Ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει αρκετά την επιστημονική κοινότητα τους τελευταίους μήνες είναι αν ο κίνδυνος εμφάνισης long COVID διαφοροποιείται ανάλογα με το στέλεχος από το οποίο μολύνεται ο κάθε ασθενής.
Μία νέα ανάλυση από το Office for National Statistics της Μεγάλης Βρετανίας εξέτασε ειδικά ποιος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης long COVID σε ασθενείς που είχαν μολυνθεί με τις παραλλαγές Όμικρον ΒΑ.1, Όμικρον ΒΑ.2 ή το στέλεχος Δέλτα του SARS-CoV-2.
Στην ανάλυση εξετάστηκαν κυρίως ασθενείς χωρίς ιστορικό SARS-CoV-2, καθώς και ο κίνδυνος long COVID συγκριτικά σε αυτούς που είχαν κάνει 2 ή 3 δόσεις των εμβολίων όταν μολύνθηκαν με τον ιό.
Όπως διαπιστώθηκε, σε όσους είχαν κάνει και τις 3 δόσεις, δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά στον κίνδυνο long COVID ανάμεσα στις 3 παραλλαγές του ιού που εξετάστηκαν.
«Πιστεύουμε ότι αυτά είναι τα πρώτα δεδομένα σχετικά με τον κίνδυνο long COVID ανάλογα με τις παραλλαγές του SARS-CoV-2. Προφανώς στο μέλλον θα πρέπει να γίνουν και νέες μελέτες οι οποίες θα εξετάσουν τους βιολογικούς μηχανισμούς που εξηγούν τις παρατηρήσεις μας», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα του Office for National Statistics.
Μικρές Διαφορές Ανάμεσα στις Παραλλαγές του Ιού
Από την ανάλυση των δεδομένων διαπιστώθηκαν ορισμένες διαφορές για τον κίνδυνο long COVID μεταξύ των πιο προσφάτων στελεχών του ιού.
Συγκεκριμένα, οι διπλά εμβολιασμένοι ασθενείς που μολύνθηκαν με το στέλεχος Δέλτα είχαν 50.3% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν συμπτώματα long COVID συγκριτικά με αυτούς που νόσησαν από την παραλλαγή ΒΑ.1 του στελέχους Όμικρον.
Διαφοροποιήσεις παρατηρήθηκαν, ωστόσο, και ανάμεσα στις δύο παραλλαγές του στελέχους Όμικρον (ΒΑ.1 και ΒΑ.2). Σύμφωνα με τα δεδομένα, σε όσους είχαν κάνει 3 δόσεις των εμβολίων, ο κίνδυνος εμφάνισης συμπτωμάτων long COVID ήταν 21.8% υψηλότερος σε όσους μολύνθηκαν με την παραλλαγή ΒΑ.2 συγκριτικά με τη ΒΑ.1.
«Στους τριπλά εμβολιασμένους, εκτιμούμε ότι περίπου 1 στους 15 ασθενείς που μολύνονται με την παραλλαγή ΒΑ.1 θα παρουσιάσουν συμπτώματα long COVID 4 εβδομάδες μετά τη μόλυνση με τον ιό. Για την παραλλαγή ΒΑ.2 η αντίστοιχη συχνότητα είναι περίπου 1 στους 12», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Η επιστημονική ομάδα τόνισε επίσης ότι στην αρχική ανάλυση των δεδομένων εξετάστηκαν όλα τα συμπτώματα της long COVID, ανεξαρτήτως βαρύτητας.
Ωστόσο, όταν επανέλαβαν την ανάλυση μόνο για τα σοβαρά συμπτώματα της long COVID, διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει διαφορά στον κίνδυνο ανάμεσα στις δύο παραλλαγές του στελέχους Όμικρον.
Ερμηνεία των Αποτελεσμάτων
Όπως εξήγησε η επιστημονική ομάδα, ο κίνδυνος long COVID στους ασθενείς που μολύνονται με το στέλεχος Όμικρον είναι χαμηλότερος συγκριτικά με προηγούμενα στελέχη της πανδημίας.
«Το στέλεχος Όμικρον πολλαπλασιάζεται ευκολότερα στο ανώτερο αναπνευστικό σε σχέση με τους πνεύμονες, γεγονός που δείχνει ότι προκαλεί λιγότερες επιπλοκές μακροπρόθεσμα σε σχέση με το στέλεχος Δέλτα», αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Από τα δεδομένα φαίνεται επίσης ότι η αναμνηστική δόση των εμβολίων μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο long COVID», πρόσθεσαν.
Καταλήγοντας, οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι η έρευνά τους εξέτασε μόνο ασθενείς χωρίς ιστορικό COVID-19 όταν εμβολιάστηκαν. Σήμερα, το ποσοστό του πληθυσμού που δεν έχει εκτεθεί στον ιό είναι πολύ χαμηλό, επομένως τα αποτελέσματα αυτά πρακτικά δεν αφορούν τους περισσότερους ανθρώπους.
Ένας άλλος περιορισμός της έρευνας ήταν ότι οι ασθενείς ανέφεραν τα συμπτώματά τους σε ερωτηματολόγια και επομένως αυτά δεν ήταν πάντοτε δυνατό να επιβεβαιωθούν.