Η μέση θερμοκρασία του ανθρωπίνου σώματος μειώνεται σταθερά από τα μέσα του 19ου αιώνα και σήμερα δεν γνωρίζουμε ακόμα ποια είναι τα αίτια του παραπάνω φαινομένου. Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine προσπάθησε να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα και κατέληξε σε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Εξετάζοντας δεδομένα από ασθενείς που νοσηλεύτηκαν για σήψη (μία νόσο που χαρακτηρίζεται από υπερβολική αντίδραση του οργανισμού σε μία λοίμωξη), καθώς και μέσω μίας σειράς πειραμάτων σε ποντίκια, οι επιστήμονες εξερεύνησαν ειδικά τη σύνδεση ανάμεσα στα βακτήρια του εντέρου, τις αλλαγές της θερμοκρασίας και την πρόγνωση των ασθενών.
Οι επιστήμονες αποφάσισαν να εξετάσουν ασθενείς με σήψη καθώς η νόσος προκαλεί αυξομειώσεις στη θερμοκρασία του οργανισμού οι οποίες επηρεάζουν την πιθανότητα ενός ασθενούς να επιβιώσει από τη νόσο.
«Γνωρίζουμε ότι η ρύθμιση της θερμοκρασίας είναι ιδιαίτερα σημαντική στους ασθενείς με σήψη καθώς συνδέεται με την πρόγνωση των ασθενών. Ωστόσο δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας ούτε αν υπάρχει κάποιος τρόπος να τις επηρεάσουμε προς όφελος των ασθενών», υποστήριξαν οι επιστήμονες.
Η επιστημονική ομάδα εξέτασε δείγματα βακτηρίων από 116 ασθενείς με σήψη και παρατήρησε σημαντικές διαφοροποιήσεις στο μικροβίωμα των ασθενών οι οποίες συνδέθηκαν και με τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στους τελευταίους.
Τα βακτήρια Firmicutes phylum συνδέθηκαν με τον υψηλό πυρετό. Τα βακτήρια αυτά παράγουν σημαντικές ουσίες για την ανάπτυξη του οργανισμού και τη διατήρηση της υγείας γενικότερα, ενώ μπορεί να επηρεάσουν και την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά και το μεταβολισμό.
Αν και η παρατήρηση αυτή προφανώς δεν μπορεί να εξηγήσει από μόνη της γιατί η μέση θερμοκρασία του σώματος μειώνεται συνεχώς τα τελευταία 150 χρόνια, σίγουρα αποτελεί μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
«Μας προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι οι ασθενείς που εξετάσαμε διαφέρουν περισσότερο μεταξύ τους ως προς το εντερικό μικροβίωμα παρά ως προς τα γονίδια που φέρουν. Για παράδειγμα, δύο τυχαίοι ασθενείς έχουν σχεδόν ίδιο το 99% του γονιδιώματος, ενώ το εντερικό τους μικροβίωμα μπορεί να παρουσιάζει 0% αλληλοεπικάλυψη», εξήγησαν οι συγγραφείς.
Σε περαιτέρω πειράματα που έκανε η ομάδα χρησιμοποιώντας ποντίκια με ή χωρίς εντερικό μικροβίωμα, διαπιστώθηκε ότι η μέση θερμοκρασία του σώματος ήταν χαμηλότερη στα πειραματόζωα που δεν είχαν μικροβίωμα. Η θεραπεία με αντιβιοτικά συνδέθηκε επίσης με μείωση της μέσης θερμοκρασίας του σώματος στα ποντίκια.
Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παρατήρηση ήταν επίσης ότι οι ίδιες οικογένειες βακτηρίων συνδέθηκαν με διακυμάνσεις της θερμοκρασίας τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ποντίκια.
Όπως υποστήριξε η επιστημονική ομάδα, το επόμενο βήμα είναι να εξεταστούν δείγματα από ένα μεγαλύτερο αριθμό ασθενών έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν πράγματι οι μεταβολές της θερμοκρασίας του οργανισμού συνδέονται με τα επίπεδα των μικροβίων του εντέρου.
«Δεν είναι τυχαίο ότι η θερμοκρασία του σώματος είναι ένα από τα ζωτικά σημεία, καθώς μάς δίνει σημαντικές πληροφορίες τόσο για τη φλεγμονή όσο και για τη μεταβολική κατάσταση του οργανισμού», κατέληξαν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Maksim Goncharenok