Σκωληκοειδής Απόφυση: Μπορεί να Παίζει Ρόλο στη Νόσο του Parkinson;

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας, η σκωληκοειδής απόφυση παίζει σημαντικό ρόλο στη νόσο του Pakrinson. Αυτοί που έχουν κάνει σκωληκοειδεκτομή στη νεαρή ενήλικη ζωή έχουν σχεδόν 20% μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν νόσο του Parkinson αρκετές δεκαετίες αργότερα, σύμφωνα με τη μελέτη η οποία δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine.

Το νέο αυτό εύρημα ενισχύει την πρόσφατη θεωρία ότι η νόσος του Parkinson δεν είναι απλά μία κινητική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από τρόμο, ακαμψία και αστάθεια στο περπάτημα, αλλά μία πάθηση που συχνά περιλαμβάνει το γαστρεντερικό σύστημα, σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Βιβιάν Λαμπρί, μία καθηγήτρια στο Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Επιστημών του Van Andel Research Institute. Η σκωληκοειδής απόφυση πρόσκειται στο παχύ έντερο και φιλοξενεί αρκετά βακτήρια του εντέρου, όπως σημείωσε. Το ασκοειδές αυτό τμήμα ιστού, το οποίο στο παρελθόν θεωρούσαμε άχρηστο εξελικτικό κατάλοιπο, πιστεύουμε σήμερα ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανοσιακή λειτουργία και ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες. Ακόμα δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιος μηχανισμός ενοχοποιείται για την εκκίνηση της νόσου του Parkinson, ωστόσο αρκετά δεδομένα δείχνουν ότι η φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο, είπε η Λαμπρί.

Η έρευνα εξέτασε μία βάση δεδομένων στη Σουηδία με περισσότερα από 1.6 εκατομμύρια άτομα και παρατήρησε μειωμένο κίνδυνο νόσου του Parkinson μεταξύ αυτών που είχαν κάνει σκωληκοειδεκτομή, όπως δήλωσε η Λένα Μπρούντιν, μία από τους συγγραφείς, σε μία συνέντευξη τύπου. Πρόσθεσε επίσης ότι η διαφορά ήταν ιδιαίτερα εμφανής στα άτομα που ζούσαν σε επαρχιακές και αγροτικές περιοχές. Ο λόγος για την παραπάνω σύνδεση είναι άγνωστος, ωστόσο στο παρελθόν τα εντομοκτόνα έχουν συνδεθεί με τη νόσο του Parkinson, είπε η Μπρούντιν.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης μία αρκετά μικρότερη βάση δεδομένων με περίπου 850 άτομα με νόσο του Parkinson. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η νόσος είχε εμφανιστεί κατά μέσο όρο 3.6 χρόνια αργότερα στους ασθενείς που είχαν κάνει σκωληκοειδεκτομή σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν κάνει αυτή την επέμβαση. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης την παρουσία της πρωτεΐνης αλφα-συνουκλεΐνης, η οποία έχει ανώμαλο σχήμα στους ασθενείς με νόσο Alzheimer, στη σκωληκοειδή απόφυση των 48 από τους 50 υγιείς εθελοντές, γεγονός που δείχνει ότι η πρωτεΐνη μπορεί να έχει κάποιο ωφέλιμο (αλλά ακόμα άγνωστο) ρόλο εκεί. Ο Πάτρικ Μπρούντιν, ο οποίος είναι αναπληρωτής διευθυντής στο Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Επιστημών στο Van Andel, δήλωσε ότι δεν περίμενε να βρεθούν τόσο μεγάλες ποσότητες αλφα-συνουκλεΐνης σε υγιή άτομα. Η ποσότητα της πρωτεΐνης ήταν μεγάλη τόσο στους ηλικιωμένους όσο και στους νεαρότερους ενήλικες. Δήλωσε ότι το παραπάνω εύρημα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Σύμφωνα με τη Λαμπρί, παραμορφωμένα συσσωματώματα της αλφα-συνουκλεΐνης μπορεί να ταξιδέψουν μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου, το οποίο συνδέει το γαστρεντερικό σωλήνα με τον εγκέφαλο, και να εμφυτεύσουν την επιβλαβή αυτή πρωτεΐνη στον εγκέφαλο. Τα συσσωματώματα της πρωτεΐνης αυτής πιστεύουμε σήμερα ότι αποκλείουν την παραγωγή της ντοπαμίνης, γεγονός που προκαλεί τον τρόμο και την ακαμψία που χαρακτηρίζουν τη νόσο του Parkinson.

