Σχεδόν 4 στις 10 γυναίκες νεαρής ηλικίας έχουν χαμηλά επίπεδα σιδήρου, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως ίλιγγο και αδυναμία, όπως υποστηρίζει μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό JAMA. Μάλιστα, η πλειοψηφία των παραπάνω γυναικών δεν γνωρίζουν ότι έχουν χαμηλά επίπεδα σιδήρου καθώς τυπικά, στις εξετάσεις αίματος που γίνονται σε αυτή την ηλικία, δεν υπολογίζονται τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα.
Μία άλλη παρατήρηση της ίδιας μελέτης που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι 1 στις 17 γυναίκες ηλικίας 12-21 ετών έχει αρκετά χαμηλά επίπεδα σιδήρου για να τεθεί η διάγνωση της σιδηροπενικής αναιμίας.
Η έρευνα χρησιμοποίησε δεδομένα από μία βάση δεδομένων του CDC των ΗΠΑ στην οποία συμμετέχουν γυναίκες νεαρής ηλικίας. Από την ανάλυση των δεδομένων, η ομάδα διαπίστωσε ότι περίπου το 40% του δείγματος που εξετάστηκε είχε χαμηλά επίπεδα σιδήρου, ωστόσο το ποσοστό αυτό ήταν υψηλότερο στις φυλές εκτός της Καυκάσιας.
Μία σημαντική παρατήρηση της μελέτης ήταν ότι η ανεπάρκεια σιδήρου δεν συνδέεται αποκλειστικά με την έμμηνο ρύση, καθώς το 27% των κοριτσιών στα οποία δεν είχε επέλθει ακόμα η εμμηναρχή είχαν επίσης χαμηλά επίπεδα σιδήρου. Επιπλέον, η σοβαρότητα της ανεπάρκειας σιδήρου δεν φάνηκε να συνδέεται με τη διάρκεια που είχε περάσει από την πρώτη περίοδο της κάθε γυναίκας.
Σύμφωνα με την ομάδα της έρευνας, δεν υπάρχει λόγος να μην γίνεται έλεγχος της φερριτίνης σε κάθε εξέταση αίματος στις γυναίκες νεαρής ηλικίας, ακόμα και αν δεν έχουν συμπτώματα αναιμίας.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη μελέτη NHANES. Συγκεκριμένα, η ομάδα ανέλυσε τα αποτελέσματα εξετάσεων αίματος στα οποία υπήρχαν μετρήσεις φερριτίνης και αιμοσφαιρίνης για 3.490 γυναίκες ηλικίας 12-21 ετών. Οι συγγραφείς επικεντρώθηκαν περισσότερο στα επίπεδα της φερριτίνης και έθεσαν ως όριο για τη διάγνωση αναιμίας τα 25 μικρογραμμάρια ανά λίτρο αίματος (μg/L).
Η ομάδα ελπίζει ότι οι παρατηρήσεις της παρούσας μελέτης θα ωθήσουν τους γιατρούς να ζητούν συχνότερα εξετάσεις των επιπέδων φερριτίνης στο ετήσιο τσεκ-απ των ασθενών τους. Αν διαπιστωθούν χαμηλά επίπεδα, ο γιατρός θα πρέπει να συνιστά κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο ή συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν σίδηρο.
Φωτογραφία: Karolina Grabowska