Η χορήγηση αγωνιστών του GLP-1 στα πολύ πρώιμα στάδια του διαβήτη τύπου 1 μπορεί να μειώσει την ανάγκη χορήγησης ινσουλίνης, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο περιοδικό New England Journal of Medicine.
Η έρευνα εξέτασε 10 ασθενείς με νέα διάγνωση διαβήτη τύπου 1 στους οποίους χορηγήθηκε αρχικά μία δόση των 0.125mg σεμαγλουτίδης κάθε εβδομάδα. Η δόση αυτή σταδιακά αυξανόταν μέχρι τα 0.5mg, ενώ παράλληλα η χορήγηση ινσουλίνης στα γεύματα μειωνόταν.
Εντός 3 μηνών από την έναρξη χορήγησης της σεμαγλουτίδης, όλοι οι ασθενείς είχαν σταματήσει εντελώς την ινσουλίνη μετά τα γεύματα, ενώ στους 6 μήνες 7 ασθενείς σταμάτησαν συνολικά τη λήψη ινσουλίνης.
«Τα αποτελέσματα της μελέτης μας είναι ιδιαίτερα θετικά και σίγουρα είναι απαραίτητο να επιβεβαιωθούν άμεσα από μεγάλες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες», υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Αν και αυτή τη στιγμή οι αγωνιστές του GLP-1 χρησιμοποιούνται ευρέως για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2, μέχρι σήμερα δεν έχουν εγκριθεί για το διαβήτη τύπου 1. Αν και οι εταιρείες έχουν υποβάλει ορισμένα φάρμακα της παραπάνω κατηγορίας προς έγκριση από το FDA ή άλλους φορείς υγείας, υπάρχει ανησυχία για την υπογλυκαιμία που μπορεί να προκαλέσουν τα φάρμακα και επομένως ακόμα δεν έχει δοθεί έγκριση.
Στην παρούσα μελέτη οι επιστήμονες εξέτασαν ασθενείς ηλικίας 21-39 ετών που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1 από το 2020 μέχρι το 2022. Η αναλογία ανδρών/γυναικών ήταν περίπου 1:1, ενώ ο μέσος δείκτης μάζας σώματος του δείγματος ήταν 25.1.
Οι ασθενείς ξεκίνησαν τη σεμαγλουτίδη εντός 3 μηνών από τη διάγνωση της νόσου, ενώ παράλληλα περιόρισαν και την κατανάλωση υδατανθράκων. 6 μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας, οι ασθενείς είχαν περιορίσει τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης από 11.7 σε 5.9.
Καθώς η έρευνα δεν είχε ομάδα ελέγχου, οι επιστήμονες συνέκριναν τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης στους ασθενείς με τις ομάδες ελέγχου από άλλες έρευνες που είχαν εξετάσει επίσης ασθενείς με διαβήτη τύπου 1.
Στους ασθενείς από τις άλλες μελέτες τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης περιορίστηκαν ελαφρώς τους πρώτους 6 μήνες και μετά αυξήθηκαν.
Αναφορικά με τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας, οι ασθενείς που έλαβαν σεμαγλουτίδη παρουσίασαν μόνο ήπια επεισόδια στην αρχή χορήγησης του φαρμάκου, ωστόσο όταν η δόση σταθεροποιήθηκε, η ανεπιθύμητη αυτή ενέργεια δεν εμφανίστηκε ξανά.
Φωτογραφία: Nataliya Vaitkevich