Σύμφωνα με δεδομένα από τις ΗΠΑ, οι γιατροί έχουν τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών απ’όλα τα επαγγέλματα. Επιπλέον, ο αριθμός των αυτοκτονιών είναι υπερδιπλάσιος από αυτόν του γενικού πληθυσμού, όπως παρατήρησε η μελέτη.
Μία συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας για τις αυτοκτονίες στους γιατρούς έδειξε ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι 28-40 ανά 100.000 γιατρούς.
Οι γιατροί που αυτοκτονούν πάσχουν συχνά από κατάθλιψη ή άλλες ψυχιατρικές νόσους που δεν έχουν διαγνωστεί με αποτέλεσμα να μην έχει χορηγηθεί θεραπεία. Το παραπάνω γεγονός τονίζει την ανάγκη να γίνονται περεμβάσεις εγκαίρως, όπως δήλωσε η Ντιπίκα Τάνβαρ, μία επιστήμονας που έλαβε μέρος στη μελέτη.
«Μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών στους γιατρούς είναι υψηλότερα από τα αντίστοιχα ποσοστά στους στρατιωτικούς», δήλωσε η ίδια.
Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση του American Psychiatric Association (APA).
Στίγμα, Πρόσβαση σε Μέσα που Διευκολύνουν την Αυτοκτονία
Χρησιμοποιώντας ως πηγές τα MEDLINE και PubMed, οι ερευνητές έκαναν μία συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας για τις αυτοκτονίες των γιατρών η οποία περιλάμβανε άρθρα που είχαν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά τα τελευταία 10 χρόνια.
Η μελέτη έδειξε ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών στους γιατρούς ήταν 28-40 ανά 100.000 ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στο γενικό πληθυσμό είναι 12.3 ανά 100.000.
Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι γυναίκες γιατροί κάνουν απόπειρες σε σημαντικά μικρότερο αριθμό σε σχέση με τις γυναίκες του γενικού πληθυσμού. Ωστόσο, τα ποσοστά επιτυχούς αυτοκτονίας στην ίδια κατηγορία ξεπερνούν αυτά του γενικού πληθυσμού κατά 2.5-4 φορές και είναι σχεδόν ίσα με αυτά των ανδρών γιατρών.
Είναι ακόμα άγνωστο γιατί τα ποσοστά αυτοκτονιών στους γιατρούς είναι τόσο υψηλά, ωστόσο διάφορες έρευνες έχουν ενοχοποιήσει τις διαταραχές της διάθεσης, τον αλκοολισμό και τις καταχρήσεις ουσιών.
Μία έρευνα έδειξε ότι η κατάθλιψη επηρεάζει σχεδόν το 12% των ανδρών ιατρών και το 19.5% των γυναικών, ένα ποσοστό που ταυτίζεται με αυτό του γενικού πληθυσμού.
Η κατάθλιψη είναι συχνότερη στους φοιτητές ιατρικής και τους ειδικευόμενους, με το 15-30% να έχει θετικές εξετάσεις για συμπτώματα κατάθλιψης.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι διαταραχές της διάθεσης στο ιατρικό επάγγελμα δεν περιορίζονται στις ΗΠΑ, αλλά αφορούν τις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, καθώς μία σειρά ερευνών δείχνουν ότι τα ποσοστά αγχώδους διαταραχής, κατάθλιψης και αυτοκτονιών είναι αυξημένα παγκοσμίως σε γιατρούς και φοιτητές ιατρικής.
Το στίγμα αποτελεί μείζον εμπόδιο που αποτρέπει τους περισσότερους γιατρούς να αναζητήσουν βοήθεια, είπε η Τάνβαρ. Ανέφερε μάλιστα μία έρευνα στην οποία το 50% των 2106 γυναικών γιατρών που έλαβαν μέρος, είχε συμπτώματα κάποια ψυχικής νόσου, ωστόσο δεν αναζήτησε βοήθεια από το φόβο του στίγματος.
Η νέα μελέτη έδειξε επίσης ότι η δηλητηρίαση και ο απαγχονισμός βρίσκονται στην κορυφή των μεθόδων με τις οποίες αυτοκτονούν οι γιατροί. Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι η καλύτερη γνώση και η εύκολη πρόσβαση στα μέσα της αυτοκτονίας είναι κάποιοι από τους παράγοντες που συβάλλουν στα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών στους γιατρούς.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι από το σύνολο των ιατρικών ειδικοτήτων, η ψυχιατρική είναι αυτή με τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών.
Στην φετινή ετήσια συνάντηση του APA αρκετές συναντήσεις ασχολούνται με την ψυχική υγεία και την υπερκόπωση των γιατρών, γεγονός που ίσως συμβάλλει στη μείωση των αυτοκτονιών.
Ανησυχητικά Ποσοστά
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, η Μπεθ Μπρόντσκι, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Irving Medical Center της Νέας Υόρκης, είπε ότι τα υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών στους γιατρούς προκαλούν ανησυχία.
Ωστόσο, δεν θεώρησε ότι τα ποσοστά αυτά αποτελούν έκπληξη, αν λάβουμε υπόψη τους στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζουν οι γιατροί.
Το στρες ξεκινά από την ιατρική σχολή και συνεχίζεται στην ειδκότητα με τις υψηλές απαιτήσεις, τον ανταγωνισμό, τις πολλές ώρες και την έλλειψη ύπνου. Τα παραπάνω μπορεί να οδηγήσουν σε καταχρήσεις ουσιών, έναν ακόμα παράγοντα κινδύνου για την αυτοκτονία, είπε η Μπρόντσκι.
Αρκετοί γιατροί αντιμετωπίζουν έντονο στρες όταν τελειώνουν τη σχολή και ξεκινούν την ειδικότητα. Οι γυναίκες με τη σειρά τους, αντιμετωπίζουν διαφορετικούς αλλά εξίσου σοβαρούς στρεσογόνους παράγοντες, είπε η Μπρόντσκι.
Η ίδια είναι μία από τους σημαντικότερους ειδικούς που ασχολούνται με την αντιμετώπιση του παραπάνω φαινομένου. Όπως δήλωσε οι άνθρωποι δεν «αυτοκτονούν», αλλά «πεθαίνουν από αυτοκτονία», θέλοντας έτσι να τονίσει ότι η αυτοκτονία είναι «νόσος και όχι έγκλημα».
Η ενασχόληση του APA με το παραπάνω φαινόμενο είναι σημαντική καθώς θα φέρει το πρόβλημα στην επιφάνεια και θα οδηγήσει τελικά σε καλύτερα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισής του.
Βιβλιογραφία: Medscape