Τα γονίδια που συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο για μία σειρά άλλες παθήσεις, οι οποίες φαινομενικά δεν συνδέονται μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα η στεφανιαία νόσος και ορισμένες βακτηριακές λοιμώξεις.
Στο παραπάνω συμπέρασμα κατέληξε μία έρευνα που εξέτασε τους γενετικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση κατάθλιψης και τη σχέση τους με 900 άλλες παθήσεις. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η κακή ψυχική υγεία δεν αποτελεί πάντοτε συνέπεια μίας σοβαρής νόσου, αλλά μπορεί ακόμα και να ευθύνεται άμεσα για την εμφάνιση της τελευταίας.
«Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι ασθενείς με σοβαρές ψυχικές νόσους, όπως η κατάθλιψη, έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά φυσικών νόσων σε σχέση με το γενικό πληθυσμό», είπε ο επιδημιολόγος Άνουαρ Μουλουγκέτα από το Australian Centre for Precision Health στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας.
Το γεγονός ότι η μείζων κατάθλιψη συχνά συνοδεύει άλλα σοβαρά νοσήματα μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη, ωστόσο αρκετοί ερευνητές είχαν αναρωτηθεί αν τα αίτια της κατάθλιψης ενοχοποιούνται για την εμφάνιση των παραπάνω παθήσεων.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η κατάθλιψη δεν αποτελεί αποκλειστικά ψυχική νόσο και μπροεί να επηρεάσει αρκετά τον οργανισμό στο σύνολό του.
Οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης χρησιμοποίησαν μία τεχνική γνωστή ως Μεντελική τυχαιοποίηση για να αναλύσουν γενετικά δεδομένα 340.000 εθελοντών από το UK Biobank.
Αν και διάφορες έρευνες στο παρελθόν είχαν διαπιστώσει σύνδεση ανάμεσα στην κατάθλιψη και μία σειρά άλλες παθήσεις, η προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα μελέτη επιτρέπει την προσαρμογή για διάφορους παράγοντες έτσι ώστε να μπορεί να αποδειχθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματος.
Όπως αποδείχθηκε, ο αυξημένος γενετικός κίνδυνος για την εμφάνιση μείζονος κατάθλιψης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας ή ακόμα και θανάτου από 20 διαφορετικές νόσους.
Τα γονίδια της κατάθλιψης, επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης μίας σειράς σοβαρών νόσων οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν οποιοδήποτε οργανικό σύστημα. Σε αυτές περιλαμβάνονται διάφορες παθήσεις που δεν σχετίζονται μεταξύ τους, όπως το άσθμα, η υψηλή χοληστερόλη, η γαστρεντερίτιδα, η οισοφαγίτιδα, η ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα ή ακόμα και οι παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος.
Η έρευνα ανέδειξε επίσης πιθανές ευαισθησίες ή ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε διάφορα φάρμακα, γεγονός που δείχνει ότι είναι σημαντικό να παρακολουθούνται προσεκτικά οι συνταγογραφήσεις σε ασθενείς που πάσχουν από μείζονα κατάθλιψη.
«Η έρευνα δίνει απαντήσεις στο ερώτημα σχετικά με την κατεύθυνση της αιτιολογίας και ουσιαστικά αποδεικνύει ότι η κατάθλιψη είναι αυτή που ευθύνεται για την εμφάνιση των παραπάνω νοσημάτων και όχι το αντίθετο», είπε ο Μουλουγκέτα.
«Σημαντικότερα, η έρευνα δείχνει ότι οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη πρέπει να ελέγχονται για ορισμένες συννοσηρότερες. Με τον τρόπο αυτό θα βελτιωθεί η κλινική διαχείριση και η πρόγνωση των ασθενών αυτών».
Ο μηχανισμός μέσω του οποίου αυξάνεται ο κίνδυνος των παραπάνω παθήσεων από τα γονίδια της κατάθλιψης δεν είναι ακόμα σαφής. Αν αναλογιστούμε τον μεγάλο αριθμό των γαστρεντερικών νόσων που περιλαμβάνονται στη λίστα των παθήσεων αυτών, συμπεραίνουμε ότι τα φάρμακα της κατάθλιψης μπορεί πιθανώς να επηρεάζουν αρνητικά το έντερο.
Η παρούσα μελέτη ουσιαστικά συμφωνεί με τις παρατηρήσεις προηγουμένων ερευνών, ωστόσο χρειάζεται να γίνουν περισσότερες έρευνες για να διαπιστωθούν οι μηχανισμοί των παραπάνω συνδέσεων.
«Η καλύτερη κατανόηση της σύνδεσης ανάμεσα στην κατάθλιψη και τις παραπάνω παθήσεις θα μας επιτρέψει να προσφέρουμε στους ασθενείς τη φροντίδα που χρειάζονται. Όσο περισσότερο επικεντρωνόμαστε στην εξατομικευμένη θεραπεία, τόσο καλύτερη θα είναι η πρόγνωση των ασθενών», είπε η Ελίνα Χιπόνεν, επικεφαλής της έρευνας.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι είναι σημαντικό να αναζητούμε και άλλους μηχανισμούς εκτός από τους προφανείς. Πρέπει επίσης να μεριμνήσουμε για τον προληπτικό έλεγχο και τη διαχείριση των παθήσεων που σχετίζονται με την κατάθλιψη αν θέλουμε να ελαχιστοποιήσουμε τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις στην υγεία».
Η κατάθλιψη επηρεάζει περισσότερα από 300 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, γεγονός που την καθιστά μία από τις συχνότερες παθήσεις σήμερα.
Είναι σαφές ότι η θεραπεία και πρόληψη των επιδράσεων της κατάθλιψης χωρίς να αυξάνεται παράλληλα ο κίνδυνος για την εμφάνιση άλλων συννοσηροτήτων αποτελεί σημαντικό στόχο.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Molecular Psychiatry.