Ηπατίτιδα D: Ποιοι Κινδυνεύουν; Αίτια, Συμπτώματα και Θεραπεία

Ο όρος ηπατίτιδα χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη φλεγμονή του ήπατος, η οποία είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιας ιογενούς λοίμωξης. Υπάρχουν 5 είδη ηπατίτιδας και συγκεκριμένα οι ηπατίτιδες A, B, C, D και E, καθεμία από τις οποίες αποδίδεται σε διαφορετικά αίτια.

Η ηπατίτιδα D μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής με τα σωματικά υγρά ενός φορέα του ιού. Ωστόσο, προκειμένου ο ασθενής να νοσήσει πρέπει να έχει ήδη λοίμωξη με ηπατίτιδα B.

Τι είναι η Ηπατίτιδα D;

Η ηπατίτιδα D, η οποία λέγεται και ηπατίτιδα δέλτα, είναι μία ιογενής λοίμωξη που αποδίδεται στον ιό της ηπατίτιδας D και προκαλεί φλεγμονή στο ήπαρ.

Σύμφωνα με δεδομένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 5% των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β, έχουν επίσης ηπατίτιδα D. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 15-20 εκατομμύρια άτομα.

Τα υψηλότερα ποσοστά ηπατίτιδας D βρίσκονται:

  • Στην Αφρική
  • Στην Ασία
  • Στην Ανατολική Ευρώπη
  • Στη Μέση Ανατολή
  • Στη Νότια Αμερική
  • Στα Νησιά του Ειρηνικού
  • Στη Γροιλανδία

Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, το οποίο προστατεύει και από την ηπατίτιδα D, έχει προκαλέσει μείωση των περιστατικών της ηπατίτιδας D μετά τη δεκαετία του 1980.

Αίτια

Η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας D γίνεται μέσω επαφής με τα σωματικά υγρά ενός ασθενούς από τη νόσο. Ωστόσο, μόνο οι ασθενείς που πάσχουν ήδη από ηπατίτιδα Β μπορούν να νοσήσουν από ηπατίτιδα D, καθώς ο ιός HDV χρησιμοποιεί τους ιούς της ηπατίτιδας Β για να πολλαπλασιαστεί.

Οι καταστάσεις κατά τις οποίες μπορεί να υπάρχει άμεση επαφή με τα σωματικά υγρά ενός φορέα του ιού περιλαμβάνουν:

  • Την κοινή χρήση βελόνων
  • Τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις
  • Τον τοκετό
  • Τη χρήση μη αποστειρωμένων ιατρικών εργαλείων

Ο ιός δεν μπορεί να μεταδοθεί με τα παρακάτω είδη επαφής:

  • Βήχα ή φτέρνισμα
  • Αγκάλιασμα
  • Χειραψία
  • Κοινή χρήση μαχαιροπίρουνου

Η ηπατίτιδα D δεν μπορεί επίσης να μεταδοθεί από το φαγητό ή τα ποτά.

Οι ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ηπατίτιδας D είναι αυτοί που:

  • Πάσχουν από ηπατίτιδα Β
  • Δεν έχουν κάνει το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β
  • Κάνουν ενδοφλέβια έγχυση ναρκωτικών ουσιών
  • Έχουν σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους
  • Ζουν σε περιοχές με αυξημένη συχνότητα ηπατίτιδας D

Συμπτώματα

Η ηπατίτιδα D μποτεί να είναι οξεία, χρόνια ή και τα δύο. Οι ασθενείς με ηπατίτιδα D παρουσιάζουν συνήθως τα παρακάτω συμπτώματα:

  • Αίσθημα κόπωσης
  • Απώλεια της όρεξης
  • Άλγος στην άνω δεξιά κοιλία, στην περιοχή του ήπατος
  • Σκουρόχρωμα ούρα
  • Ανοιχτόχρωμα κόπρανα
  • Ναυτία
  • Έμετο
  • Ίκτερο

Οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα D μπορεί να μην παρατηρήσουν συμπτώματα ακόμα και χρόνια μετά τη λοίμωξη με τον ιό.

