Ετικέτα: ινσουλίνη

Οι δύο συχνότεροι τύποι διαβήτη σήμερα είναι ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2. Μία νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει ότι ο διαβήτης τύπου 1 μπορεί ουσιαστικά να χωρίζεται σε δύο διαφορετικές παθήσεις, γεγονός που σημαίνει ότι τα είδη του διαβήτη είναι περισσότερα απ’ όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Οι ασθενείς με διαβήτη έχουν συνήθως αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αυτό μπορεί να αποδίδεται είτε στα χαμηλά επίπεδα της ινσουλίνης είτε στη μειωμένη ευαισθησία στην ορμόνη. Η ινσουλίνη είναι μία ορμόνη που επιτρέπει στα κύτταρα να λαμβάνουν σάκχαρα και να τα μετατρέπουν σε ενέργεια ή να τα αποθηκεύουν. Στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, το ανοσοποιητικό σύστημα στοχεύει τα κύτταρα...

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 ή 2 που παίρνουν ινσουλίνη έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν υπογλυκαιμία ή χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Σήμερα, μία έρευνα σχετικά με το μηχανισμό λειτουργίας των πρωτεϊνών στο πάγκρεας μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για την πρόληψη αυτής της δυνητικά απειλητικής για τη ζωή κατάστασης. Η Δρ Τζίνα Γιόστεν, μία αναπληρώτρια καθηγήτρια φαρμακολογίας και φυσιολογίας στο πανεπιστήμιο του Σεν Λούις, και η ομάδα της ανακάλυψαν μία πρωτεΐνη που λέγεται νευρονοστατίνη. Η πρωτεΐνη αυτή μπορεί να προλάβει την υπογλυκαιμία, προκαλώντας αύξηση της γλυκόζης του αίματος από το πάγκρεας με δύο τρόπους. Ο ένας είναι η μείωση της παραγωγής ινσουλίνης, μίας ορμόνης που μειώνει τα...

Το 1922 χορηγήθηκε η πρώτη ένεση ινσουλίνης σε ένα 14χρονο αγόρι από το Τορόντο του Καναδά για τη θεραπεία του διαβήτη. Το ίδιο έτος, ξεκίνησαν έρευνες για να ανακαλυφθεί μία από του στόματος μορφή της ινσουλίνης, έτσι ώστε οι ασθενείς να μην χρειάζεται να κάνουν ενέσεις καθημερινά. Η προσπάθεια αυτή δυστυχώς δεν ήταν επιτυχής. Ωστόσο, μία πρόσφατη ανακάλυψη μπορεί πιθανώς να ανοίξει το δρόμο για την επίτευξη του παραπάνω στόχου. Όπως αναφέρει μία ομάδα επιστημόνων στο επιστημονικό περιοδικό Science, κατάφεραν να παρασκευάσουν μία καψούλα η οποία, μετά την κατάποση, προκαλεί ένα μικρό νυγμό στο τοίχωμα του στομάχου μέσω του οποίου χορηγείται η ινσουλίνη, καθώς και άλλα βιολογικά φάρμακα που...

Η ινσουλίνη είναι μία φυσική ορμόνη που χρησιμοποιείται από αρκετούς διαβητικούς ασθενείς για τη ρύθμιση της γλυκόζης αίματος. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να λάβουν ινσουλίνη, καθώς ο οργανισμός τους δεν παράγει την απαιτούμενη ποσότητα, ενώ οι ασθενείς διαβήτη τύπου 2 λαμβάνουν τη συγκεκριμένη ορμόνη μόνο αν δεν καταφέρουν να ρυθμίσουν τη γλυκόζη τους με άλλα φάρμακα. Η τεχνητή ινσουλίνη παρασκευάζεται έτσι ώστε να είναι πανομοιότυπη με την ινσουλίνη που παράγεται από το πάγκρεας του ανθρώπου. Οι συνθετικές αυτές μορφές της ορμόνης μπορούν να δράσουν μέσα σε λίγες ώρες (ινσουλίνη ταχείας δράσης) ή μία ημέρα (ινσουλίνη μακράς δράσης). Χορηγούνται συνήθως με ένεση ή με τη συσκευή πένας. Οδηγίες για...

Εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως πάσχουν από διαβήτη, μία πάθηση κατά την οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να ρυθμίσει και να χρησιμοποιήσει τη γλυκόζη του αίματος, το σάκχαρο δηλαδή το οποίο χρησιμοποιεί ο οργανισμός ως καύσιμο. Πολύ περισσότεροι ζουν με προδιαβήτη, μία κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα είναι μεν αυξημένα, αλλά όχι τόσο υψηλά ώστε να θεωρούνται διαβήτης. Όταν τα επίπεδα γλυκόζης αίματος δεν ρυθμίζονται για παρατεταμένη διάρκεια, μπορεί να εμφανιστούν μία σειρά προβλημάτων, μεταξύ των οποίων βλάβες στα νεύρα αλλά και καρδιακή ή νεφρική νόσος. Οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν και να ρυθμίζουν συνεχώς τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αρκετοί από αυτούς χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης,...

Για τους ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη και άνοια, η λήψη μετφορμίνης φαίνεται ότι συνδέεται με μειωμένη θνησιμότητα από όλα τα αίτια, ενώ η ινσουλίνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Αναφορικά με την επίδραση των αντιδιαβητικών φαρμάκων στο καρδιαγγειακό, «οι ασθενείς που κάνουν αγωγή με ινσουλίνη, έχουν χειρότερα αποτελέσματα συνολικά, ακόμα και μετά από προσαρμογή για τη διάρκεια του διαβήτη», είπε ο Juraj Secnik, ένας από τους συντελεστές της έρευνας. Στους ασθενείς αυτούς χρειάζεται ενδεχομένως πιο συχνός έλεγχος, ειδικά κατά την αρχή της θεραπείας με ινσουλίνη, συμπλήρωσε. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι διαβητικοί ασθενείς με άνοια που λαμβάνουν αναστολείς της διπεπτυδιλικής πεπτιδάσης-4 (DPP-4i) παρουσιάζουν υψηλότερα...