Ετικέτα: Μετφορμίνη

Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports, δείχνει ότι ένας συνδυασμός φαρμάκων μπορεί να καταστρέψει τα νεοπλασματικά κύτταρα εξαντλώντας τα αποθέματα ενέργειάς τους. Τα νεοπλασματικά κύτταρα, προκειμένου να πολλαπλασιαστούν χρειάζονται μεγάλα ποσά ενέργειας. Η μετφορμίνη είναι ένα κοινό φάρμακο που χρησιμοποιείται συχνότερα για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2. Μειώνει τα επίπεδα των σακχάρων στο αίμα, επιβραδύνοντας την απελευθέρωση γλυκόζης από το ήπαρ και την απορρόφηση σακχάρων από την τροφή στο έντερο. Το ίδιο φάρμακο θεραπεύει επίσης της αντίσταση στην ινσουλίνη, ευαισθητοποιώντας τα ανθρώπινα κύτταρα στην τελευταία. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της παχυσαρκίας και την απώλεια βάρους σε άτομα που δεν έχουν διαβήτη ή προδιαβήτη. Προσφάτως, μία ομάδα ερευνητών...

Η επιδράσεις της μετφορμίνης στη μείωση της γλυκόζης αποδίδονται εδώ και αρκετά χρόνια στις δράσεις της στα ηπατικά κύτταρα, ωστόσο μία νέα έρευνα δείχνει ότι το φάρμακο μπορεί να επηρεάζει επίσης το εντερικό μικροβίωμα, γεγονός που επίσης συμβάλει στη ρύθμιση της γλυκόζης. «Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η θεραπεία με από του στόματος μετφορμίνη ρυθμίζει το μικροβίωμα του εντέρου και το μεταβολισμό των χολικών οξέων στα άτομα με διαβήτη τύπου 2», όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο Nature Medicine. Αν και αρκετά στοιχεία έχουν συνδέσει τις δράσεις της μετφορμίνης με τη δραστηριότητα των ηπατοκυττάρων, το φάρμακο όταν χορηγείται από του στόματος μπορεί να φτάσει σε υψηλές συγκεντρώσεις στο λεπτό έντερο. Σε μία...

Η αλλαγή της θεραπείας από τη μετφορμίνη σε μία σουλφονυλουρία αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθυμήτων ενεργειών στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Τα αποτελέσματα της έρευνας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Αντώνιος Δούρος από τον Καναδά, δημοσιεύτηκαν στο BMJ. Οι ασθενείς που έπαιρναν σουλφονυλουρίες σαν δεύτερης γραμμής θεραπεία είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, θνησιμότητας από όλα τα αίτια και σοβαρής υπογλυκαιμίας σε σύγκριση με αυτούς που έκαναν μονοθεραπεία με μετφορμίνη, ακόμα και αν η τελευταία προσέφερε λιγότερο αποτελεσματικό γλυκαιμικό έλεγχο. Οι επιδράσεις στην πιθανότητα εμφράγματος του μυοκαρδίου και τη θνησιμότητα από όλα τα αίτια παρουσιάστηκαν από την αντικατάσταση της μετφορμίνης με σουλφονυλουρίες και όχι με...

Για τους ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη και άνοια, η λήψη μετφορμίνης φαίνεται ότι συνδέεται με μειωμένη θνησιμότητα από όλα τα αίτια, ενώ η ινσουλίνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Αναφορικά με την επίδραση των αντιδιαβητικών φαρμάκων στο καρδιαγγειακό, «οι ασθενείς που κάνουν αγωγή με ινσουλίνη, έχουν χειρότερα αποτελέσματα συνολικά, ακόμα και μετά από προσαρμογή για τη διάρκεια του διαβήτη», είπε ο Juraj Secnik, ένας από τους συντελεστές της έρευνας. Στους ασθενείς αυτούς χρειάζεται ενδεχομένως πιο συχνός έλεγχος, ειδικά κατά την αρχή της θεραπείας με ινσουλίνη, συμπλήρωσε. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι διαβητικοί ασθενείς με άνοια που λαμβάνουν αναστολείς της διπεπτυδιλικής πεπτιδάσης-4 (DPP-4i) παρουσιάζουν υψηλότερα...

Η μετφορμίνη είναι ένα αντιδιαβητικό φάρμακο πρώτης γραμμής που ιστορικά η χρήση του, όπως περιέχεται σε διάφορα βότανα, αναφέρεται ήδη από το 1500 π. Χ. σε Αιγυπτιακό πάπυρο. Στην Ευρώπη ως αντιδιαβητικό φάρμακο που λαμβάνεται από το φυτό  Galega officinalis, φαίνεται ότι χρησιμοποιείται από το Μεσαίωνα. Στις αρχές του 20ού αιώνα απομονώθηκε η ουσία γουανιδίνη από το φυτό αυτό και μετά από χημική επεξεργασία, ως Γαλεγίνη, χρησιμοποιήθηκε ως αντιδιαβητικό φάρμακο μέχρι τη δεκαετία του 1920. Μια ουσία της ίδιας κατηγορίας, η υδροχλωρική χλωρογουανιδίνη είχε δράση κατά της ελονοσίας, αλλά προκαλούσε υπογλυκαιμίες. Τότε ανακαλύφθηκαν η φαινφορμίνη και η μετφορμίνη. Η τελευταία ονομάστηκε glucophage και χρησιμοποιήθηκε ως αντιδιαβητικό φάρμακο αρχικά στη Γαλλία. Μέχρι τη δεκαετία του...