Τον περασμένο Οκτώβριο δημοσιεύτηκαν νέες οδηγίες στο Annals of Internal Medicine σχετικά με την κατανάλωση κοκκίνου κρέατος. Οι οδηγίες αυτές δημιούργησαν μεγάλες αντιπαραθέσεις στην επιστημονική κοινότητα καθώς υποστήριζαν ότι τα οφέλη από τον περιορισμό του παραπάνω τροφίμου σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι προτείνεται μέχρι σήμερα είναι αμελητέα. Προφανώς, οι παραπάνω οδηγίες δεν συμφωνούν με τις παρατηρήσεις προηγουμένων ερευνών που είχαν συνδέσει την κατανάλωση κοκκίνου και επεξεργασμένου κρέατος με αυξημένο κίνδυνο πρωίμου θανάτου, καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει σύγχυση στους περισσότερους ασθενείς οι οποίοι δεν γνωρίζουν πλέον αν πρέπει να αποφεύγουν το κόκκινο κρέας.
Η Κατανάλωση Κρέατος έχει Μειωθεί, Αυτό όμως ΔΕΝ Ισχύει για το Επεξεργασμένο Κρέας
Οι συγγραφείς των οδηγιών εξέτασαν τη μέση κατανάλωση κρέατος στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη ως βάση για τις οδηγίες τους. Σύμφωνα με τα δεδομένα που εξετάστηκαν, ο μέσος άνθρωπος στις περιοχές αυτές καταναλώνει 2-4 μερίδες του συγκεκριμένου τροφίμου σε 1 εβδομάδα. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες (όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ) η ποσότητα του κρέατος που καταναλώνεται είναι αυξημένη σε σχέση με τα παραπάνω νούμερα. Όπως έδειξαν τα ίδια δεδομένα, το 1/3 του πληθυσμού καταναλώνει 5 ή περισσότερες μερίδες κοκκίνου και επεξεργασμένου κρέατος την εβδομάδα.
Αν και η κατανάλωση μη επεξεργασμένου κρέατος από μοσχάρι, χοίρο ή πρόβατο έχει περιοριστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, δεν ισχύει το ίδιο για τα επεξεργασμένα κρέατα. Το λουκάνικο και το ζαμπόν βρίσκονται στις πρώτες θέσεις των κρεατικών που καταναλώνονται από τους πληθυσμούς του Δυτικού κόσμου.
Το Κόκκινο και το Επεξεργασμένο Κρέας Αυξάνουν τον Κίνδυνο Αρκετών Νόσων
Το μήνυμα από τις οδηγίες που δημοσιεύτηκαν στο Annals δεν ήταν αρκετά σαφές με αποτέλεσμα να ερμηνευθεί λανθασμένα από αρκετά μέσα μαζικής ενημέρωσης, με αρκετά από αυτά να διαμηνύνουν ότι μπορούμε να αυξήσουμε άφοβα την κατανάλωση κρέατος.
Το γεγονός αυτό προκαλεί ανησυχία, καθώς τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση 3,5 μερίδων κρέατος την εβδομάδα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Καταλαβαίνουμε επομένως ότι όσο περισσότερο αυξάνεται η κατανάλωση κρέατος σε σχέση με την παραπάνω, τόσο υψηλότερος είναι και ο αντίστοιχος κίνδυνος. Στο σημείο αυτό πρέπει να προσδιοριστεί επίσης ποια ποσότητα θεωρείται ως 1 μερίδα. Σύμφωνα με τις οδηγίες, ως 1 μερίδα θεωρούνται τα 90 γραμμάρια, ποσότητα δηλαδή που αναλογεί στο μέγεθος περίπου 1 τράπουλας. Μία μπριζόλα με βάρος 360 γραμμάρια ισοδυναμεί ουσιαστικά με 4 μερίδες κρέατος σε 1 μόνο γεύμα.
Η σύνδεση αυτή είναι ισχυρότερη για το επεξεργασμένο κρέας. Δεδομένα ερευνών έχουν δείξει ότι ακόμα και 4 φέτες μπέικον, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου.
Το κόκκινο και το επεξεργασμένο κρέας έχουν συνδεθεί επίσης με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Σύμφωνα με το International Agency for Research on Cancer του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO), υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να στοιχειοθετηθεί ο χαρακτηρισμός του επεξεργασμένου κρέατος ως καρκινογόνο. Δεδομένα έχουν δείξει ότι ποσότητες πάνω από 60 γραμμάρια την ημέρα μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου.
Ο Περιορισμός του Κοκκίνου Κρέατος μας Επιτρέπει να Καταναλώσουμε Περισσότερα Υγιεινά Τρόφιμα
Δυστυχώς, αναδεικνύοντας τους κινδύνους από την κατανάλωση κοκκίνου και επεξεργασμένου κρέατος συχνά χάνουμε τη μεγαλύτερη εικόν.α, δηλαδή το γεγονός ότι δεν καταναλώνουμε αρκετά υγιεινά τρόφιμα. Ο περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος θα μας επιτρέψει να αυξήσουμε την κατανάλωση των ωφελίμων αυτών τροφίμων.
Σύμφωνα με δεδομένα από το USDA, σχεδόν το 90% του πληθυσμού δεν καταναλώνει επαρκείς ποσότητες λαχανικών καθημερινά. Οι περισσότεροι ενήλικες αποφεύγουν τα όσπρια και τα λαχανικά. Αρκετές έρευνες έχουν δείξει, ωστόσο, ότι η αντικατάσταση του κρέατος με τρόφιμα ολικής αλέσεως, λαχανικά και φυτικές πρωτεΐνες, μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη διάρκεια ζωής.
Ο περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος μπορεί επίσης να βοηθήσει και τον πλανήτη μας, καθώς τα ζώα κτηνοτορφίας παράγουν το 14% των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή.
Βιβλιογραφία: Harvard Health