Αφυδάτωση: Μπορεί να Επηρεάσει τις Γνωστικές Λειτουργίες στην Τρίτη Ηλικία;

Η αφυδάτωση είναι μία κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει κεφαλαλγία, ληθαργικότητα, ίλιγγο, καθώς και αρκετά άλλα συμπτώματα, ανάλογα με τη σοβαρότητά της.

Οι περισσότερες έρευνες που έχουν ασχοληθεί με την παραπάνω κατάσταση, έχουν επικεντρωθεί περισσότερο σε πληθυσμούς μικρότερης ηλικίας, καθώς η αυξημένη εφίδρωση και η υπερβολική άσκηση, δηλαδή τα κυριότερα αίτια που οδηγούν σε αυξημένη απώλεια υγρών, εμφανίζονται συχνότερα σε αυτές τις ηλικίες.

Ωστόσο, μία ομάδα ασθενών που κινδυνεύουν αρκετά από την αφυδάτωση είναι οι ηλικιωμένοι.

«Με την ηλικία, η ποσότητα του νερού που αποθηκεύεται στον οργανισμό μειώνεται λόγω του περιορισμού της μυϊκής μάζας, του περιορισμού της νεφρικής λειτουργίας και των αλλαγών στα ορμονικά σήματα που προκαλούν το αίσθημα της δίψας», εξήγησε η Hilary Bethancourt, PhD από το Pennsylvania State University College of Health and Human Development.

Οι ηλικιωμένοι διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών. Η ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής την παραπάνω επιστήμονα αποφάσισε, επομένως, να εξετάσει αν η αφυδάτωση μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα των γνωστικών λειτουργιών. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό European Journal of Nutrition.

«Θεωρήσαμε ότι είναι σημαντικό να εξεταστεί η σύνδεση ανάμεσα στις γνωστικές λειτουργίες και την αφυδάτωση στην τρίτη ηλικία, καθώς στον πληθυσμό αυτό παρατηρείται συχνά περιορισμένη κατανάλωση νερού», είπε η Bethancourt.

Τόσο η Μειωμένη όσο και η Υπερβολική Κατανάλωση Νερού είναι Επικίνδυνες

Για την έρευνά τους, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 2.506 εθελοντές (1.271 γυναίκες και 1.235 άνδρες) ηλικίας άνω των 60 ετών. Οι παραπάνω εθελοντές είχαν λάβει μέρος στη μελέτη Nutrition and Health Examination Survey κατά τα έτη 2011-2014.

Όλοι οι εθελοντές της έρευνας έδωσαν δείγματα αίματος. Οι επιστήμονες γνώριζαν επίσης τι τρόφιμα είχαν καταναλώσει οι εθελοντές την ημέρα πριν από τη λήψη του παραπάνω δείγματος.

Για να εκτιμήσουν τα επίπεδα νερού που είχε καταναλώσει ο κάθε ασθενής, οι επιστήμονες εξέτασαν τη συγκέντρωση διαφόρων ουσιών, όπως το νάτριο, το κάλιο, η γλυκόζη και η ουρία, στο αίμα.

Οι εθελοντές έκαναν επίσης εξετάσεις για τις γνωστικές λειτουργίες με τις οποίες εξετάστηκε η ομιλία, η προσοχή και η μνήμη.

Εκ πρώτης όψεως, φάνηκε ότι υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην επαρκή κατανάλωση νερού και τα θετικά αποτελέσματα στις γνωστικές λειτουργίες. Ωστόσο, τα αποτελέσματα διαφοροποιήθηκαν όταν οι επιστήμονες έκαναν προσαρμογή για διάφορους παράγοντες.

«Προσαρμόζοντας τα αποτελέσματά μας για την ηλικία, το επίπεδο εκπαίδευσης, τη διάρκεια του ύπνου, τα επίπεδα της άσκησης και το ιστορικό διαβήτη, αλλά και την ανάλυση των δεδομένων ξεχωριστά για τους άνδρες και τις γυναίκες, διαπιστώσαμε ότι η σύνδεση αποδυναμώθηκε», είπε η Bethancourt.

Μετά την προσαρμογή για τους παραπάνω παράγοντες, μόνο μερικές από τις συνδέσεις που παρατήρησαν οι ερευνητές διατηρήθηκαν. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που έκαναν χαμηλή ή υπερβολική κατανάλωση νερού, είχαν χειρότερες επιδόσεις στις εξετάσεις γνωστικών λειτουργιών.

«Το σημαντικότερο εύρημα της μελέτης μας ήταν ότι οι γυναίκες με αφυδάτωση, καθώς και οι γυναίκες που έκαναν την υψηλότερη κατανάλωση νερού, είχαν τα χαμηλότερα σκορ στις εξετάσεις των γνωστικών λειτουργιών, σύνδεση η οποία διατηρήθηκε, ακόμα και μετά την προσαρμογή για αρκετούς παράγοντες», εξήγησε η Bethancourt.

Οι εξετάσεις στις οποίες παρατηρήθηκαν τα παραπάνω σκορ ήταν αυτές της προσοχής, της σκέψης και της λειτουργικής μνήμης, όπως τόνισαν οι επιστήμονες.

«Οι εξετάσεις αυτές έχουν διάρκεια λίγων λεπτών, ωστόσο ήταν αυτές που συνδέθηκαν ισχυρότερα με την κατανάλωση νερού», είπε η Bethancourt.

«Και άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι η προσοχή είναι η γνωστική λειτουργία που επηρεάζεται περισσότερο από την κατανάλωση νερού. Αυτό μας έκανε να αναρωτηθούμε ποιες είναι οι επιδράσεις της αφυδάτωσης σε δυσκολότερες δραστηριότητες που χρειάζονται παρατεταμένη διάρκεια συγκέντρωσης», πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να επιβεβαιώσουν ότι οι διαταραχές στην κατανάλωση νερού αποτελούν αιτιολογικό παράγοντα για την έκπτωση στις παραπάνω γνωστικές λειτουργίες ή αν οι ασθενείς με έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών καταναλώνουν περισσότερο ή λιγότερο νερό.

Το γεγονός ότι δεν παρατηρήθηκε αντίστοιχη σύνδεση στους ηλικιωμένους άνδρες είναι κάτι που επίσης δεν μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες.

Αν και υπάρχουν ακόμα αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, ο καθηγητής Asher Rosinger, ένας από τους επιστήμονες που έλαβαν μέρος στην έρευνα, τόνισε ότι οι ηλικιωμένοι δεν πρέπει να αμελούν την κατανάλωση νερού.

«Καθώς αρκετοί ηλικιωμένοι δεν νιώθουν αίσθημα δίψας όταν έχουν αφυδάτωση ή παίρνουν διουρητικά, τα οποία αυξάνουν την απομάκρυνση νατρίου, είναι σημαντικό να γνωρίζουν τους κινδύνους που σχετίζονται με τη μειωμένη, αλλά και την υπερβολική κατανάλωση νερού», κατέληξε.

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα