Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ετήσιο συνέδριο του European Association for the Study of Diabetes (EASD) στη Βαρκελώνη έδειξε ότι η χρήση αντισυλληπτικού χαπιού και η μεγάλη διάρκεια του εμμηνορυσιακού κύκλου σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Αντίθετα, η καθυστερημένη έναρξη της εφηβίας και η καθυστερημένη έλευση της εμμηνόπαυσης σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο.
Η έρευνα, επικεφαλής της οποίας ήταν η Δρ Σόπιο Τατουλασβίλι, από το το Νοσοκομείο Avicenne στη Γαλλία, έδειξε ότι η μεγαλύτερη διάρκεια έκθεσης στην ορμόνες του φύλου, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες, μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Επιπλέον, οι γυναίκες που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο και λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι ίσως χρειάζονται εξατομικευμένες οδηγίες.
Η έγκαιρη διάγνωση της αρρύθμιστης γλυκόζης στο αίμα (που μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση διαβήτη τύπου 2) μπορεί να περιορίσει σημαντικά τον κίνδυνο περαιτέρω επιπλοκών. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες κινδύνου για το διαβήτη τύπου 2. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διαπιστώσει αν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στους διάφορους ορμονικούς παράγοντες και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 στη μεγάλη μελέτη παρατήρησης E3N.
Η έρευνα εξέτασε συνολικά 83.799 γυναίκες από τη Γαλλία που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη E3N. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία τους από το 1992 μέχρι το 2014. Χρησιμοποιήθηκαν διάφορα υπολογιστικά μοντέλα για τους κύριους παράγοντες κινδύνου στο διαβήτη τύπου 2 μέσω των οποίων εξετάστηκε ο κίνδυνος και η στατιστική σημαντικότητα ανάμεσα στους διάφορους ορμονικούς παράγοντες και τον διαβήτη τύπου 2. Κατά την εκτίμηση των παραγόντων κινδύνου οι επιστήμονες έκαναν προσαρμογή για το δείκτη μάζας σώματος, το ιστορικό καπνίσματος, την ηλικία, τη φυσική άσκηση, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, το επίπεδο εκπαίδευσης, το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 2 και την αρτηριακή πίεση.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η μεγάλη ηλικία έναρξης της εφηβίας (μετά τα 14) συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κατά 12%. Αντίστοιχα, η καθυστέρηση στην έλευση της εμμηνόπαυσης (πάνω από τα 52) συνδέθηκε με 30% μειωμένο κίνδυνο. Το ιστορικό θηλασμού σχετίστηκε επίσης με 10% μειωμένο κίνδυνο.
Επιπλέον, οι γυναίκες με υψηλό αριθμό συνολικών εμμηνορυσιακών κύκλων στη διάρκεια ζωής τους (πάνω από 470) είχαν 25% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, ενώ κάτι αντίστοιχο παρατηρήθηκε και για την αυξημένη διάρκεια έκθεσης στις ορμόνες του φύλου, δηλαδή το χρόνο ανάμεσα στην έναρξη της εφηβίας και την εμμηνόπαυση. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές παρατήρησαν 34% μειωμένο κίνδυνο διαβήτη στις γυναίκες που είχαν διάρκεια έκθεσης πάνω από 38 χρόνια.
Αντιθέτως, η χρήση αντισυλληπτικού χαπιού έστω και μία φορά στη διάρκεια ζωής της γυναίκας σχετίστηκε με 33% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ενώ η μεγάλη διάρκεια ανάμεσα σε δύο περιοίδους (διάρκεια κύκλου) σχετίστηκε με 23% αυξημένο κίνδυνο.
«Φαίνεται ότι η μεγαλύτερη διάρκεια έκθεσης στις ορμόνες του φύλου αργότερα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ανεξαρτήτως των ήδη γνωστών παραγόντων κινδύνου. Οι γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά χάπια πρέπει να λάβουν εξατομικευμένες συμβουλές για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, τις παχύσαρκες ή υπέρβαρες, καθώς και αυτές που πάσχουν από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών», κατέληξαν οι ερευνητές.