Μία από τις συχνότερες μορφές αρθρίτιδας σήμερα είναι η οστεοαρθρίτιδα. Η νόσος αυτή επηρεάζει συνήθως τα χέρια και αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάποια οριστική θεραπεία που μπορεί να αναιρέσει πλήρως τις βλάβες της νόσου.
Μία νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στο περιοδικό Science Translational Medicine διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες για την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας έχουν χαμηλά επίπεδα ενός συγκεκριμένου μορίου.
Η επιστημονική ομάδα της μελέτης ανέπτυξε επίσης και μία νέα θεραπεία για τους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα των χειρών την οποία ονόμασε talarozole.
Τα Δεδομένα της Έρευνας
Για την έρευνά τους, οι επιστήμονες της μελέτης χρησιμοποίησαν τη βάση δεδομένων UK Biobank. Αρχικά, επιβεβαίωσαν τις παρατηρήσεις μίας έρευνας του 2014 από την Ισλανδία που είχε δείξει ότι οι μεταλλάξεις του γονιδίου ALDH1A2 αυξάνουν τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας των χειρών.
Ακολούθως, οι επιστήμονες συνέλεξαν δείγματα χόνδρου από 33 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα των χειρών που είχαν κάνει χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της νόσου. Εξετάζοντας τα δείγματα αυτά οι επιστήμονες οι ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο για οστεοαρθρίτιδα των χειρών είχαν αυξημένα επίπεδα ρετινοϊκού οξέος.
Το ALDH1A2 αποτελεί το σημαντικότερο ένζυμο που εμπλέκεται στην παραγωγή του ρετινοϊκού οξέος, όπως εξήγησαν οι συγγραφείς. Μάλιστα, η ομάδα παρατήρησε επίσης σύνδεση ανάμεσα στα επίπεδα του ρετινοϊκού οξέος και τη φλεγμονή, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας.
Το ρετινοϊκό οξύ παράγεται από τη βιταμίνη Α και βοηθά στην ανάπτυξη των κυττάρων. Πώς συνδέεται όμως με τη φλεγμονή;
Όπως υποστήριξαν οι συγγραφείς της μελέτης, το ρετινοϊκό οξύ φαίνεται ότι εμπλέκεται στη ρύθμιση της φλεγμονής και μπορεί να περιορίσει την τελευταία στο ενδεχόμενο του τραυματισμού ιστών.
Πρακτικά, όταν τα επίπεδα του ρετινοϊκού οξέος είναι χαμηλά, ο οργανισμός δεν μπορεί να ρυθμίσει αποτελεσματικά τη φλεγμονώδη απόκριση με αποτέλεσμα η τελευταία να γίνεται χρόνια.
Μηχανισμός Δράσης του Νέου Φαρμάκου
Στο επόμενο κομμάτι της μελέτης τους οι επιστήμονες εξέτασαν ένα νέο φάρμακο το οποίο ονόμασαν talarozole σε ποντίκια και χοίρους με οστεοαρθρίτιδα, με σκοπό να διαπιστώσουν αν περιορίζει τη φλεγμονή.
Το φάρμακο αυτό περιορίζει τη διάσπαση του ρετινοϊκού οξέος, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων του τελευταίου.
Όπως παρατήρησε η ομάδα, το φάρμακο μπορεί πράγματι να περιορίσει τη φλεγμονή στις αρθρώσεις των ποντικών μέσα σε 6 μόλις ώρες. Η φθορά του χόνδρου και ο σχηματισμός οστεοφύτων περιορίστηκαν επίσης μέσα σε 26 ημέρες.
Το talarozole αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και είχε χορηγηθεί αρχικά για την αντιμετώπιση της ψωρίασης. Ωστόσο, αργότερα αποσύρθηκε και σήμερα δεν έχει εγκριθεί για καμία νόσο.
Πώς κατέληξαν όμως οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης σε αυτό το φάρμακο;
«Αρχίσαμε να ψάχνουμε για φάρμακα που ενισχύουν τα επίπεδα του ρετινοϊκού οξέος τα οποία είχαν ήδη εξεταστεί σε κλινικές δοκιμές για την ασφάλειά τους. Η αναζήτηση αυτή μάς οδήγησε στο talarozole. Γενικότερα, είναι ευκολότερο να εξετάσεις ένα φάρμακο που έχει ήδη εγκριθεί για κάποια άλλη νόσο από το να εξερευνήσεις μία εντελώς νέα ουσία», υποστήριξε η ομάδα.
Αυτή τη στιγμή έχει ξεκινήσει ήδη μία κλινική δοκιμή η οποία εξετάζει την αποτελεσματικότητα του παραπάνω φαρμάκου για την αντιμετώπιση των βλαβών της οστεοαρθρίτιδας στον άνθρωπο.
Φωτογραφία: Tiana