Ετικέτα: σκλήρυνση κατά πλάκας

Η ναλτρεξόνη είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται τελευταία σε χαμηλές δόσεις για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (πολλαπλής σκλήρυνσης). Οι επιδράσεις της, ωστόσο, βρίσκονται ακόμα υπό διερεύνηση και η αποτελεσματικότητά της πρέπει να εξεταστεί από έρευνες. Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία νόσος που προκαλεί βλάβες στα νευρικά κύτταρα. Καθώς η νόσος προοδεύει τα συμπτώματά της μπορεί να επηρεάσουν την καθημερινότητα και συγκεκριμένα την κίνηση, την ομιλία και άλλες λειτουργίες του σώματος. Αν και δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, υπάρχουν διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να επιβραδυνθεί η πορεία της νόσου και να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματά της. Ένα από τα φάρμακα αυτά είναι και η ναλτρεξόνη, η οποία έχει ξεκινήσει...

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-fareast-language:EN-US;} Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας σε σχέση με την πρόωρη έναρξη της εφηβείας, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας. «Η μικρή ηλικία έναρξης της εφηβείας και το αυξημένο σωματικό βάρος έχουν προταθεί στο παρελθόν ως πιθανοί παράγοντες κινδύνου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας από διάφορες έρευνες παρατήρησης, ωστόσο δεν ήταν γνωστό αν αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κιδνύνου ή σχετίζονται μεταξύ τους», είπε ο Αντίλ Χαρούντ, από το Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ του Καναδά. «Στην έρευνά μας, οι ασθενείς μου μπήκαν στην εφηβεία σε μικρή ηλικία είχαν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν σκλήρυνση κατά πλάκας, ωστόσο όταν εξετάσαμε...

Όπως συμβαίνει και με πολλές άλλες παθήσεις, οι μηχανισμοί της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι ακόμα άγνωστοι σήμερα, συνθέτοντας ένα πολύπλοκο παζλ με αρκετούς γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ένα σημαντικό κομμάτι σε αυτό το παζλ είναι το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο ευθύνεται επίσης για τη ρύθμιση αρκετών άλλων φυσιολογικών και παθολογικών φαινομένων, όπως για παράδειγμα οι αλλεργίες. Αν και προηγούμενες έρευνες που είχαν εξετάσει τη σύνδεση μεταξύ σκλήρυνσης κατά πλάκας και αλλεργιών, είχαν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα, μία ερευνητική ομάδα από το Brigham and Women’s Hospital αποφάσισε να διερευνήσει τη σύνδεση αυτή με έναν άλλο τρόπο. Εξερευνώντας τη σύνδεση μεταξύ αλλεργιών και δραστηριότητας των φλεγμονωδών νόσων, η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε...

Το σημείο Lhermitte είναι μία βραχείας διάρκειας, έντονη αίσθηση που μοιάζει σαν να περνάει ηλεκτρικό ρεύμα από τον αυχένα και τη σπονδυλική στήλη και στη συνέχεια να εξαπλώνεται στο θώρακα και τα άκρα. Αν και το σύμπτωμα αυτό δεν εμφανίζεται μόνο στη σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι συχνότερο στους ασθενείς με αυτή τη νόσο. Οι συχνότεροι προκλητικοί παράγοντες του σημείου Lhermitte περιλαμβάνουν: Κάμψη του αυχένα έτσι ώστε το πηγούνι να ακουμπάει στο στήθος Κόπωση Στρες Άνοδο της θερμοκρασίας του οργανισμού Στο παρόν άρθρο εξετάζονται τα συχνότερα αίτια του σημείου Lhermitte καθώς και ο τρόπος που σχετίζεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Παρουσιάζονται επίσης οι θεραπευτικές επιλογές καθώς και οι περιπτώσεις στις οποίες...

Το χαρακτηριστικό της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι μία φλεγμονώδης αυτοάνοση επίθεση στις πρωτεΐνες της επικάλυψης μυελίνης, μίας δομής που περιβάλλει τις νευρικές ίνες που προβάλλουν από τους νευρώνες. Η μυελίνη προστετεύει και τρέφει τις νευρικές ίνες και επιτρέπει την αποτελεσματική μετάδοση των νευρικών ώσεων. Ο τραυματισμός της επικάλυψης μυελίνης προκαλεί ένα μεγάλο εύρος συμπτωμάτων, ανάλογα με τους νευρώνες που επηρεάζονται. Ακόμα δεν είναι γνωστό ποια ανοσιακά κύτταρα και ποιοι πρωτεϊνικοί στόχοι έχουν σημαντικό ρόλο στην έναρξη και την πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αν αυτά γίνουν γνωστά, θα ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Μία νέα έρευνα από τον Τζέλσικ και την ομάδα του, η οποία δημοσιεύτηκε...

Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, μία ελαττωματική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλεί βλάβες στους εγκεφαλικούς ιστούς. Το εντερικό μικροβίωμα φαίνεται ότι παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από όσο νομίζαμε στην παθογένεια της νόσου, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση αποτελεί μία αυτοάνοση νόσο κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και προκαλεί βλάβες στην προστατευτική επικάλυψη των νευρικών κυττάρων. Η επικάλυψη αυτή αποτελείται από μυελίνη, μία βιολογική μεμβράνη από πρωτεΐνες και λιπίδια. Αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητικές προσπάθειες να ταυτοποιηθεί ένα αντιγόνο-στόχος για τη νόσο έχουν επικεντρωθεί στα συστατικά της μεμβράνης της μυελίνης. Τα νέα ευρήματα από την ερευνητική ομάδα της...

Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία αυτοάνοση νόσος κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στην ουσία που επικαλύπτει τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και το νωτιαίο σωλήνα.  Όταν η ουσία αυτή, που λέγεται μυελίνη, υποστεί βλάβες, η επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων μπορεί να διαταραχθεί. Το γεγονός αυτό προκαλεί μυϊκή αδυναμία, διαταραχές του συντονισμού και της όρασης, καθώς και μία σειρά άλλων συμπτωμάτων. Εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως ζουν με σκλήρυνση κατά πλάκας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη νόσο μπορούν να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα παροδικά μέσω καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος. Στους περισσότερους ασθενείς, ωστόσο, η νόσος παρουσιάζει σταδιακή επιδείνωση. Αν οι επιστήμονες καταφέρουν να παράξουν...

Μία νέα έρευνα προσφέρει καινούρια δεδομένα για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Σύμφωνα με αυτή, ένας προσδέτης στους οιστρογονικούς υποδοχείς β (ERβ) μπορεί να περιορίσει τη φλεγμονή και να προσφέρει ένα καλύτερο περιβάλλον για την επιδιόρθωση της μυελίνης. Όταν χορηγήθηκαν ERβ προσδέτες σε ποντίκια με σκλήρυνση κατά πλάκας, παρατηρήθηκε αύξηση σε ένα ουδετερόφιλο παράγοντα που λέγεται CXCL1. Τα αυξημένα επίπεδα του CXCL1 στον εγκέφαλο και την περιφέρεια, στη συνέχεια, σχετίστηκαν με αυξημένη επαναμυελίνωση. «Οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται σήμερα για την πολλαπλή σκλήρυνση είναι ανοσοτροποποιητικές και επιβραδύνουν την αναπηρία από τη νόσο, ωστόσο δεν μπορούν να αναιρέσουν τις βλάβες που έχουν προκληθεί από αυτή ή να επαναφέρουν τη μυελίνη», είπε η...