Η θυμεκτομή συνδέεται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρκίνου και θανάτου από όλα τα αίτια, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης.
Όπως διαπιστώθηκε από την ανάλυση των δεδομένων της παραπάνω μελέτης, οι ασθενείς με ιστορικό θυμεκτομής είχαν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου από όλα τα αίτια ή διάγνωσης με καρκίνο στα επόμενα 5 χρόνια μετά την επέμβαση συγκριτικά με αυτούς που είχαν υποβληθεί επίσης σε χειρουργεία της καρδιάς ή του θώρακα χωρίς να κάνουν θυμεκτομή.
Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος θανάτου στην ομάδα της θυμεκτομής ήταν 8.1%, ενώ στην ομάδα ελέγχου 2.8%. Τα ποσοστά για τον κίνδυνο καρκίνου στις δύο ομάδες ήταν 7.4% και 3.7%, αντίστοιχα.
Αναφορικά με τα ποσοστά αυτοάνοσων νοσημάτων δεν υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες της μελέτης στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine.
Κάνοντας προσαρμογή για διάφορους παράγοντες που ενδεχομένως επηρέασαν το παραπάνω αποτέλεσμα (όπως το ιστορικό λοίμωξης πριν το χειρουργείο, το ιστορικό καρκίνου ή οι προϋπάρχουσες αυτοάνοσες νόσοι), διαπιστώθηκε ωστόσο και αυξημένος κίνδυνος για αυτοάνοσα νοσήματα (περίπου 50%) στην ομάδα της θυμεκτομής.
Συγκρίνοντας τους ασθενείς που είχαν κάνει θυμεκτομή με τον γενικό πληθυσμό και πάλι διαπιστώθηκε αυξημένο κίνδυνος θανάτου από όλα τα αίτια (9% έναντι 5.2%), καθώς και αυξημένος κίνδυνος θανάτου από καρκίνο (2.3% έναντι 1.5%).
Η θυμεκτομή γίνεται συχνά σε επεμβάσεις του θώρακα και της καρδιάς καθώς βρίσκεται μπροστά από το όργανο και εμποδίζει την πρόσβαση του χειρουργού στην καρδιά.
Καθώς το όργανο αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος και αργότερα η λειτουργία του εκπίπτει, θεωρείται ότι μπορεί να αφαιρεθεί στην ενήλικη ζωή χωρίς σημαντικές επιπτώσεις για τον ασθενή. Ωστόσο, η παρούσα μελέτη έδειξε ότι το όργανο παραμένει σημαντικό και στις μεγαλύτερες ηλικίες και μπορεί να επηρεάσει διάφορες λειτουργίες.
Σε ένα άρθρο που συνόδευσε τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης, η συγγραφέας υποστήριξε ότι οι παρατηρήσεις της παρούσας μελέτης έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς πρακτικά δείχνουν ότι η ολική θυμεκτομή θα πρέπει να αποφεύγεται, όπου αυτό είναι εφικτό.
Τονίζει μάλιστα, ότι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο θύμος αδένας συνεχίζει να παράγει Τ λεμφοκύτταρα, κάτι που όπως φαίνεται είναι απαραίτητο για τον οργανισμό.
Στην έρευνα εξετάστηκαν συνολικά 1.420 ενήλικες που είχαν κάνει θυμεκτομή στο Massachusetts General Hospital από τον Ιανουάριο του 1993 μέχρι το Μάρτιο του 2020. Από την ανάλυση εξαιρέθηκαν οι ασθενείς που κατέληξαν εντός 90 ημερών από την επέμβαση.
Στην ανάλυση εξετάστηκε επίσης και μία ομάδα περίπου 6000 εθελοντών που είχαν κάνει χειρουργικές επεμβάσεις του θώρακα ή της καρδίας, χωρίς ωστόσο να κάνουν θυμεκτομή.
Η επιστημονική ομάδα της έρευνας παρατήρησε ότι οι ασθενείς στην ομάδα της θυμεκτομής είχαν περιορισμένη παραγωγή Τ λεμφοκυττάρων σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Οι ασθενείς αυτοί είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα φλεγμονωδών κυτταροκινών, ανεξαρτήτως αν εμφάνισαν ή όχι καρκίνο μετά τη θυμεκτομή.
Καταλήγοντας, οι συγγραφείς της μελέτης υποστήριξαν ότι η θυμεκτομή θα πρέπει να αποφεύγεται όπου αυτό είναι δυνατό καθώς μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στους ασθενείς μακροπρόθεσμα.
Φωτογραφία: Raul Infante Gaete