Ο οργανισμός έχει ένα σύστημα ρύθμισης της θερμοκρασίας που δεν της επιτρέπει να ανεβεί υπερβολικά σε ημέρες με έντονη ζέστη ή κατά τη διάρκεια της άσκησης. Ποιοι είναι όμως αυτοί που ιδρώνουν περισσότερο, οι άνδρες ή οι γυναίκες; Μία νέα έρευνα εξερεύνησε τις διαφορές των δύο φύλων αναφορικά με την απόκρισή τους στη ζέστη.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί ιδρώνετε κατά τη διάρκεια της φυσικής άσκησης; Ο οργανισμός έχει ένα εσωτερικό σύστημα ρύθμισης της θερμοκρασίας του κατά το οποίο παράγεται θερμότητα και στη συνέχεια απελευθερώνεται μέσω διαφόρων φυσιολογικών διαδικασιών, μία εκ των οποίων είναι και η εφίδρωση.
Η φυσιολογική θερμοκρασία του οργανισμού παρουσιάζει αυξομειώσεις ανάμεσα στο εύρος 36.5-37.5 C. Όταν η εξωτερική θερμοκρασία αυξάνεται, ο οργανισμός στέλνει σήματα στον υποθάλαμο, ο οποίος έχει ρόλο θερμοστάτη. Ο υποθάλαμος ανταποκρίνεται στις αλλαγές της θερμοκρασίας κάνοντας τις κατάλληλες ενέργειες για να διατηρήσει την ιδανική εσωτερική θερμοκρασία γι’αυτόν.
Κατά τη διάρκεια μίας θερμής καλοκαιρινής ημέρας (ή κατά την έντονη άσκηση) οι υποδοχείς της θερμοκρασίας στο δέρμα στέλνουν σήματα στον υποθάλαμο, ο οποίος με τη σειρά του «ενημερώνει» τον οργανισμό ότι πρέπει να χαμηλώσει τη θερμοκρασία του παράγοντας ιδρώτα.
Μέχρι σήμερα, πιστεύαμε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες ανταποκρίνονται διαφορετικά στην αύξηση της θερμοκρασίας, λόγω φυσικών χαρακτηριστικών που συνδέονται με το φύλο.
Μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Wollong στην Αυστραλία και το Mie Prefectural College of Nursing στην Ιαπωνία αμφισβητεί την παραπάνω θεωρία.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σιν Νότλεϊ, υποστήριξαν ότι η απόκριση στη ζέστη αλλάζει ανάλογα με το λόγο μεταξύ της επιφάνειας και της μάζας του σώματος, ανεξαρτήτως φύλου.
Μία άλλη θεωρία ήταν ότι τα άτομα με μεγαλύτερο σωματικό βάρος θα έπρεπε να παράγουν περισσότερο ιδρώτα έτσι ώστε να προσαρμοστούν στην αύξηση της θερμοκρασίας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Experimental Physiology.
Φύλο και Μέγεθος
Η έρευνα εξέτασε συνολικά 60 υγιείς εθελοντές (36 άνδρες και 24 γυναίκες) διαφορετικού σωματικού βάρους.
Οι εθελοντές έκαναν το εξής πρόγραμμα σε θερμοκρασία 28 C και 36% σχετική υγρασία: αρχικά ξεκουράστηκαν για 20 λεπτά και στη συνέχεια έκαναν ποδήλατο σε σταθερό ρυθμό παραγωγής θερμότητας για 45 λεπτά.
Στις παραπάνω συνθήκες, ο οργανισμός προσπαθεί να διατηρήσει τη θερμοκρασία του χαμηλή μέσω εφίδρωσης και αύξησης της ροής αίματος στο δέρμα.Ο Νότλεϊ και οι συνεργάτες του εκτίμησαν τη ροή του αίματος και στον πήχη και την αγγειακή διαπερατότητα στον οργανισμό.
Το παραπάνω πείραμα αποκάλυψε ότι η μάζα και η επιφάνεια του σώματος είναι σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την αγγειακή απόκριση τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ο παραπάνω παράγοντας ήταν υπεύθυνος για το 10-48% της ικανότητας του ατόμου να αποκρίνεται στη ζέστη.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις μορφολογικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, ωστόσο οι διαφορές αυτές μπορούσαν να εξηγήσουν μόλις το 5% των διαφορών ανάμεσα στους διάφορους εθελοντές.
Επομένως, η έρευνα κατέληξε ότι ο τρόπος που αποκρίνεται ο οργανισμός στη ζέστη εξαρτάται από τις μορφολογικές διαφορές, αλλά όχι από το φύλο. Οι ίδιες αλλαγές στη θερμοκρασία του σώματος παρατηρήθηκαν σε όλους τους εθελοντές, ανεξαρτήτως φύλου.
Επιπλέον, η έρευνα διαπίστωσε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες με μικρότερο μέγεθος σώματος, δηλαδή με περισσότερη επιφάνεια ανά κιλό βάρους, έχαναν βάρος αυξάνοντας την κυκλοφορία του αίματος περισσότερο παρά με τον ιδρώτα.
Συγκριτικά, τα άτομα μεγαλυτέρου μεγέθους βασίζονται περισσότερο στην εφίδρωση.
«Εδώ και χρόνια πιστεύαμε ότι το φύλο επηρεάζει την εφίδρωση και τη ροή του αίματος στη ζέστη. Διαπιστώσαμε ότι η απώλεια της θερμότητας είναι πρακτικά ανεξάρτητη του φύλου κατά την άσκηση και σε καταστάσεις που ο οργανισμός μπορεί να ρυθμίσει αποτελεσματικά τη θερμοκρασία του», κατέληξε ο Νότλεϊ.