Ανάρρωση από τον COVID-19: Απαντήσεις σε Κοινά Ερωτήματα

Σχεδόν 400.000 άτομα έχουν καταφέρει ήδη να επιβιώσουν από τον COVID-19 και η ανάρρωσή τους μας προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τη νέα αυτή λοίμωξη που αυτή τη στιγμή έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.

Τα δεδομένα για τους ηλικιωμένους, ωστόσο, στους οποίους περιλαμβάνεται το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών που νοσούν από COVID-19, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Η προχωρημένη ηλικία έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης ή θανάτου, ενώ ακόμα και οι ηλικιωμένοι ασθενείς που καταφέρνουν να επιβιώσουν έχουν συνήθως μειωμένη λειτουργικότητα.

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet και εξέτασε δεδομένα από την Κίνα, το συνολικό ποσοστό θανάτου του COVID-19 είναι 1.4%, ωστόσο το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 4% για τους ασθενείς ηλικίας 60-69 ετών, 8.6% για τους ασθενείς 70-79 ετών και ξεπερνά το 13% γι’ αυτούς άνω των 80.

Πόσο συχνά αναρρώνουν, όμως, οι ασθενείς που παρουσιάζουν σοβαρή νόσηση από τον COVID-19; Σύμφωνα με μία έρευνα από τη Μεγάλη Βρετανία που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα, από τους 775 ασθενείς που εισήχθησαν στη ΜΕΘ, οι 79 κατέληξαν, οι 86 επιβίωσαν και ανάρρωσαν, ενώ οι 609 παραμένουν στη ΜΕΘ σε κρίσιμη κατάσταση.

Σύμφωνα με μία άλλη έρευνα που εξέτασε 24 ασθενείς με σοβαρό COVID-19 σε νοσοκομεία του Σιάτλ, το 50% των ασθενών που εισήλθαν στη ΜΕΘ, κατέληξε μέσα σε 18 ημέρες. Από τους ασθενείς που επιβίωσαν, οι 3 παρέμειναν διασωληνωμένοι στη ΜΕΘ, 4 βγήκαν από τη ΜΕΘ αλλά παρέμειναν στο νοσοκομείο, ενώ 5 πήραν εξιτήριο και πήγαν σπίτι. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine.

Τι Γνωρίζουμε για την Ανάρρωση από τον COVID-19;

Ουσιαστικά οι ασθενείς που νοσούν από COVID-19 χωρίζονται σε 3 κατηγορίες ανάλογα με τα συμπτώματά τους (ήπια, μέρτρια ή σοβαρά). Πάνω από το 80% των ασθενών θα παρουσιάσει ήπια συμπτώματα. Οι ασθενείς αυτοί αναρρώνουν συνήθως μέσα σε 2 εβδομάδες. Αν και παρουσιάζουν συνήθως αίσθημα αδιαθεσίας, έντονη κόπωση, μυαλγίες, βήχα, πυρετό και δυσφορία στο στήθος, τα συμπτώματα αυτά τελικά υποχωρούν. Ένα μικρό ποσοστό ασθενών δεν παρουσιάζει καθόλου συμπτώματα.

Τι Συμβαίνει στους Ασθενείς που Παρουσιάζουν Μέτρια Συμπτώματα;

Καθώς ακόμα δεν έχουν γίνει αρκετές έρευνες, η αλήθεια είναι ότι οι πληροφορίες για τους ασθενείς αυτούς είναι πολύ περιορισμένες. Οι περισσότεροι από αυτούς νοσηλεύονται για λίγες ημέρες και παρουσιάζουν εντονότερη δύσπνοια. Συχνά, μπορεί να επιδεινωθεί επίσης κάποια υποκείμενη νόσος που έχουν, όπως για παράδειγμα το άσθμα, και να χρειαστούν οξυγόνο για λίγες ημέρες.

Έχουν αναφερθεί επίσης περιστατικά ασθενών που παρουσίασαν υψηλό πυρετό με σοβαρή διάρροια. Οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται ενδοφλέβια χορήγηση υγρών προκειμένου να προληφθεί η αφυδάτωση.

Ένα μικρό ποσοστό ασθενών παρουσιάζει επίσης μυοκαρδίτιδα, δηλαδή φλεγμονή στην καρδιά. Τα συμπτώματα στους ασθενείς αυτούς ομοιάζουν το έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Ποια είναι η Διάρκεια της Νοσηλείας στους Παραπάνω Ασθενείς;

Δεν είναι η ίδια για όλους. Ορισμένοι ασθενείς λαμβάνουν λίγο οξυγόνο και ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και παίρνουν εξιτήριο μετά από 2-3 ημέρες. Άλλοι ασθενείς στην κατηγορία αυτή παρουσιάζουν σημεία βελτίωσης και στη συνέχεια εμφανίζεται σημαντική επιδείνωση.

Τι Ισχύει στους Ασθενείς που Παρουσιάζουν Σοβαρή Νόσηση;

Αρκετοί από τους ασθενείς αυτής της ομάδας παρουσιάζουν σύνδρομο οξείας αναπνευστική ανεπάρκειας. Στους ασθενείς αυτούς χρειάζεται να γίνει μηχανικός αερισμός.

Οι ασθενείς που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου είναι οι ηλικιωμένοι ασθενείς με αδυναμία (frailty) και προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως η ΧΑΠ και η καρδιαγγειακή νόσος. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι ασθενείς νεαρότερης ηλικίας αναρρώνουν πάντοτε από τη νόσο.