Σταδιακά, ωστόσο, μπορεί να παρατηρήσουν συμπτώματα από τις επιπλοκές της λοίμωξης, όπως οι σοβαρές βλάβες στο ήπαρ. Τα σημεία και συμπτώματα των ηπατικών βλαβών περιλαμβάνουν:

  • Αίσθημα κόπωσης
  • Ανεξήγητη απώλεια βάρους
  • Αίσθημα αδυναμίας
  • Κνησμό
  • Μετεωρισμό κοιλίας
  • Οιδήματα στα κάτω άκρα
  • Ίκτερο

Διάγνωση

Ο γιατρός θα κάνει φυσική εξέταση και θα λάβει το ιστορικό για να θέσει τη διάγνωση της ηπατίτιδας D. Θα λάβει επίσης υπόψη του τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής καθώς και τους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της ηπατίτιδας D.

Θα αναζητήσει επίσης σημεία ηπατικής βλάβης, όπως μετεωρισμό της κοιλίας ή οίδημα σε άλλα σημεία του σώματος.

Οι εξετάσεις αίματος επιβεβαιώνουν τη διάγνωση της ηπατίτιδας D. Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει επίσης άλλες εξετάσεις για να διαπιστώσει την κατάσταση της υγείας του ήπατος. Οι εξετάσεις αυτές περιλαμβάνουν υπέρηχο, βιοψία ή και τα δύο.

Θεραπεία

Σήμερα δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για την ηπατίτιδα D, ωστόσο υπάρχουν αρκετά φάρμακα για τη διαχείριση της νόσου.

Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα D ο γιατρός χορηγεί συνήθως ένα φάρμακο που λέγεται πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα, η οποία μειώνει τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου. Το φάρμακο αυτό λαμβάνεται συνήθως για τουλάχιστον 48 εβδομάδες.

Οι ασθενείς με ηπατίτιδα D χρειάζονται συνήθως θεραπεία και για την ηπατίτιδα Β. Η θεραπεία αυτή περιλαμβάνει συνήθως αντιιικά και ανοσορυθμιστικά φάρμακα. Τα τελευταία βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να αντιμετωπίσει τον ιό.

Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα D η οποία οδηγεί σε επιπλοκες, μπορεί να χρειαστεί άλλη θεραπεία για τον περιορισμό των ηπατικών βλαβών. Σε σοβαρή ηπατική βλάβη ή ηπατική ανεπάρκεια, μπορεί να χρειαστεί μεταμόσχευση ήπατος.

Επιπλοκές

Οι οξείες λοιμώξεις από ηπατίτιδα D μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στο ήπαρ ή οξεία ηπατική ανεπάρκεια, αν και αυτό συμβαίνει σπάνια.

Η χρόνια ηπατίτιδα D μπορεί να προκαλέσει:

  • Κίρρωση, δηλαδή ούλωση του ήπατος
  • Ηπατική ανεπάρκεια
  • Καρκίνο του ήπατος

Τα συμπτώματα των παραπάνω επιπλοκών περιλαμβάνουν:

  • Αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας ή εκχυμώσεων
  • Οιδήματα στα κάτω άκρα ή τους αστραγάλους εξ’αιτίας της κατακράτησης υγρών
  • Ίκτερο
  • Έντονο κνησμό
  • Ανεξήγητη απώλεια βάρους

Η θεραπεία των επιπλοκών περιλαμβάνει αντιιικά φάρμακα, τα οποία δεν επιτρέπουν στον ιό να φτάσει στο ήπαρ. Η αποφυγή του αλκοόλ και η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής μπορεί επίσης να περιορίσουν τις βλάβες.

Αν η χρόνια ηπατίτιδα D προκαλέσει καρκίνο του ήπατος, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Ακτινοθεραπεία για την καταστροφή των νεοπλασματικών κυττάρων
  • Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μέρους του ήπατος
  • Ανοσοθεραπεία
  • Χημειοθεραπεία
  • Μεταμόσχευση ήπατος

Η έγκαιρη διάγνωση στον καρκίνο του ήπατος αυξάνει την πιθανότητα επιτυχούς θεραπείας.

Στους ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια, το ήπαρ δεν μπορεί να λειτουργήσει επαρκώς και επομένως πρέπει να γίνει μεταμόσχευση ήπατος.

Η έγκαιρη χορήγηση θεραπείας για τις ηπατίτιδες D και Β μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών από τις λοιμώξεις.

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα