Η ανοσιακή μνήμη των Β λεμφοκυττάρων για την πρωτεΐνη ακίδα είναι καλύτερη στους ασθενείς που παρουσιάζουν ήπια ή μέτρια συμπτώματα COVID-19 συγκριτικά με αυτούς που νοσούν σοβαρά, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης από τις ΗΠΑ. Η έρευνα δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE.
Όπως τόνισε η επικεφαλής της έρευνας, Evelien Bunnik, PhD, η παρούσα μελέτη δείχνει ότι η μακροπρόθεσμη ανοσία για την COVID-19 μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της νόσου, γεγονός που μας βοηθά να εκτιμήσουμε καλύτερα την πορεία της ανοσίας στους ασθενείς.
Η επιστημονική ομάδα της παρούσας μελέτης επικεντρώθηκε περισσότερο στα Β λεμφοκύτταρα μνήμης τα οποία παράγουν αντισώματα για την πρωτεΐνη ακίδα του SARS-CoV-2. Στα πλαίσια της μελέτης τους, οι επιστήμονες έλαβαν δείγματα αίματος από ασθενείς 1 μήνα και 5 μήνες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων της COVID-19. Όπως διαπίστωσαν, 1 μήνα μετά την οξεία λοίμωξη, ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών αυτών είχαν ακόμα επαρκή επίπεδα ενεργών Β λεμφοκυττάρων για την πρωτεΐνη ακίδα.
Ωστόσο, τα δείγματα αίματος από 8 ασθενείς που παρουσίασαν ήπια συμπτώματα είχαν αυξημένη έκφραση δεικτών που συνδέονται με μακροπρόθεσμη ανοσία από τα Β λεμφοκύτταρα, κάτι που δεν παρατηρήθηκε στους ασθενείς που νόσησαν σοβαρά, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες. Οι δείκτες αυτοί ήταν οι T-bet και FcRL5.
Συγκεκριμένα, όπως εξήγησαν οι συγγραφείς της μελέτης, τα T-bet-θετικά Β λεμφοκύτταρα που παράγουν αντισώματα για την πρωτεΐνη ακίδα είχαν εξαφανιστεί εντελώς από το αίμα των ασθενών που νόσησαν σοβαρά 5 μήνες μετά τη λοίμωξη με τον ιό. Στο παρελθόν, αρκετές άλλες μελέτες έχουν συνδέσει τη σοβαρή COVID-19 με δυσλειτουργική απόκριση από τα Β λεμφοκύτταρα, επομένως η παρατήρηση αυτή ήταν σε κάποιο βαθμό αναμενόμενη, τόνισαν στη μελέτη τους.
Ως «ήπια περιστατικά» οι επιστήμονες της μελέτης θεώρησαν τους ασθενείς που δεν χρειάστηκαν εξωτερική χορήγηση οξυγόνου ή διασωλήνωση κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, ενώ «σοβαρά περιστατικά» θεωρήθηκαν οι ασθενείς που χρειάστηκαν διασωλήνωση ή ECMO.
«Θεωρήσαμε ότι αν ένας ασθενής χρειάστηκε διασωλήνωση ή ECMO, τότε νόσησε σοβαρά από τον ιό. Σε αυτούς τους ασθενείς παρατηρείται συχνότερα δυσλειτουργική απόκριση από το ανοσοποιητικό σύστημα», ανέφεραν στη μελέτη τους οι επιστήμονες.
Οι ασθενείς που εξετάστηκαν στην έρευνα είχαν λάβει μέρος στις μελέτες Adaptive COVID-19 Treatment Trial (ACTT) 1 ή 2.
«Ο υψηλότερος αριθμός Β λεμφοκυττάρων που συνδέονται με μακροπρόθεσμη ανοσία στους ασθενείς που παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα συνδέεται πιθανώς με μειωμένο κίνδυνο επαναμολύνσεων με τον SARS-CoV-2 στους ασθενείς που νόσησαν ήπια», καταλήγει η μελέτη.