Μία νέα μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες διαπίστωσε ότι υπάρχει ισχυρή σύνδεση ανάμεσα στη λοίμωξη από εντεροϊούς και το διαβήτη τύπου 1.
Εξετάζοντας 48 διαφορετικές μελέτες με το παραπάνω τελικό σημείο, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 έχουν σχεδόν 8 φορές αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν λοιμώξεις από εντεροϊούς σε σχέση με αυτούς που έχουν φυσιολογική λειτουργία του παγκρέατος. Η ανάλυση παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο συνέδριο του European Association for the Study of Diabetes (EASD).
Οι ασθενείς με αυτοανοσία στο πάγκρεας είχαν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο να έχουν παρουσιάσει λοιμώξεις από εντεροϊούς οποιαδήποτε στιγμή, σύμφωνα με 18 διαφορετικές μελέτες.
Μία ανάλυση που εξέτασε μόνο τους ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με εντεροϊούς τον τελευταίο μήνα διαπίστωσαν 16.22 φορές αυξημένο κίνδυνο διάγνωσης με διαβήτη τύπου 1, με βάση τα δεδομένα από 28 μελέτες.
Η επιστημονική ομάδα θέλησε να εξετάσει ποιοι είναι οι παράγοντες που εξηγούν τη σύνδεση ανάμεσα στους εντεροϊούς και την αυτοανοσία στο πάγκρεας.
Οι ασθενείς που είχαν οποιουδήποτε είδους αυτοανοσία στο πάγκρεας και τελικά παρουσίασαν διαβήτη τύπου 1, είχαν πάνω από 5 φορές αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν λοίμωξη από εντεροϊούς σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πριν την εμφάνιση αυτοανοσίας οι ασθενείς δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο.
Οι ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 1 (σε συγγενή πρώτου βαθμού) είχαν επίσης σχεδόν 10 φορές αυξημένο κίνδυνο να διαγνωστούν με λοιμώξεις από εντεροϊούς. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι σε αυτούς τους ασθενείς ο κίνδυνος ήταν ακόμα πιο υψηλός και από τον αντίστοιχο κίνδυνο των ασθενών που είχαν το παθολογικό γονίδιο HLA. Μάλιστα στους ασθενείς που είχαν οικογενειακό ιστορικό, αλλά και το γονίδιο HLA, ο κίνδυνος λοιμώξεων από εντεροϊούς ήταν 141.1 φορές αυξημένος.
Συγκεκριμένα είδη εντεροϊών συνδέθηκαν σε διαφορετικό βαθμό με τον κίνδυνο αυτοανοσίας στο πάγκρεας. Για παράδειγμα:
- Εντεροϊοί Α: 3.7 φορές αυξημένος κίνδυνος
- Εντεροϊοί Β: 12.7 φορές αυξημένος κίνδυνος
- Εντεροϊοί C: 13.8 φορές αυξημένος κίνδυνος
Οι παρατηρήσεις της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι πιθανώς θα πρέπει να εξετάσουμε διαφορετικές προσεγγίσεις για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 1. Για παράδειγμα, ο εμβολιασμός για τους εντεροϊούς καθώς και η χρήση αντιιικών φαρμάκων θα μπορούσαν ίσως να αποτελέσουν επιλογή για τους ασθενείς που ανήκουν σε συγκεκριμένες ευπαθείς ομάδες, όπως υποστήριξαν οι συγγραφείς.
«Αν καταφέρουμε να εξαλείψουμε εντελώς τους εντεροϊούς θα περιοριστούν τα περιστατικά του διαβήτη τύπου 1;». Σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουν μελλοντικές μελέτες, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα της παρούσας μελέτης.
Η παρούσα μετα-ανάλυση αποτελεί ενημέρωση μίας προηγούμενης συστηματικής μελέτης και μετα-ανάλυσης από την ίδια ομάδα η οποία δημοσιεύτηκε το 2011 και εξέτασε 26 μελέτες με αυτό το τελικό σημείο. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει αρκετές ανακαλύψεις, επομένως ήταν απαραίτητο να ενημερωθούν τα προηγούμενα αποτελέσματα.
Συνολικά, στη νέα μετα-ανάλυση εξετάστηκαν δεδομένα για 56 έρευνες στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 12.000 εθελοντές.
Φωτογραφία: Pavel Danilyuk