Βρογχιολότιδα: Πλήρης Οδηγός

Η βρογχιολίτιδα είναι μία λοίμωξη των πνευμόνων που εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Η νόσος επηρεάζει τους κατώτερους αεραγωγούς, μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρή και συνήθως απαιτεί αντιμετώπιση από γιατρό.

Η βρογχιολίτιδα διαγιγνώσκεται συνήθως σε παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών, κατά το πρώτο έτος ζωής ενός παιδιού, ο κίνδυνος εμφάνισης βρογχιολίτιδας είναι 11-15%.

Συμπτώματα

Τα αρχικά συμπτώματα της βρογχιολίτιδας ομοιάζουν αυτά του κοινού κρυολογήματος και περιλαμβάνουν:

Στο στάδιο αυτό, δεν χρειάζεται να επισκεφθείτε τον γιατρό, καθώς ο τελευταίος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το κοινό κρυολόγημα από τη βρογχιολίτιδα με βάση τα παραπάνω συμπτώματα.

48-72 Ώρες Αργότερα

Στη βρογχιολίτιδα, η λοίμωξη επεκτείνεται στους κατώτερους αεραγωγούς (και τα βρογχιόλια) προκαλώντας φλεγμονή. Η συσσώρευση υγρού μπορεί να αποκλείσει τους κατώτερους αεραγωγούς.

Ως αποτέλεσμα 2-3 ημέρες αργότερα, οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν σημαντική επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Συχνά εμφανίζεται δύσπνοια την οποία ο ασθενής προσπαθεί να αντιμετωπίσει αναπνέοντας εντονότερα.

Οι περισσότεροι ασθενείς επισκέπτονται τον γιατρό σε αυτό το στάδιο. Κατά τη φυσική εξέταση και την ακρόαση των πνευμόνων ο γιατρός αντιλαμβάνεται συνήθως συριγμό και εισπνευστικούς ρόγχους.

Σοβαρότητα των Συμπτωμάτων

Οι ασθενείς που πάσχουν από βρογχιολίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν διάφορα συμπτώματα που ποικίλλουν ως προς τη σοβαρότητά τους. Κάποια παιδιά παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα, όπως ταχύπνοια, ενώ άλλα παρουσιάζουν σοβαρότερα, όπως ιώδη χρώση στα χείλη και το δέρμα.

Οι ενήλικες μπορεί να παρουσιάσουν βρογχιολίτιδα μετά από μία ιογενή λοίμωξη, ωστόσο τα συμπτώματά τους είναι συνήθως ηπιότερα απ’ότι στα παιδιά.

Στα παιδιά, τα συμπτώματα μπορεί να εξελιχθούν σε αναπνευστική ανεπάρκεια, μία απειλητική για τη ζωή κατάσταση που απαιτεί νοσηλεία. Ωστόσο, η επιπλοκή αυτή είναι γενικά σπάνια σε παιδιά που δεν έχουν γεννηθεί πρόωρα.

Διάρκεια

Τα συμπτώματα της βρογχιολίτιδας διαρκούν συνήθως 7-10 ημέρες.

Αίτια

Το συχνότερο αίτιο της βρογχιολίτιδας είναι ένας ιός που λέγεται RSV (respiratory syncytial virus). Τα παιδιά που μολύνονται με τον RSV μπορεί να παρουσιάσουν σοβαρά συμπτώματα που απαιτούν νοσηλεία. Οι ενήλικες μπορεί να παρουσιάσουν επίσης λοιμώξεις από RSV, ωστόσο σπάνια χρειάζεται νοσηλεία για την αντιμετώπισή τους.

Τα τελευταία χρόνια, οι γιατροί έχουν ταυτοποιήσει διάφορους άλλους ιούς που μπορεί να προκαλέσουν βρογχιολίτιδα. Αυτοί περιλαμβάνουν:

  • Τους ρινοϊούς, οι οποίοι ευθύνονται για το κοινό κρυολόγημα
  • Τους κορονοϊούς
  • Τους ανθρώπινους μεταπνευμοϊούς
  • Τους αδενοϊούς
  • Τους ιούς της παραγρίπης

Περίπου το 30% των παιδιών με βρογχιολίτιδα έχουν δύο ιούς στους αεραγωγούς τους. Οι γιατροί δεν εξετάζουν πάντοτε το είδος του ιού που ενοχοποιείται για τη λοίμωξη.

Παράγοντες Κινδύνου

Ορισμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα τα βρέφη που έχουν γεννηθεί πριν την 32η εβδομάδα της κύησης καθώς και τα βρέφη ηλικίας κάτω των 3 μηνών, κινδυνεύουν περισσότερο από τα σοβαρά συμπτώματα της βρογχιολίτιδας.

Τα παιδιά και τα βρέφη που πάσχουν από τις παρακάτω παθήσεις διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο:

  • Νευρομυϊκές νόσους που επηρεάζουν την αναπνοή
  • Συγγενείς καρδιοπάθειες
  • Χρόνιες πνευμονικές νόσους
  • Ανοσοανεπάρκεια

Θεραπεία

Το είδος της θεραπείας θα εξαρτηθεί από αρκετούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων η ηλικία και η κατάσταση της υγείας του ατόμου, καθώς και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Υποστηρικτική Αγωγή

Οι γιατροί αντιμετωπίζουν συνήθως τη βρογχιολίτιδα με υποστηρικτική αγωγή, δηλαδή παρακολουθούν την πορεία του ασθενούς και αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα όπου κρίνεται απαραίτητο. Αρχικά χορηγούνται υγρά για να προληφθεί η αφυδάτωση και, αν χρειάζεται, χορηγούνται φάρμακα για να περιοριστεί ο πυρετός.

