Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης, ορισμένα χρόνια νοσήματα συνδέονται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης από COVID-19 στα παιδιά.
Οι παράγοντες που συνδέθηκαν με τον υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας για COVID-19 ήταν ο διαβήτης τύπου 1 (4.6 φορές αυξημένος κίνδυνος) και η παχυσαρκία (3 φορές αυξημένος κίνδυνος), όπως αναφέρει η μελέτη. Ο διαβήτης τύπου 1 συνδέθηκε επίσης με 2.3 φορές αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης από τον ιό, ενώ οι συγγενείς ανωμαλίες της καρδιάς, καθώς και το ιστορικό επιληψίας, συνδέθηκαν με 1.7 φορές αυξημένο κίνδυνο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Network Open.
Όπως τόνισαν ορισμένοι επιστήμονες σε ένα άρθρο που συνόδευσε την έρευνα, οι περισσότερες αποφάσεις σχετικά με τη θεραπεία των παιδιών που νοσούν από COVID-19 λαμβάνονται με βάση τα δεδομένα από τους ενήλικες. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται καθώς ο οργανισμός των παιδιών διαφέρει σε σχέση με αυτόν των ενηλίκων, επομένως είναι προτιμότερο να έχουμε δεδομένα από παιδιατρικούς ασθενείς.
Παράγοντες κινδύνου για τη σοβαρή νόσηση από COVID-19 που αναδείχθηκαν από προηγούμενες μελέτες ήταν η πολύ νεαρή ηλικία (<12 μηνών), το άσθμα, ο διαβήτης, οι συγγενείς καρδιοπάθειες, η παχυσαρκία και ορισμένα νευρολογικά νοσήματα. Ωστόσο, οι μελέτες αυτές είχαν εξετάσει γενικά μικρά δείγματα και δεν είχαν παρακολουθήσει την πορεία των παιδιών για μεγάλο διάστημα.
Στην παρούσα μελέτη, οι επιστήμονες συνέλεξαν δεδομένα από 800 νοσοκομεία για το διάστημα από το Μάρτιο του 2020 μέχρι τον Ιανουάριο του 2021.
Τα κύρια τελικά σημεία της έρευνας ήταν η νοσηλεία και η σοβαρή νόσηση κατά τη νοσηλεία. Τα κριτήρια για τη σοβαρή νόσηση ήταν η εισαγωγή στη ΜΕΘ, η διασωλήνωση ή ο θάνατος.
Συνολικά εξετάστηκαν δεδομένα για 43.465 παιδιά. Η μέση ηλικία τους ήταν τα 12 και το 52% ήταν κορίτσια. Περίπου το 50% του δείγματος ήταν έφηβοι ηλικίας 12-18 ετών, επομένως όπως υποστήριξαν οι επιστήμονες τα αποτελέσματα της έρευνας αφορούν περισσότερο αυτές τις ηλικίες.
Από τα παραπάνω 43.465 παιδιά, το 10% χρειάστηκε να νοσηλευτεί για COVID-19, εκ των οποίων το 30% εισήχθη στη ΜΕΘ. Το 6.4% χρειάστηκε διασωλήνωση ενώ το 0.9% κατέληξε.
Το 29% των παιδιών που νόσησαν από COVID-19 είχαν υποκείμενα νοσήματα, ενώ το ίδιο ποσοστό στα παιδιά που νοσηλεύτηκαν για τη λοίμωξη με τον ιό ήταν 63%.
Το συχνότερο υποκείμενο νόσημα ήταν το άσθμα (10.2%) και ακολούθησαν οι νευροαναπτυξιακές διαταραχές (3.9%), οι αγχώδεις διαταραχές (3.2%) και η κατάθλιψη (2.8%).
Σύμφωνα με έναν αντιπρόσωπο του CDC που σχολίασε τα αποτελέσματα της έρευνας, το ιστορικό καρκίνου συνδέθηκε επίσης με αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας και σοβαρής νόσησης συγκριτικά με τα παιδιά που δεν είχαν χρόνια νοσήματα.
Άλλα υποκείμενα νοσήματα που συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης από COVID-19 ήταν η παχυσαρκία, η υπέρταση, οι διαταραχές του ύπνου και η υπνική άπνοια.
Στα παιδιά ηλικίας κάτω των 12 μηνών, ο πρόωρος τοκετός συνδέθηκε με 83% αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης από COVID-19, όπως τόνισαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Ένας περιορισμός της έρευνας ήταν ότι χρησιμοποίησε διαγνωστικούς κωδικούς ICD-10-CM, επομένως ενδέχεται να μην είχε πλήρη δεδομένα για το ιστορικό χρονίων νόσων στα παιδιά. Καθώς ορισμένα νοσοκομεία μπορεί να έβαλαν λάθος κωδικούς στο παραπάνω σύστημα, το γεγονός αυτό μπορεί να επηρέασε τα αποτελέσματα. Στην έρευνα δεν εξετάστηκαν επίσης σπάνια χρόνια νοσήματα, τα οποία ενδεχομένως αποτελούν επίσης παράγοντες κινδύνου για τη σοβαρή νόσηση. Τέλος, καθώς τα δεδομένα προέρχονται από παιδιά που προσήλθαν στα επείγοντα νοσοκομείων ή νοσηλεύτηκαν, τα αποτελέσματα της έρευνας δεν αφορούν το σύνολο του παιδιατρικού πληθυσμού.
Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες της έρευνας τόνισαν ότι οι παρατηρήσεις τους αναδεικνύουν τον κίνδυνο από την COVID-19 για τα παιδιά που πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Τόνισαν επίσης ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα για τον εμβολιασμό στα παραπάνω παιδιά και τις οικογένειές τους.