Κανένα Όφελος από τα ΜΣΑΦ στην Πρόληψη της Νόσου Alzheimer

Είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια ότι αρκετές βλάβες της νόσου Alzheimer αποδίδονται στη φλεγμονή. Ορισμένες έρευνες είχαν δείξει επίσης ότι ορισμένα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της νόσου. Ωστόσο, πρόσφατες κλινικές δοκιμές έδειξαν ότι τα ΜΣΑΦ δεν προσφέρουν κανένα όφελος στους ασθενείς που έχουν ήδη συμπτώματα της νόσου Alzheimer. Το γεγονός αυτό έκανε τους επιστήμονες να αναρωτηθούν αν η χορήγηση των παραπάνω φαρμάκων προσφέρει οφέλη στους ασθενείς που έχουν παράγοντες κινδύνου αλλά δεν έχουν παρουσιάσει ακόμα συμπτώματα της νόσου.

Για να εξετάσουν το παραπάνω ερώτημα, επιστήμονες από το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου McGill ανέπτυξαν μία νέα προσέγγιση για τις κλινικές δοκιμές πρόληψης της νόσου Alzheimer και τη χρησιμοποίησαν για να διαπιστώσουν αν η ναπροξένη (ένα κοινό ΜΣΑΦ) μπορεί όντως να σταματήσει τη νόσο πριν εμφανιστούν συμπτώματα. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικά, σύμφωνα με την έρευνά τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurology, που εκδίδεται από το American Academy of Neurology.

«Θέλοντας να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία στα ΜΣΑΦ, βρήκαμε εθελοντές στα πρώιμα στάδια της νόσου Alzheimer, πριν ακόμα εμφανιστεί έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών», είπε ο Δρ Τζον Μπρέιτνερ, καθηγητής ψυχιατρικής και επικεφαλής της έρευνας. «Η κλινική δοκιμή μας, που είχε τίτλο INTREPAD, εξέτασε τις επιδράσεις της ναπροξένης σε ασθενείς με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό νόσου Alzheimer που είχαν καλή μνήμη και δεν είχαν παρουσιάσει έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών».

Μία νέα μέθοδος για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας

Αρκετοί ερευνητές έχουν δηλώσει ότι είναι δύσκολο να εξετασθεί η πορεία της νόσου όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Για να ξεπεράσει την παραπάνω δυσκολία, η ομάδα από το Πανεπιστήμιο McGill δημιούργησε ένα σκορ προόδου της νόσου Alzheimer (το APS) που μπορεί να προβλέψει την εμφάνιση της νόσου Alzheimer μέσα σε μία δεκαετία. Το APS εκτιμά την πρώιμη εμφάνιση της νόσου συνδυάζοντας διάφορες μικρές αλλαγές σε ένα σύνθετο σκορ.

Εφαρμόζοντας το APS σε ένα δείγμα 200 εθελοντών (100 λάμβαναν ναπροξένη και 100 placebo), από τα αποτελέσματα της INTREPAD διαπιστώθηκαν σημαντικές αλλαγές κατά τη διάρκεια των δύο ετών της έρευνας. Δεν υπήρχαν ωστόσο ενδείξεις ότι οι αλλαγές του APS ήταν μειωμένες σε αυτούς που έπαιρναν ναπροξένη. «Παρατηρήθηκαν οι συνήθεις ανεπιθύμητες ενέργειες», είπε ο Πιερ-Φρανσουά Μέιερ, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας, «ωστόσο δεν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη ότι υπάρχει κάποιο όφελος».

«Πιστεύουμε ότι αυτό είναι το τέλος των ΜΣΑΦ στη θεραπεία και πρόληψη της νόσου Alzheimer και θα πρέπει να είμαστε πιο προσκετικοί στη χρήση των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για το σκοπό αυτό», πρόσθεσε ο Δρ Μπρέιτνερ, από το Κέντρο Ερευνών για την Πρόληψη της Νόσου Alzheimer. «Χρειαζόμαστε νέους τρόπους για την πρόληψη της σοβαρής αυτής νόσου,» είπε, «και αυτή τη στιγμή εξερευνώνται αρκετές διαφορετικές μέθοδοι». Η δημοσίευση ερευνών με αρνητικά αποτελέσματα όπως η παρούσα έχει ιδιαίτερη σημασία στην επίτευξη του παραπάνω στόχου.

Βιβλιογραφία: McGill University

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα