Η θεραπεία με υδροξυχλωροκίνη μειώνει τα ποσοστά θνησιμότητας των ασθενών που νοσηλεύονται για COVID-19, χωρίς να προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες από την καρδιά, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας.
Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες στο Henry Ford Health System και δημοσιεύτηκε στο International Journal of Infectious Diseases.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων από 2.541 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε 6 νοσοκομεία στο διάστημα 10 Μαρτίου μέχρι 2 Μαΐου 2020, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά θνησιμότητας στους ασθενείς που έλαβαν υδροξυχλωροκίνη ως μονοθεραπεία ήταν 13%. Αντίστοιχα, στους ασθενείς που δεν πήραν το παραπάνω φάρμακο, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 26.4%. Κανένας από τους ασθενείς δεν είχε σοβαρά καρδιακά προβλήματα στην αρχή της έρευνας. Ωστόσο, οι επιστήμονες παρακολούθησαν την καρδιακή υγεία των εθελοντών, καθώς οι επιπλοκές στην καρδιά ήταν ένας από τους λόγους που το φάρμακο είχε απορριφθεί ως θεραπεία για τον COVID-19 στο παρελθόν.
Οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε υδροξυχλωροκίνη πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία είχαν καθοριστεί από το τμήμα λοιμώξεων του Henry Ford. Η πλειοψηφία των ασθενών έλαβε το φάρμακο άμεσα μετά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο. Συγκεκριμένα, το 82% έλαβε υδροξυχλωροκίνη μέσα σε 24 ώρες, ενώ το 91% έλαβε το φάρμακο εντός 48 ωρών. Όλοι οι ασθενείς της έρευνας ήταν ενήλικες και η μέση ηλικία τους ήταν τα 64. Το 51% ήταν άνδρες και το 56% ήταν Αφροαμερικανοί.
«Τα ευρήματά μας έχουν ήδη αναλυθεί και αξιολογηθεί», είπε ο Dr Marcus Zervos, επικεφαλής του τμήματος λοιμώξεων στο Henry Ford Health System, ο οποίος συνέγραψε τη μελέτη σε συνεργασία με την επιδημιολόγο Dr. Samia Arshad. «Η διαφορά των αποτελεσμάτων μας σε σχέση με αυτά άλλων ερευνών αποδίδεται στην έγκαιρη χορήγηση της θεραπείας, καθώς και στην υποστηρικτική αγωγή, η οποία περιελάμβανε προσεκτική παρακολούθηση της καρδιακής λειτουργίας. Οι δόσεις που χορηγήσαμε διαφέρουν επίσης από αυτές άλλων μελετών που δεν παρατήρησαν κάποιο όφελος από τη χορήγηση του φαρμάκου. Αρκετές από τις άλλες έρευνες είχαν επίσης μικρό αριθμό ασθενών ή εξέτασαν συγκεκριμένους πληθυσμούς».
Ο Zervos τόνισε ότι καθώς το ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύματος το φθινόπωρο είναι πολύ ρεαλιστικό, υπάρχει άμεση ανάγκη για φτηνές και αποτελεσματικές θεραπείες.
«Χαιρόμαστε να προσφέρουμε νέα δεδομένα σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι διαθέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση του COVID-19. Λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα δεδομένα για την υδροξυχλωροκίνη, φαίνεται ότι το φάρμακο έχει σημαντικό ρόλο στη μείωση της θνησιμότητας του COVID-19», πρόσθεσε.
Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς που έλαβαν αζιθρομυκίνη ως μονοθεραπεία ή συνδυασμό αζιθρομυκίνης και υδροξυχλωροκίνης, παρουσίασαν επίσης χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας. Συγκεκριμένα η θνησιμότητα στους ασθενείς που έλαβαν αζιθροκυμίνη ήταν 22.4%, ενώ σε αυτούς που έλαβαν συνδυασμό αζιθρομυκίνης και υδροξυχλωροκίνης ήταν 20.1%. Συγκριτικά, στους ασθενείς που δεν έλαβαν κανένα από τα παραπάνω φάρμακα, η θνησιμότητα ήταν 26.4%.
«Η ανάλυσή μας δείχνει ότι η υδροξυχλωροκίνη έσωσε αρκετούς ασθενείς», είπε ο νευροχειρουργός Dr Steven Kalkanis από το Henry Ford Medical Group. «Ως γιατροί και επιστήμονες πρέπει πάντοτε να μιλάμε με δεδομένα. Στην παρούσα μελέτη ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχαν οφέλη από τη χορήγηση του φαρμάκου σε νοσηλευομένους ασθενείς».
Η θνησιμότητα στο σύνολο των ασθενών που εξετάστηκαν από την έρευνα ήταν 18.1%. Ανεξαρτήτως θεραπείας, η θνησιμότητα ήταν υψηλότερη σε:
- Ασθενείς άνω των 65.
- Καυκάσιους ασθενείς.
- Ασθενείς που είχαν χαμηλά επίπεδα οξυγόνου κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο.
- Ασθενείς που εισήχθησαν στη ΜΕΘ.
Οι ασθενείς που κατέληξαν από τον ιό είχαν συνήθως σοβαρά υποκείμενα νοσήματα, όπως χρόνια νερφική ή πνευμονική νόσο, με το 88% να καταλήγει εξ’ αιτίας αναπνευστικής ανεπάρκειας. Η θνησιμότητα του COVID-19 παγκοσμίως κυμαίνεται στο εύρος 6-7%, ενώ στους ασθενείς που νοσηλεύονται είναι 10-30%. Για τους ασθενείς που διασωληνόνονται και εισάγονται στη ΜΕΘ η θνησιμότητα προσεγγίζει το 58%.
Η υδροξυχλωροκίνη χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή και κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία “Plaquenil”, ενώ υπάρχει και σε γενώσιμα φάρμακα. Είχε εγκριθεί αρχικά για την αντιμετώπιση της ελονοσίας, ωστόσο σήμερα χορηγείται συχνά σε ασθενείς με αρθρίτιδες, ΣΕΛ ή άλλες ρευματικές παθήσεις.
Ο Dr Zervos τόνισε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας πρέπει να ερμηνευθούν με προσοχή, υποστηρίζοντας επίσης ότι δεν αφορούν ασθενείς εκτός νοσοκομείου. Συμπλήρωσε ακόμη ότι θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες οι οποίες θα εκτιμήσουν τόσο την ασφάλεια όσο και την αποτελεσματικότητα της υδροξυχλωροκίνης στη θεραπεία του COVID-19.
«Αυτή τη στιγμή το φάρμακο πρέπει να χορηγείται μόνο σε νοσηλευομένους ασθενείς με την κατάλληλη παρακολούθηση και σύμφωνα με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα», κατέληξε ο Dr Zervos.