Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) δεν αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα για τον κίνδυνο θανάτου στους ενήλικες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο περιοδικό PLOS ONE από επιστήμονες στις ΗΠΑ.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η συχνότητα τόσο της υπερβαρίας όσο και της παχυσαρκίας, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα στον πληθυσμό, ιδιαίτερα στις χώρες του Δυτικού κόσμου. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι δύο παραπάνω καταστάσεις συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για αρκετά καρδιομεταβολικά νοσήματα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα καμία έρευνα δεν είχε καταφέρει να εξετάσει αν η υπερβαρία και η παχυσαρκία αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες για τον κίνδυνο θανάτου στους ενήλικες. Ακόμα και οι έρευνες που είχαν προσπαθήσει να απαντήσουν το παραπάνω ερώτημα είχαν εξετάσει κυρίως Καυκάσιους ενήλικες, γεγονός που σημαίνει ότι τα αποτελέσματά τους δεν γενικεύονται σε άλλους πληθυσμούς.
Στη νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες, οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από ένα δείγμα 554.332 ενηλίκων που συμμετείχαν στις βάσεις δεδομένων National Health Interview Survey και US National Death Index. Ο δείκτης μάζας σώματος εκτιμήθηκε από τις μετρήσεις ύχους και βάρους που είχαν υποβάλει οι εθελοντές. Τελικά, το δείγμα χωρίστηκε σε 9 κατηγορίες ανάλογα με το ΔΜΣ.
Οι επιστήμονες είχαν επίσης πρόσβαση σε διάφορα δημογραφικά στοιχεία για τους εθελοντές, κοινωνικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά, το ιατρικό ιστορικό, καθώς και το ιστορικό επισκέψεων σε νοσοκομεία ή ιατρεία. Η μέση ηλικία των εθελοντών ήταν τα 46 χρόνια και η αναλογία ανδρών/γυναικών ήταν περίπου 1/1. Το 35% των εθελοντών είχαν ΔΜΣ εντός του εύρους 25-30 (υπέρβαροι), ενώ το 27.2% είχε πάνω από 30 (παχύσαρκοι).
Στο διάστημα των 9 ετών που εξέτασε η έρευνα καταγράφηκαν συνολικά 75.807 θάνατοι. Ο κίνδυνος θανάτου από όλα τα αίτια ήταν παρόμοιος σε ένα μεγάλο εύρος τιμών του ΔΜΣ. Συγκεκριμένα, για τους ηλικιωμένους δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφοροποίηση στον κίνδυνο θανάτου εντός του εύρους 22.5 έως 34.9 που σημαίνει ότι ακόμα και οι παχύσαρκοι ηλικιωμένοι δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με αυτούς που είχαν φυσιολογικό βάρος. Για τους νεότερους ενήλικες, ο κίνδυνος θανάτου παρέμενε σταθερός από το ΔΜΣ 22.5 μέχρι το 27.4. Συνολικά, για τις τιμές του ΔΜΣ πάνω από 30, παρατηρήθηκε περίπου 21% έως 108% αυξημένος κίνδυνος θανάτου.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες της μελέτης, τόσο η φυλή όσο και το φύλο, δεν φάνηκε να επηρεάζουν τους παραπάνω αριθμούς.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι ο ΔΜΣ πιθανώς δεν αποτελεί καλό δείκτη για την εκτίμηση της γενικότερης υγείας ενός ασθενούς. Οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν περισσότερο τη σύνδεση του ΔΜΣ με τον κίνδυνο θανάτου από διάφορες καρδιομεταβολικές συννοσηρότητες», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: SHVETS production