Πριν από λίγες ημέρες εντοπίστηκε ένα νέο στέλεχος του SARS-CoV-2, το οποίο πλέον ονομάζεται «Eris». Το στέλεχος αυτό αποτελεί υποπαραλλαγή του στελέχους Όμικρον και προς το παρόν φαίνεται ότι πιθανώς δεν θα προκαλέσει νέα αύξηση των περιστατικών καθώς έχει μειωμένη ή παρόμοια μολυσματικότητα σε σχέση με τα προηγούμενα στελέχη της πανδημίας.
Δεδομένα από τις ΗΠΑ, όπου ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο στέλεχος, δείχνουν ότι τις τελευταίες 2 εβδομάδες προκάλεσε το 17.3% των περιστατικών, ενώ ακολούθησε το στέλεχος XBB.1.16 το οποίο προκάλεσε το 15.6% των περιστατικών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι τα περιστατικά του στελέχους Eris διπλασιάστηκαν μέσα σε 1 μήνα.
Αντίστοιχη αύξηση του Eris παρατηρήθηκε και σε ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Αγγλία, στην οποία αυτή τη στιγμή το νέο στέλεχος ενοχοποιείται για το 14.55% των περιστατικών.
Αυτή τη στιγμή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) έχει εντάξει το νέο στέλεχος στα «στελέχη υπό παρακολούθηση», δηλαδή σε χαμηλότερη κατηγορία κινδύνου σε σχέση με τα «στελέχη ενδιαφέροντος» που μας έχουν απασχολήσει μέχρι σήμερα.
Η Maria Van Kerkhove είχε ανακοινώσει στα τέλη Ιουλίου ότι το στέλεχος Eris αποτελεί υποπαραλλαγή του στελέχους Όμικρον και συγκεκριμένα της παραλλαγής XBB.1.9.2. Κατά συνέπεια, τα εμβόλια που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή για τις παραλλαγές του XBB θα μπορούν να προστατεύσουν και από το Eris.
Οι πρώτες αναλύσεις της αλληλουχίας του Eris έδειξαν ότι το στέλεχος αυτό έχει μία μετάλλαξη που προστατεύει το στέλεχος αυτό περισσότερο από την προϋπάρχουσα ανοσία. Ωστόσο, η ίδια μετάλλαξη μειώνει την ικανότητα του παθογόνου να προσδένεται στους υποδοχείς ACE2.
Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε ακόμα ποια είναι τα χαρακτηριστικά του στελέχους που βοήθησαν στην εξάπλωσή του σε ορισμένες χώρες, ωστόσο σύμφωνα με τους ειδικούς δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας στην παρούσα φάση.
Γενικότερα, το καλοκαίρι η εξάπλωση των παθογόνων του αναπνευστικού περιορίζεται, επομένως σύμφωνα με τους ειδικούς, το χειμώνα θα έχουμε μία καλύτερη εικόνα σχετικά με την ικανότητα εξάπλωσης και τη λοιμογόνο δράση του νέο στελέχους.
Φωτογραφία: Polina Tankilevitch