Τα γερασμένα κύτταρα που σταματούν να πολλαπλασιάζονται αλλά δεν καταστρέφονται, σταδιακά συσσωρεύονται στον οργανισμό αυξάνοντας τη χρόνια φλεγμονή και τον κίνδυνο παθήσεων όπως ο καρκίνος και οι νευροεκφυλιστικές νόσοι.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η αφαίρεση των παραπάνω κυττάρων μπορεί να επαναφέρει την υγιή ισορροπία των ιστών και να βελτιώσει το προσδόκιμο ζωής των πειραματοζώων. Η επιστημονική ομάδα μίας νέας έρευνας διαπίστωσε ότι η ανοσιακή απόκριση σε έναν ιό που βρίσκεται σε αρκετούς ανθρώπινους ιστούς μπορεί να ανιχνεύσει και να καταστρέψει τα γερασμένα κύτταρα του δέρματος στον άνθρωπο.
Στην έρευνά τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cell, οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα δέρματος από εθελοντές διαφορετικών ηλικιών προκειμένου να εξερευνήσουν περισσότερο τους μηχανισμούς της απομάκρυνσης γερασμένων κυττάρων από τους ανθρώπινους ιστούς.
Από τις αναλύσεις που έκαναν, οι επιστήμονες παρατήρησαν περισσότερα γερασμένα κύτταρα στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Ωστόσο, μετά από κάποιο σημείο ο αριθμός των γερασμένων κυττάρων παρέμενε σταθερός γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος μηχανισμός που σταματά την ανεξέλεγκτη αύξηση στον αριθμό τους.
Περαιτέρω πειράματα έδειξαν ότι ο μηχανισμός αυτός συνδέεται με τα κυτταροτοξικά CD4+ T λεμφοκύτταρα τα οποία πράγματι περιορίζουν τον αριθμό των γερασμένων κυττάρων. Μάλιστα, η ομάδα παρατήρησε ότι όσο αυξανόταν ο αριθμός των παραπάνω λεμφοκυττάρων, τόσο μειωνόταν ο αριθμός των γερασμένων κυττάρων στο δέρμα.
Όταν εξερεύνησαν περισσότερο τους μηχανισμούς μέσω των οποίων τα CD4+ Τ λεμφοκύτταρα περιορίζουν τους πληθυσμούς των γερασμένων κυττάρων, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα τελευταία εκφράζουν μία πρωτεΐνη που παράγεται από τον ανθρώπινο κυτταρομεγαλοϊό, έναν ερπητοϊό που βρίσκεται στους περισσότερους ανθρώπους χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Εκφράζοντας την παραπάνω πρωτεΐνη, τα γερασμένα κύτταρα γίνονται στόχος για τα κυτταροτοξικά Τ λεμφοκύτταρα.
«Η έρευνά μας έδειξε ότι η ανοσιακή απόκριση στον ανθρώπινο κυτταρομεγαλοϊό μπορεί να επηρεάσει τον αριθμό των γερασμένων κυττάρων. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε φορείς του παραπάνω ιού και το ανοσοποιητικό μας σύστημα έχει ήδη προσαρμοστεί έτσι ώστε να περιορίζει τον πληθυσμό των κυττάρων που εκφράζουν αντιγόνα του παραπάνω ιού», αναφέρει η ομάδα της έρευνας.
Οι παρατηρήσεις της ομάδας έχουν ιδιαίτερα σημασία, καθώς δείχνουν ότι η ενίσχυση μίας ανοσιακής απόκρισης για έναν ιό μπορεί να μας βοηθήσει να περιορίσουμε τα γερασμένα κύτταρα στον άνθρωπο.
«Ο επόμενος στόχος μας είναι να εξετάσουμε αν η ανοσιακή απόκριση για τον κυτταρομεγαλοϊό μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση παθήσεων όπως ο καρκίνος, η ίνωση και οι νευροεκφυλιστικές νόσοι», καταλήγει η ομάδα.
Φωτογραφία: Edward Jenner