μία σημαντική παρατήρηση ήταν ότι οι ασθενείς με προκλινική νόσο Alzheimer είχαν πιο ενεργές οδούς που εμπλέκονται στην αποδόμηση της αργινίνης και της ορνιθίνης.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τους εθελοντές της μελέτης, οι επιστήμονες κατάφεραν επίσης να αναπτύξουν ένα ειδικό μοντέλο μηχανικής μάθησης που μπορεί να προβλέψει την εμφάνιση προκλινικής νόσου Alzheimer.
«Η τροποποίηση του εντερικού μικροβιώματος φαίνεται ότι αποτελεί ρεαλιστική προσέγγιση για την πρόληψη της νόσου Alzheimer. Μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να εξετάσουν αν η μεταμόσχευση κοπράνων ή κάποια προβιοτική θεραπεία μπορεί να αποτρέψουν την εμφάνιση της νόσου σε ασθενείς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Edward Jenner