Η ινομυαλγία, μία χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από γενικευμένο άλγος και αίσθημα κόπωσης, φαίνεται ότι συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο πρωίμου θανάτου μέσω των επιπλοκών της, όπως υποστηρίζει μία μεγάλη ανάλυση της βιβλιογραφίας που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο επιστημονικό περιοδικό RMD Open.
Σήμερα, τα αίτια της ινομυαλγίας δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως, ωστόσο τα ποσοστά της νόσου παρουσιάζουν σταθερή αύξηση στα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, γνωρίζουμε πλέον ότι η νόσος συχνά συνυπάρχει με άλλες ρευματικές, γαστρεντερικές, νευρολογικές ή ψυχικές παθήσεις.
Θέλοντας να εξερευνήσουν αν τα συμπτώματα της ινομυαλγίας μπορεί να επηρεάσουν το προσδόκιμο ζωής των ασθενών, οι επιστήμονες της παρούσας ανάλυσης εξέτασαν συνολικά τα δεδομένα από 8 έρευνες που δημοσιεύτηκαν από το 1999 μέχρι το 2020. Στις έρευνες αυτές συμμετείχαν συνολικά 188.751 εθελοντές.
Από την ανάλυση των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι η ινομυαλγία συνδέεται με 27% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλα τα αίτια, αν και αυτό δεν επιβεβαιώθηκε για τους ασθενείς που διαγνώστηκαν με τα κριτήρια του 1990.
Τα πρώτα κριτήρια για τη διάγνωση της ινομυαλγίας δημοσιεύτηκαν το 1990 και ακολούθως αναθεωρήθηκαν το 2010, το 2011 και τέλος το 2016.
Η παρούσα ανάλυση έδειξε ότι οι ασθενείς με ινομυαλγία είχαν 12% μειωμένο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο συγκριτικά με άτομα ίδιας ηλικίας από το γενικό πληθυσμό, καθώς και ελαφρώς αυξημένο (5%) κίνδυνο ατυχημάτων.
Ωστόσο, ο κίνδυνος θανάτου από λοιμώξεις ήταν 44% αυξημένος στην ομάδα της ινομυαλγίας, ενώ οι ασθενείς αυτοί είχαν και τριπλάσιο κίνδυνο αυτοκτονιών.
Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν ο αυξημένος κίνδυνος συνδέεται με την ινομυαλγία ή με συγκεκριμένες επιπλοκές της νόσου, ωστόσο αυτό είναι κάτι που σίγουρα θα πρέπει να απαντηθεί από μελλοντικές μελέτες.
«Ο αυξημένος κίνδυνος θανάτου από ατυχήματα πιθανώς συνδέεται με το αίσθημα κόπωσης, τον ύπνο που δεν ανακουφίζει, καθώς και τις δυσκολίες συγκέντρωσης της ινομυαλγίας. Και τα 3 παραπάνω κριτήρια άρχισαν να χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της νόσου μετά το 2010, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί η σύνδεση αυτή παρατηρήθηκε μετά από αυτή τη χρονολογία και όχι πριν το 2010», υποστήριξαν οι συγγραφείς.
Παράλληλα, ο μειωμένος κίνδυνος θανάτου από καρκίνο πιθανώς αποδίδεται στις τακτικές επισκέψεις των ασθενών στα νοσοκομεία για την παρακολούθηση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας.
Ο αυξημένος κίνδυνος που παρατηρήθηκε στη μελέτη πιθανώς αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα της δημόσιας υγείας, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι τα ποσοστά της νόσου αυξάνονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
«Αρκετοί γιατροί δεν αποδέχονται τη διάγνωση της ινομυαλγίας και θεωρούν ότι δεν αποτελεί πραγματική νόσο. Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμετώπιση των ασθενών και παρατείνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων τους. Η έρευνά μας αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι η ινομυαλγία αποτελεί πραγματική διάγνωση και μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή των ασθενών», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Karolina Grabowska