Μία νέα μελέτη κατάφερε να αποκαλύψει τους μηχανισμούς μέσω των οποίων η φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και επιβραδύνει την εξάπλωση των νεοπλασμάτων.
Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Newcastle, η άσκηση προκαλεί απελευθέρωση της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) στην κυκλοφορία του αίματος. Η πρωτεΐνη αυτή έχει αντικαρκινική δράση καθώς, μεταξύ άλλων, βοηθά στην επιδιόρθωση του DNA.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Cancer και υπογραμμίζουν για ακόμα μία φορά τη σημαντικότητα της άσκησης στην πρόληψη του καρκίνου.
Επιδιόρθωση του DNA
«Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Μάλιστα η σύνδεση αυτή είναι γραμμική καθώς όσο περισσότερο ασκούμαστε τόσο περισσότερο μειώνεται ο κίνδυνος καρκίνου. Η έρευνά μας επιβεβαιώνει την παραπάνω παρατήρηση», αναφέρουν οι συγγραφείς της παρούσας μελέτης.
«Όταν ασκούμαστε πολλές φορές μέσα σε 1 εβδομάδα για μεγάλη διάρκεια, αντικαρκινικές ουσίες όπως η IL-6, απελευθερώνονται στην κυκλοφορία του αίματος και μπορούν να φτάσουν στα νεοπλασματικά κύτταρα επιδιορθώνοντας τις βλάβες στο DNA», εξήγησαν.
Στη μελέτη τους, οι επιστήμονες από τη Μεγάλη Βρετανία εξέτασαν 16 άνδρες ηλικίας 50-80 ετών οι οποίοι στο σύνολό τους είχαν παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου (παχυσαρκία, καθιστική ζωή).
Οι εθελοντές έδωσαν ένα δείγμα αίματος και στη συνέχεια έκαναν στατικό ποδήλατο για 30 λεπτά σε μέτρια ταχύτητα. Ακολούθως, όταν ολοκλήρωσαν το παραπάνω πρόγραμμα άσκησης έδωσαν ξανά δείγματα αίματος.
Προκειμένου να υπάρχει κάποιο μέτρο σύγκρισης, σε μία άλλη μέρα, οι εθελοντές έδωσαν και πάλι δείγματα αίματος πριν και μετά από ένα διάστημα ξεκούρασης. Ακολούθως οι επιστήμονες έκαναν μία σειρά εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσουν τις διαφορές ανάμεσα στα δύο δείγματα. Όπως διαπίστωσαν, τα επίπεδα της IL-6 είχαν παρουσιάσει σημαντική αύξηση.
Στο επόμενο κομμάτι της μελέτης τους, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν κύτταρα καρκίνου του παχέος εντέρου τα οποία εξέθεσαν στα δείγματα αίματος που είχαν λάβει για 48 ώρες. Προς έκπληξή τους παρατήρησαν ότι τα δείγματα αίματος τα οποία είχαν ληφθεί αμέσως μετά την άσκηση επιβράδυναν τον πολλαπλασιασμό των νεοπλασματικών κυττάρων.
Ακόμη, τα δείγματα αίματος μετά την άσκηση επιδιόρθωναν τις βλάβες του DNA, γεγονός που δείχνει ότι η φυσική άσκηση επάγει ένα γενετικά σταθερό κυτταρικό τύπο.
«Οι παρατηρήσεις της μελέτης μας είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς αποκαλύπτουν ένα νέο μηχανισμό για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου ο οποίος είναι ανεξάρτητος από το σωματικό βάρος. Αν κατανοήσουμε καλύτερα τον παραπάνω μηχανισμό, τότε ίσως θα μπορούμε να δημιουργήσουμε προγράμματα άσκησης για την πρόληψη του καρκίνου. Μία άλλη προσέγγιση είναι να αναπτύξουμε θεραπείες οι οποίες θα μιμούνται τα οφέλη που προσφέρει η άσκηση», αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Η φυσική άσκηση οποιουδήποτε είδους και οποιασδήποτε διάρκειας μπορεί να βελτιώσει την υγεία μας και να περιορίσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Αν κάνετε καθιστική ζωή θα πρέπει να αναζητήσετε τρόπους με τους οποίους θα αυξήσετε την άσκηση στην καθημερινότητά σας», πρόσθεσαν.
Εκτός από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, γνωρίζουμε σήμερα ότι η φυσική άσκηση μπορεί να περιορίσει και τον κίνδυνο άλλων μορφών καρκίνου, όπως για παράδειγμα τον καρκίνο του μαστού ή τον καρκίνο του ενδομητρίου.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την 4η συχνότερη μορφή καρκίνου στο Δυτικό κόσμο. Η φυσική άσκηση μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου κατά περίπου 20%.