Θεραπεία με Οξυγόνο

Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται οξυγόνο για την αντιμετώπιση της δύσπνοιας.

Εντατική Θεραπεία

Οι ασθενείς με βρογχιολίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν υποξία αν οι δυσκολίες στην αναπνοή είναι σοβαρές. Η υποξία είναι μία κατάσταση κατά την οποία οι ιστοί δεν λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες οξυγόνου με αποτέλεσμα να προκαλούνται βλάβες στα εσωτερικά όργανα.

Οι ασθενείς με σοβαρή υποξία μπορεί να παρουσιάσουν ιώδη χρώση του δέρματος. Η θεραπεία της υποξίας απαιτεί εισαγωγή στη ΜΕΘ. Εκεί, οι γιατροί μπορούν να διατηρήσουν τους αεραγωγούς ανοικτούς και να αυξήσουν την ποσότητα του οξυγόνου που αναπνέει ο ασθενής.

Φάρμακα για τα Παιδιά

Τα βρέφη με ήπια ή μέτρια συμπτώματα μπορεί να μην χρειάζονται νοσηλεία. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει:

  • Ρινικά αλατούχα διαλύματα για τον καθαρισμό των άνω αεραγωγών
  • Αντιπυρετικά φάρμακα, όπως η ακεταμινοφαίνη, για την αντιμετώπιση του πυρετού
  • Υγραντήρα για τη βελτίωση της αναπνοής
Προληπτικός Εμβολιασμός

Ορισμένα παιδιά μπορεί να έχουν οφέλη από τον εμβολιασμό για την πρόληψη της βρογχιολίτιδας. Το εμβόλιο της παβιλιζουμάμπης (Synagis) μπορεί να χορηγηθεί στα παιδιά αυτά κατά το πρώτο έτος της ζωής. Τα παιδιά που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο είναι:

  • Αυτά που έχουν γεννηθεί πριν την 29η εβδομάδα της κύησης
  • Τα παιδιά με ορισμένα συγγενή καρδιακά νοσήματα
  • Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί πρόωρα και πάσχουν από χρόνιες πνευμονικές νόσους

Οι γιατροί χορηγούν συνήθως μέχρι 5 δρόσεις παλιβιζουμπάμπης στα παιδιά που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο σε περιόδους επιδημιών από RSV. Οι επιδημίες αυτές ξεκινούν συνήθως το Νοέμβρη ή το Δεκέμβρη και μπορεί να διαρκέσουν μέχρι το Μάρτιο ή τον Απρίλιο.

Οι 5 δόσεις προσφέρουν προστασία για τουλάχιστον 24 εβδομάδες. Ορισμένα παιδιά μπορεί να λάβουν λιγότερες δόσεις αν ο εμβολιασμός ξεκινήσει αργότερα. Μόλις τελειώσει η εποχή των ιών RSV, δεν χρειάζεται πλέον να γίνει εμβολιασμός.

Μετά το πρώτο έτος της ζωής, τα παιδιά κινδυνεύουν λιγότερο από τη σοβαρή βρογχιολίτιδα.

Ο εμβολιασμός μπορεί να χορηγηθεί εκ νέου σε βρέφη που έχουν γεννηθεί πρόωρα με χρόνιες νεφρικές παθήσεις και συνεχίζουν να χρειάζονται θεραπεία 6 μήνες μετά την αρχή της επόμενης εποχής του RSV.

Πότε Πρέπει να Επισκεφθείτε τον Γιατρό

Οι γονείς ή οι γιατροί που παρατηρούν ότι ένα βρέφος παρουσιάζει συμπτώματα κοινού κρυολογήματος δεν είναι απαραίτητο να επικοινωνήσουν με παιδίατρο άμεσα. Ο γιατρός μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση του βρέφους και να χορηγήσει θεραπεία για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Μετά από 2-3 ημέρες, αν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή το παιδί παρουσιάσει σημεία δύσπνοιας, είναι σημαντικό να μεταβεί άμεσα στα επείγοντα για να εξεταστεί από παιδίατρο. Η έγκαιρη χορήγηση θεραπείας επιταχύνει σημαντικά την ανάρρωση.

Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί πρόωρα ή πάσχουν από συγκεκριμένες παθήσεις διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο σοβαρής βρογχιολίτιδας. Οι γιατροί πρέπει να χορηγούν προληπτικό εμβολιασμό και σε αυτά τα παιδιά.

Πρόγνωση

Έρευνες έχουν δείξει ότι στα βρέφη, η θνησιμότητα της βρογχιολίτιδας είναι ανάμεσα σε 0.5% και 7%. Το μεγάλο εύρος της θνησιμότητας αποδίδεται πιθανώς στοους παράγοντες κινδύνου για κάποια παιδιά, καθώς και την απουσία κατάλληλης φροντίδας υγείας σε ορισμένες χώρες.

Αν η διάγνωση και θεραπεία της βρογχιολίτιδας γίνει εγκαίρως, οι ασθενείς συνήθως αναρρώνουν χωρίς επιπλοκές.

Με την κατάλληλη ενυδάτωση και υποστηρικτική αγωγή, τα συμπτώματα υποχωρούν μέσα σε 2-3 εβδομάδες.

Φωτογραφία: anjanettew

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα