Οι υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων βιταμίνης D δεν μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων στους ηλικιωμένους, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μεγάλης μελέτης από την Αυστραλία.
Συγκεκριμένα, στο διάστημα των 5 ετών που εξέτασε η μελέτη, τα ποσοστά εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου στην ομάδα που έπαιρνε βιταμίνη D ήταν 6%, ενώ στην ομάδα ελέγχου ήταν 6.6%, διαφορά που δεν θεωρήθηκε στατιστικώς σημαντική.
Τα αποτελέσματα δεν διαφοροποιήθηκαν ούτε όταν έγινε προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο και το δείκτη μάζας σώματος των εθελοντών, αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BMJ.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι σε συγκεκριμένα είδη καρδιαγγειακών συμβαμάτων τα οφέλη ήταν περισσότερα σε σχέση με άλλα. Για παράδειγμα, στο έμφραγμα του μυοκαρδίου, ο κίνδυνος ήταν 19% χαμηλότερος στην ομάδα που έπαιρνε την υψηλότερη δόση βιταμίνης D (60.000 IU το μήνα).
Σχετικά χαμηλότερος ήταν και ο κίνδυνος καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε αυτούς που έπαιρναν στατίνες ή άλλα φάρμακα για το καρδιαγγειακό στην ομάδα παρέμβασης. Οι ασθενείς αυτοί είχαν 16% μειωμένο κίνδυνο σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, αν και αυτό το ποσοστό επίσης δεν ήταν στατιστικώς σημαντικό.
Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης πρακτικά συμφωνούν με αυτά προηγούμενων τυχαιοποιημένων ερευνών, όπως οι ViDA και VITAL που είχαν δείξει ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D δεν μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Η επιστημονική ομάδα της παρούσας μελέτης είχε δείξει σε μία προηγούμενη έρευνα ότι τα παραπάνω συμπληρώματα δεν μειώνουν ούτε τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια στον ίδιο πληθυσμό.
Ωστόσο, οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι αυτό δεν αποτελεί απόδειξη ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D δεν έχουν χρησιμότητα στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συμβαμάτων.
Στην παρούσα μελέτη οι γιατροί επέλεξαν τυχαία ένα δείγμα ασθενών από μία βάση δεδομένων και παρακολούθησαν την πορεία της υγείας τους από ιατρικά αρχεία. Οι εθελοντές ήταν ηλικίας 60-84 ετών και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (10.000 άτομα περίπου σε κάθε ομάδα) εκ των οποίων η μία έλαβε 60.000 IU βιταμίνης D3 το μήνα, ενώ η άλλη έλαβε placebo.
Η μέση συγκέντρωση της 25-υδροξυβιταμίνης-D έφτασε τα 77 nmol/L στην ομάδα ελέγχου και τα 115 nmol/L στην ομάδα της βιταμίνης D.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν παρόμοιες στις δύο ομάδες.
Φωτογραφία: Karolina Grabowska