Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στο επιστημονικό περιοδικό PLoS Pathogens συνδέει για πρώτη φορά συγκεκριμένα Τ λεμφοκύτταρα που στοχεύουν τον ιό SARS-CoV-2 με διαταραχές της πνευμονικής λειτουργίας σε ασθενείς που πάσχουν από long COVID, μία νόσο που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως σήμερα.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της μελέτης, οι ασθενείς που παρουσιάζουν συμπτώματα long COVID έχουν σχεδόν 100 φορές περισσότερα Τ λεμφοκύτταρα για τον SARS-CoV-2 συγκριτικά με αυτούς που νόσησαν επίσης από COVID-19, αλλά δεν έχουν συμπτώματα μετά την ανάρρωσή τους από την οξεία λοίμωξη.
«Η παρουσία ειδικών Τ λεμφοκυττάρων σε υψηλά επίπεδα στους ασθενείς με long COVID δείχνει ότι πιθανώς υπάρχουν ακόμα κρυμμένα σωματίδια του ιού στον οργανισμό που συνεχίζουν να προκαλούν συμπτώματα μακροπρόθεσμα. Οι θεραπείες που χορηγούνται σήμερα για την αντιμετώπιση της long COVID έχουν ως στόχο να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένα συμπτώματα, αλλά όχι το βαθύτερο αίτιο της νόσου. Η μελέτη μας πρακτικά δείχνει ότι τα συμπτώματα της long COVID αποδίδονται επίσης στον ιό SARS-CoV-2, γεγονός που μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές θεραπείες», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι θεραπείες που θα πρέπει να χορηγούνται στους ασθενείς από εδώ και στο εξής θα πρέπει να περιλαμβάνουν κυρίως αντιιικά φάρμακα και εμβόλια με σκοπό την ολική εκρίζωση του ιού από τον οργανισμό των ασθενών.
Η έρευνα εξέτασε τα αίτια της long COVID εξερευνώντας περισσότερο την απόκριση της επίκτητης ανοσίας στον SARS-CoV-2. Οι παρατηρήσεις των συγγραφέων συνδέουν τη συστηματική φλεγμονή, τα συμπτώματα από το αναπνευστικό και τις επιπλοκές από τους πνεύμονες με αυξημένα επίπεδα ειδικών για τον SARS-CoV-2 Τ λεμφοκυττάρων. Κατά τη διάρκεια της οξείας λοίμωξης, τα κύτταρα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τον περιορισμό της νόσου, ωστόσο στη long COVID συνδέονται με χρόνια συμπτώματα, δύσπνοια και βλάβες στους πνεύμονες.
«Ελπίζουμε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μας θα δείξουν στους γιατρούς ότι οι θεραπείες της long COVID θα πρέπει να έχουν ως στόχο την εκρίζωση του ιού. Για παράδειγμα, αντιιικά φάρμακα όπως το Paxlovid, θα μπορούσαν ίσως να περιορίσουν τα συμπτώματα στους ασθενείς με long COVID, καθώς ουσιαστικά αντιμετωπίζουν τον ιό», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Η έρευνα εξέτασε επίσης δύο σημαντικούς βιοδείκτες που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της φλεγμονής στον οργανισμό. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα των Τ λεμφοκυττάρων για τον SARS-CoV-2, τόσο υψηλότεροι ήταν και οι δείκτες φλεγμονής. Πρακτικά αυτό δείχνει ότι τα Τ λεμφοκύτταρα ενοχοποιούνται σε κάποιο βαθμό για τη χρόνια φλεγμονή, καθώς και τα συμπτώματα της long COVID.
Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσα νέες μελέτες οι οποίες θα εξετάσουν τους μηχανισμούς της long COVID.
«Είναι σαφές πλέον ότι οι συμπτωματικές θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές. Πρέπει να συνεχίσουμε την έρευνα για τη long COVID έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς που οδηγούν στην εμφάνιση των συμπτωμάτων», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Charlie-Helen Robinson