Η θνησιμότητα του συνδρόμου οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας κυμαίνεται συνήθως από 30% εώς 40%. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό μπορεί να διαφοροποιηθεί σημαντικά ανάλογα με τα αίτια του συνδρόμου. Για παράδειγμα, οι ασθενείς που παρουσιάζουν το σύνδρομο μετά από ένα τραυματισμό (πχ. ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο) έχουν συνήθως χαμηλότερα ποσοστά θανάτου σε σχέση με αυτούς που αποδίδεται σε μία λοίμωξη. Στους ηλικιωμένους, οι οποίοι παρουσιάζουν συνήθως περισσότερες λοιμώξεις, τα ποσοστά θνησιμότητας είναι πολύ υψηλότερα και προσεγγίζουν το 60%. Τα δεδομένα αυτά, ωστόσο, δεν είναι ειδικά για τον COVID-19.

Τι Συμβαίνει όταν ένας Ασθενής Χρειάζεται Διασωλήνωση;

Οι ασθενείς στους οποίους γίνεται διασωλήνωση, συνήθως παραμένουν διασωληνωμένοι για περίπου 2 εβδομάδες.

Η διασωλήνωση είναι πολύ δυσάρεστη και επομένως αρκετοί ασθενείς λαμβάνουν λίγα ή περισσότερα φάρμακα όσο είναι διασωληνωμένοι.

Σε ορισμένους κρίνεται απαραίτητο να χορηγηθούν υψηλότερες δόσεις φαρμάκων, όπως η προποφόλη, οι βενζοδιαζεπίνες, το Precedex ή άλλα ναρκωτικά φάρμακα. Καθώς τα φάρμακα αυτά δρουν στον εγκέφαλο, μπορεί να προκαλέσουν παραλήρημα.

Η λήψη αρκετών φαρμάκων μπορεί να επηρεάσει και άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα τον κύκλο ύπνου-αφύπνισης, καθώς και την κινητικότητα των ασθενών. Σε ορισμένους ασθενείς επηρεάζεται επίσης και το γαστρεντερικό σύστημα.

Πότε Βγαίνει ένας Ασθενής από τη Διασωλήνωση;

Υπάρχουν 3 κριτήρια. Πρώτον ο ασθενής πρέπει να μπορεί να είναι ικανός να αναπνεύσει και να καταπιεί. Πρέπει επίσης να μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες του σε οξυγόνο με άλλα μέσα. Τέλος, πρέπει να μπορεί να απομακρύνει επαρκείς ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.

Σε τι Κατάσταση Βρίσκονται οι Ασθενείς μετά τις Παραπάνω 2 Εβδομάδες;

Αυτό εξαρτάται. Αν οι γιατροί καταφέρουν να κάνουν τις σωστές ενέργειες, τότε οι ασθενείς μπορούν να ξεπεράσουν σχετικά εύκολα τη διασωλήνωση. Ορισμένοι μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία ή μικρή απώλεια βάρους, όχι όμως σοβαρές παρενέργειες.

Οι ασθενείς που επηρεάζονται σημαντικά από τη διασωλήνωση παρουσιάζουν συχνά αδυναμία, σύγχυση, απώλεια μνήμης και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούν να σηκωθούν από το κρεβάτι. Ορισμένοι παρουσιάζουν επίσης κατακλίσεις.

Ένα μικρό ποσοστό ασθενών παρουσιάζει επίσης σημαντική πνευμονική ίνωση, δηλαδή ούλωση των πνευμόνων και έκπτωση της πνευμονικής λειτουργίας. Η τελευταία μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη.

Τι Ισχύει για τους Ηλικιωμένους;

Οι ηλικιωμένοι έχουν συνήθως προϋπάρχουσες παθήσεις, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών από τη νόσο. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι επίσης πιο αδύναμο. Οι ασθενείς αυτοί κινδυνεύουν και από δευτερογενείς λοιμώξεις, όπως η πνευμονία.

Η αδυναμία αποτελεί επίσης σημαντικό παράγοντα. Οι ηλικιωμένοι που έχουν αδυναμία, έχουν μειωμένη πιθανότητα να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη νόσο.

Πότε Μπορεί να Πάρει Εξιτήριο ένας Ασθενής;

Όταν ένας ασθενής μπορεί να μετακινηθεί και να τραφεί μόνος του, τότε συνήθως μπορεί να πάρει στο σπίτι του. Αν υπάρχει ανάγκη για εξωτερική χορήγηση οξυγόνου, αυτό μπορεί να γίνει και στο σπίτι.

Ορισμένοι ασθενείς περνούν 2 εβδομάδες στη ΜΕΘ, και στη συνέχεια νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ για 2-3 ημέρες. Άλλοι ασθενείς χρειάζονται 1-2 εβδομάδες για να ανακτήσουν τη δύναμή τους. Τέλος, κάποιοι ασθενείς που παρουσίασαν σοβαρή νόσηση μπορεί να παραμείνουν σε ένα κέντρο αποκατάστασης για λίγους μήνες.

Ποιοι Άλλοι Παράγοντες Επηρεάζουν την Πιθανότητα Ανάρρωσης;

Καθώς ο αριθμός των ασθενών από COVID-19 παγκοσμίως είναι ιδιαίτερα υψηλός, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δύσκολο για έναν ασθενή να λάβει την ιδανική αγωγή. Ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται φυσιοθεραπεία ή εργοθεραπεία, ωστόσο αυτό είναι συχνά δύσκολο καθώς αρκετά νοσοκομεία έχουν θέσει περιορισμούς στο προσωπικό που μπορεί να βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Βιβλιογραφία: Scientific American

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα