Οι 7 δείκτες της καρδιαγγειακής υγείας, γνωστοί ως Life’s Simple 7 (LS7), φαίνεται ότι σύντομα θα αυξηθούν κατά 1, καθώς σε αυτούς θα προστεθεί και ο ύπνος. Μία νέα έρευνα η οποία εξέτασε τη χρησιμότητα του τελευταίου αυτού παράγοντα φαίνεται ότι θα είναι η αιτία της πρώτης αλλαγής στους παραπάνω δείκτες που προτάθηκαν για πρώτη φορά από το American Heart Association πριν από αρκετά χρόνια.
Στην έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of the American Heart Association, συμμετείχαν περίπου 2000 ενήλικες από τη μελέτη Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA). Η τελευταία έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια και έχει ως στόχο να εξετάσει τους παράγοντες κινδύνου για το καρδιαγγειακό. Κάθε εθελοντής που συμμετείχε την παρούσα ανάλυση έκανε μία μελέτη ύπνου και συμπλήρωσε ερωτηματολόγια σχετικά με τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά του ύπνου.
Η έρευνα εξέτασε μία σειρά καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου (συμπεριλαμβανομένου και των LS7) σε συνάρτηση με αρκετούς δείκτες του ύπνου με σκοπό να διαπιστώσει ποιοι παράγοντες θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα για την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου. Από τις αναλύσεις που έκαναν οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι δείκτες του ύπνου αποτελούν ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τόσο η διάρκεια του ύπνου, όσο και οι υπόλοιποι δείκτες του ύπνου συνολικά, συνδέθηκαν με τα σκορ καρδιαγγειακής υγείας στις διάφορες κλίμακες εκτίμησης κινδύνου. Η ιδανική διάρκεια του ύπνου για την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου ήταν οι 7-9 ώρες, σύμφωνα με τις αναλύσεις της έρευνας.
«Τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι ο ύπνος αποτελεί σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Στην έρευνά μας, ακόμα και η διάρκεια του ύπνου ξεχωριστά είχε προγνωστική ισχύ για τη διάγνωση της καρδιαγγειακής νόσου. Ωστόσο, όλοι οι δείκτες συνολικά συνδέθηκαν επίσης με τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Από τα αποτελέσματα της μελέτης μας φαίνεται ότι οι γιατροί θα πρέπει να εξετάζουν και τον ύπνο κατά την εκτίμηση των παραγόντων κινδύνου σε έναν ασθενή, ακόμα κι αν δεν πάσχει από κάποια συγκεκριμένη διαταραχή του ύπνου», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Το 63% του συνόλου των εθελοντών είχε διάρκεια ύπνου κάτω από 7 ώρες, ενώ το 30% κάτω από 6 ώρες. Το 39% δεν είχε σταθερή διάρκεια ύπνου κάθε βράδυ, ενώ το 25% έπεφτε για ύπνο διαφορετική ώρα κάθε μέρα. Το 14% είχε υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ το 16% των εθελοντών παρουσίαζαν συμπτώματα αϋπνίας. Το 47% του δείγματος που εξετάστηκε είχαν μέτρια ή σοβαρή υπνική άπνοια, μία νόσο που χαρακτηρίζεται από τη διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση της έρευνας ήταν ότι τόσο η διάρκεια του ύπνου, όσο και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του ύπνου συνολικά, συνδέθηκαν με τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, δείχνει ότι η διάρκεια του ύπνου συνδέεται αλληλένδετα με αρκετά χαρακτηριστικά του ύπνου. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς που είχαν τη μικρότερη διάρκεια ύπνου (85%) συνήθως είχαν και διάφορες διαταραχές του ύπνου. Ακόμη, η ίδια ομάδα είχε τα υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, καθώς και άλλους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
«Η ένταξη του ύπνου στα LS7 θα βοηθήσει στον ορισμό σαφών δεικτών για τα διάφορα χαρακτηριστικά του ύπνου, γεγονός που θα διευκολύνει τη διάγνωση των διαταραχών του ύπνου. Επιπλέον, οι γιατροί θα μπορούν να συστήσουν παρεμβάσεις για την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου, οι οποίες θα εστιάζουν και στον ύπνο», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Καταλήγοντας υποστήριξαν ότι είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσα κλινικές δοκιμές οι οποίες θα εξετάσουν τη σύνδεση ανάμεσα στις προληπτικές εξετάσεις για τον ύπνο και τον τρόπο που αυτές επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.
Φωτογραφία: Karolina Grabowska