Η παχυσαρκία μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του εγκεφάλου να ανιχνεύει την πλήρωση του στομάχου προκαλώντας έτσι αίσθημα κορεσμού μετά την κατανάλωση γευμάτων με ζάχαρη και λίπη, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Metabolism.
Μάλιστα, οι παραπάνω αλλαγές μπορεί να παραμείνουν μακροπρόθεσμα, γεγονός που τελικά επηρεάζει την ικανότητα των ασθενών να χάνουν βάρος μακροπρόθεσμα, όπως υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης οι οποίοι προέρχονται από τις ΗΠΑ και την Ολλανδία.
Στην έρευνα που έκαναν, οι επιστήμονες εξέτασαν εθελοντές με κλινική παχυσαρκία και παρατήρησαν ότι η νευρολογικές τους αποκρίσεις στα λίπη και τη ζάχαρη ήταν διαφορετικές σε σχέση με αυτές των εθελοντών της ομάδας ελέγχου. Συγκεκριμένα, οι παχύσαρκοι ασθενείς είχαν περιορισμένη απόκριση ντοπαμίνης μετά τα γεύματα, γεγονός που επηρέαζε μακροπρόθεσμα το αίσθημα πληρότητας και συνεπώς την ικανότητά τους να χάνουν βάρος.
Πρακτικά, οι παρατηρήσεις της μελέτης αμφισβητούν την κοινή αντίληψη ότι η απώλεια βάρους χρειάζεται απλά θέληση και επιμονή, καθώς φαίνεται ότι υπάρχουν βιολογικές διαφορές στον εγκέφαλο των ασθενών με παχυσαρκία. Ως αποτέλεσμα, η απώλεια βάρους σε ορισμένους ασθενείς πιθανώς χρειάζεται πιο σύνθετες προσεγγίσεις από τη μείωση των θερμίδων και τη φυσική άσκηση.
Η επιστημονική ομάδα της παρούσας μελέτης επικεντρώθηκε περισσότερο στο ρόλο του ραβδωτού σώματος, μίας περιοχής του εγκεφάλου που εμπλέκεται με τη διατροφή και τις συνήθειες που σχετίζονται με αυτή. Στα πλαίσια των πειραμάτων που έκαναν, έδωσαν στους εθελοντές γλυκόζη ή λίπη και ακολούθως παρακολούθησαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα με τις απεικονιστικές εξετάσεις fMRI και SPECT.
Στους εθελοντές με φυσιολογικό βάρος, η εγκεφαλική δραστηριότητα σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου μειώθηκε μετά τα παραπάνω γεύματα, ενώ τα επίπεδα της ντοπαμίνης αυξήθηκαν, γεγονός που σημαίνει ότι δημιουργήθηκε πράγματι αίσθημα πληρότητας. Αντιθέτως, στους ασθενείς με παχυσαρκία δεν παρατηρήθηκε αυτή η απόκριση.
Στο επόμενο κομμάτι του πειράματος, οι επιστήμονες ζήτησαν από τους εθελοντές με παχυσαρκία να κάνουν ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους για 12 εβδομάδας. Προς έκπληξή τους παρατήρησαν ότι ακόμα και σε αυτούς που έχασαν πάνω από το 10% του σωματικού βάρους δεν βελτιώθηκε η απόκριση στην ντοπαμίνη.
Η επιστημονική ομάδα υποστήριξε ότι, αν και το δείγμα που εξετάστηκε ήταν σχετικά μικρό, η παρούσα μελέτη προσφέρει σημαντικά δεδομένα σχετικά με τις επιδράσεις της παχυσαρκίας στον εγκέφαλο. Καταλήγοντας, οι συγγραφείς τόνισαν ότι είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσα και νέες μελέτες οι οποίες θα εξετάσουν αν οι αλλαγές που προκαλεί η παχυσαρκία στον εγκέφαλο είναι αναστρέψιμες.
Φωτογραφία: Ekaterina Bolovtsova