Η αμυγδαλίτιδα είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα συμπτώματα, με χαρακτηριστικότερα το οίδημα και τη φλεγμονή των φαρυγγικών αμυγδαλών. Η φλεγμονή μπορεί να επηρεάζει επίσης τις αδενοειδείς εκλβλαστήσεις και τη γλωσσική αμυγδαλή.
Η αμυγδαλίτιδα μπορεί να αποδίδεται σε μία λοίμωξη από ιούς (όπως ο CMV, o απλός έρπητας ή ο Epstein-Barr) ή βακτήρια (όπως αυτά που προκαλούν τις στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις). Η αμυγδαλίτιδα εμφανίζεται συχνότερα στα παιδιά και χωρίζεται σε τρεις τύπους ανάλογα με τη συχνότητα των υποτροπών και τη διάρκεια των επεισοδίων:
- Οξεία αμυγδαλίτιδα, στην οποία τα συμπτώματα διαρκούν από 3 ημέρες μέχρι 2 εβδομάδες.
- Υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από αρκετά επεισόδια αμυγδαλίτιδας σε ένα έτος.
- Χρόνια αμυγδαλίτιδα, όταν τα συμπτώματα διαρκούν για περισσότερο από 2 εβδομάδες.
Μία άλλη νόσος που λέγεται περιαμυγδαλικό απόστημα, μπορεί να εμφανιστεί όταν η λοίμωξη από τις αμυγδαλές επεκταθεί στους ιστούς που βρίσκονται πίσω από αυτές. Αν και ορισμένες πηγές θεωρούν τη νόσο αυτή ως ξεχωριστό τύπο αμυγδαλίτιδας, στην πραγματικότητα αποτελεί επιπλοκή της νόσου. Το περιαμυγδαλικό απόστημα εμφανίζεται συχνότερα στους εφήβους και τους ενήλικες παρά στα παιδιά.
Υποτροπιάζουσα Αμυγδαλίτιδα
Η διάγνωση της υποτροπιάζουσας αμυγδαλίτιδας τίθεται όταν ένας ασθενής έχει αρκετά επεισόδια αμυγδαλίτιδας σε ένα έτος. Οι λοιμώξεις αυτές μπορεί αρχικά να έχουν καλή απόκριση στη θεραπεία με αντιβιοτικά, ωστόσο επιστρέφουν τακτικά και προκαλούν εκ νέου συμπτώματα.
Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα. Ορισμένες έρευνες υποστηρίζουν επίσης ότι η υποτροπιάζοθσα αμυγδαλίτιδα είναι πιο συχνή στα παιδιά, ενώ η χρόνια αμυγδαλίτιδα επηρεάζει συνήθως του ενήλικες.
Στα παιδιά, για την υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα ενοχοποιείται συχνότερα ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδας Α. Για την υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα στους ενήλικες ενοχοποιούνται συνήθως άλλα βακτήρια. Η συχνότητα της νόσου μπορεί να αυξηθεί εξ’αιτίας ανθεκτικών στελεχών βακτηρίων, καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος ή γενετικής προδιάθεσης.
Χρόνια Αμυγδαλίτιδα
Η χρόνια αμυγδαλίτιδα, όπως προαναφέρθηκε, είναι συχνότερη στους εφήβους και τους ενήλικες. Οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνια αμυγδαλίτιδα παρουσιάζουν συνήθως:
- Πονόλαιμο
- Διογκωμένες αμυγδαλές
- Κακοσμία
- Διογκωμένους και ευαίσθητους λεμφαδένες
Για τη χρόνια αμυγδαλίτιδα ενοχοποιούνται συνήθως ανθεκτικά βακτήρια που επηρεάζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι ασθενείς που έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολία διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο χρόνιας αμυγδαλίτιδας.
Τελικά, η απόφαση για την αφαίρεση των αμυγδαλών (αμυγδαλεκτομή) εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες, με κυριότερους τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της αμυγδαλίτιδας.
Θεραπεία
Η αρχική αντιμετώπιση για τη χρόνια ή υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα περιλαμβάνει επαρκή κατανάλωση νερού και περιορισμό του άλγους. Η αντιμετώπιση του πόνου βοηθά τον ασθενή να καταναλώσει περισσότερα υγρά. Οι ασθενείς με συμπτώματα αφυδάτωσης πρέπει να επισκέπτονται άμεσα τον γιατρό τους. Για την αντιμετώπιση του άλγους η θεραπεία με αναλγητικά που δεν χρειάζονται συνταγή γιατρού συνήθως επαρκεί.
Ανεξαρτήτως του αιτίου της χρόνιας ή υποτροπιάζουσας αμυγδαλίτιδας, ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει να κάνετε αμυγδαλεκτομή. Η επέμβαση αυτή γίνεται συνήθως όταν ο ασθενής παρουσιάζει 5-7 επεισόδια αμυγδαλίτιδας ετησίως ή όταν έχει χρόνια αμυγδαλίτιδα που δεν υποχωρεί.
Η αμυγδαλεκτομή περιορίζει σημαντικά τα επεισόδια του πονόλαιμου και μειώνει την ανάγκη χορήγησης αντιβιοτικών.
Αρκετοί ασθενείς αναφέρουν επίσης βελτίωση της ποιότητας ζωής, ιδιαίτερα αν η αμυγδαλίτιδα επηρέαζε την εργασία τους ή τη σχολική ζωή.