Ένα νέο τεχνητό αντίσωμα που εξετάζεται για την αντιμετώπιση της αμυοτροφικής πλευρικής σκλήρυνσης (ALS) φαίνεται ότι μπορεί επίσης να αποτρέψει την απόρριψη μοσχευμάτων, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας που εξέτασε πειραματόζωα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν πριν από λίγες ημέρες στο περιοδικό Science Translational Medicine. Αν τελικά αποδειχθεί ότι το αντίσωμα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και στον άνθρωπο, τότε θα έχουμε μία νέα προσέγγιση που θα μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στις μεταμοσχεύσεις οργάνων.
«Εδώ και περισσότερο από 20 χρόνια αναζητούμε μία νέα προσέγγιση για την αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος και αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής. Η ανακάλυψή μας θα βοηθήσει σημαντικά τους ασθενείς που χρειάζονται μεταμοσχεύσεις», αναφέρει η επιστημονική ομάδα της μελέτης.
Σε αρκετούς ασθενείς με μη αναστρέψιμες βλάβες σε κάποιο όργανο, η μεταμόσχευση αποτελεί μονόδρομο. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις, ο οργανισμός του ασθενούς αναγνωρίζει το μόσχευμα ως «ξένο» με αποτέλεσμα να το καταστρέφει.
Η ανοσιακή αυτή απόκριση γνωστή και ως απόρριψη μοσχεύματος μπορεί να είναι ακόμα και απειλητική για τη ζωή των ασθενών.
Το ΑΤ-1501, όπως λέγεται το νέο αντίσωμα που ανέπτυξε η ομάδα της παρούσας μελέτης, μείωσε σημαντικά τα ποσοστά απόρριψης μοσχευμάτων σε πειραματόζωα, χωρίς να αυξήσει την ανάγκη χορήγησης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων. Επιπλέον, δεν φάνηκε να αυξάνει τον κίνδυνο θρομβώσεων, κάτι που είχε παρατηρηθεί στις προηγούμενες θεραπείες.
Το αντίσωμα αυτό είχε δοκιμαστεί με επιτυχία πέρσι για την αντιμετώπιση της ALS, όπου είχε καταφέρει να επιβραδύνει την πορεία της νόσου. Αν αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικό και στις μεταμοσχεύσεις τότε θεωρητικά θα μπορεί να βοηθήσει εκατομμύρια ασθενείς σε όλο τον κόσμο.
«Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα για την πρόληψη της απόρριψης ενός μοσχεύματος είναι αποτελεσματικά, αλλά έχουν αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες. Καθώς καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνουν τον κίνδυνο λοιμώξεων, καθώς και παθήσεων όπως ο διαβήτης και η υπέρταση», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα όπως το AT-1501 μιμούνται τη δράση των φυσιολογικών αντισωμάτων του ανθρώπου.
Το AT-1501 προσδένεται σε μία συγκεκριμένη πρωτεΐνη που λέγεται λιγάνη CD40 και βρίσκεται στην επιφάνεια ορισμένων Τ λεμφοκυττάρων. Μέσω της πρόσδεσης αυτής, το αντίσωμα αποτρέπει την ενεργοποίηση των παραπάνω κυττάρων, γεγονός που μειώνει την πιθανότητα μίας ισχυρής ανοσιακής απόκρισης που ενδεχομένως θα οδηγήσει στην απόρριψη του μοσχεύματος.
Όπως προαναφέρθηκε, το αντίσωμα εξετάστηκε επιτυχώς σε πειραματόζωα όπου κατάφερε να περιορίσει σε μεγάλο βαθμό την απόρριψη μοσχευμάτων. Το επόμενο βήμα είναι να εξεταστεί αν το ΑΤ-1501 είναι εξίσου αποτελεσματικό και στον άνθρωπο.
«Τις τελευταίες δεκαετίες γίνονται μεγάλες προσπάθειες για να αναπτύξουμε νέα, λιγότερο τοξικά φάρμακα. Ελπίζουμε ότι το αντίσωμα που αναπτύξαμε είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση», καταλήγουν οι επιστήμονες της μελέτης.
Φωτογραφία: Anna Shvets