Ο Όλε Ίσακσον, ένας καθηγητής νευρολογίας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ που δεν είχε λάβει μέρος στην έρευνα, έχει μία διαφορετική άποψη. Πιστεύει ότι η σκωληκοειδεκτομή βοηθά στην πρόληψη ή την καθυστέρηση στην εμφάνιση της νόσου του Pakrinson μέσω αποκλεισμού της φλεγμονής, την οποία θεωρεί τον πραγματικό ένοχο. Η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και η φλεγμονή του εντέρου έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με τη νόσο του Parkinson. Μία πρόσφατη μελέτη μάλιστα παρατήρησε ότι η χορήγηση αντι-TNF, ενός φαρμάκου με αντιφλεγμονώδη δράση, σε ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, μείωσε την πιθανότητα εμφάνισης νόσου του Parkinson κατά σχεδόν 80%. Σύμφωνα με τον Ίσακσον υπάρχουν αρκετά διαφορετικά αίτια για τη νόσο του Parkinson. Σημείωσε επίσης ότι ίσως περισσότερο από το 50% των ασθενών πάσχει από κάποια φλεγμονώδη νόσο που επιταχύνει την παθολογία της νόσου.

Η Μαλού Τάνσει, μία καθηγήτρια φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Έμορι που επίσης δεν έλαβε μέρος στην έρευνα, συμφωνεί ότι η έρευνα για τη σχέση μεταξύ φλεγμονής και νόσου του Parkinson μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές θεραπείες. Πιστεύει ότι η μείωση της φλεγμονής του εντέρου, μέσω καλής διατροφής και άσκησης, φαρμάκων και προβιοτικών, μπορεί να έχει προστατευτική δράση για τη νόσο του Parkinson.

Αρκετοί ασθενείς που παρουσιάζουν νόσο του Parkinson υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, απώλεια της όσφρησης, χαμηλή αρτηριακή πίεση και διαταραχές του ύπνου κατά τη νεαρή τους ηλικία, είπε η Ρέιτσελ Ντόλαν, μία ειδικός σε κινητικές διαταραχές από το Ίδρυμα Michael J. Fox. Προφανώς η περιστασιακή δυσκοιλιότητα δεν αποτελεί αίτιο ανησυχίας, σημείωσε, ωστόσο ο συνδυασμός των παραπάνω συμπτωμάτων μπορεί να αποτελεί ένδειη αυξημένου κινδύνου για νόσο του Parkinson. Ελπίζει ότι κάποια μέρα θα είναι δυνατό να υπάρχει υπολογισμός του κινδύνου εγκαίρως για μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις για την πρόληψη της νόσου.

Τόσο η Ντόλαν όσο και η Λαμπρί τονίζουν ότι δεν πρέπει να γίνονται σκωληκοειδεκτομές ως συνέπεια των ευρημάτων τους. Σημειώνουν ότι η έρευνα ήταν μία έρευνα παρατήρησης και επομένως μπορεί μόνο να ανιχνεύσει μία συσχέτιση, όχι να αποδείξει σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Η έρευνα δεν αποτελεί απόδειξη ότι η αφαίρεση της σκωληκοειδούς αποφύσεως μειώνει τον κίνδυνο για νόσο του Parkinson, όπως τόνισαν και οι δύο επιστήμονες.

Βιβλιογραφία: Scientific American

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα