Η Προστατευτική Δράση της Ασπιρίνης στη Λιπώδη Διήθηση του Ήπατος

Η καθημερινή λήψη ασπιρίνης μπορεί να προστατεύσει τους ασθενείς με λιπώδη διήθηση του ήπατος από τη μετάβαση σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Clinical Gastroenterology and Hepatology.

Αυτή είναι η πρώτη έρευνα παρατήρησης που δείχνει ότι η ασπιρίνη σχετίζεται με λιγότερο σοβαρή ιστολογία του ήπατος στους ασθενείς με λιπώδη διήθηση, καθώς και με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ηπατικής ίνωσης.

Τα παραπάνω δήλωσε η Τρέισι Σάιμον, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Βοστόνη.

Μέχρι σήμερα, μόλις δύο έρευνες είχαν εξετάσει το παραπάνω θέμα στον άνθρωπο, ωστόσο τα αποτελέσματα από κλινικές δοκιμές σε ποντίκια είχαν δείξει ότι η ασπιρίνη έχει προστατευτική δράση από τη μετάβαση σε ίνωση για τους ασθενείς με λιπώδη διήθηση του ήπατος.

Αν και τα ευρήματα της νέας μελέτης δεν έχουν άμεσες επιδράσεις στη θεραπεία των ασθενών με λιπώδη διήθηση σήμερα, όπως δήλωσε η Σάιμον, μπορεί να αλλάξουν σημαντικά τη φροντίδα των ασθενών αυτών τα επόμενα χρόνια.

«Αν τα ευρήματά μας επιβεβαιωθούν από μελλοντικές έρευνες, θα βελτιωθεί σημαντικά η αντιμετώπιση των ασθενών με λιπώδη διήθηση στο μέλλον, καθώς σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα για την πρόληψη της μετάβασης σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα και ίνωση», είπε.

Η Σάιμον τόνισε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να βρεθούν φάρμακα και τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου για την πρόοδο της λιπώδους διήθησης του ήπατος, καθώς η συχνότητα της νόσου αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια.

Από το σύνολο των ασθενών με λιπώδη διήθηση του ήπατος, το 25% θα παρουσιάσει τελικά ίνωση. Η τελευταία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο κίρρωσης, καρκίνου του ήπατος και θανάτου, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Αν και τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν πλέον την καθημερινή λήψη ασπιρίνης για την πρωτογενή πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου, τα αποτελέσματα αυτά δημιουργούν το ερώτημα αν οι γατροί πρέπει να χορηγούν ασπιρίνη για την πρόληψη της μετάβασης σε αλκοολική στεατοηπατίτιδα στους ασθενείς με λιπώδη διήθηση.

Όπως δήλωσε η Σάιμον, ακόμα είναι πολύ νωρίς για να δώσουμε απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.

«Το σημαντικότερο κομμάτι στην έρευνά μας είναι ότι έδωσε το έναυσμα έτσι ώστε να γίνουν περισσότερες μελέτες σχετικά με το ρόλο της ασπιρίνης στην πρόληψη της ίνωσης και την εμφάνιση στεατοηπατίτιδας. Ίσως, μελλοντικές έρευνες θα βοηθήσουν για να βγουν οδηγίες, ωστόσο τα δεδομένα δεν επαρκούν ακόμα», πρόσθεσε.

Η παρούσα μελέτη εξέτασε συνολικά 361 ενήλικες με λιπώδη διήθηση του ήπατος που είχαν εισαχθεί στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης ανάμεσα στα έτη 2006 και 2015. Από τους εθελοντές, οι 151 έπαιρναν ήδη ασπιρίνη καθημερινά στην αρχή της έρευνας, κυρίως για την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου. Η μέση διάρκεια λήψης ασπιρίνης στην αρχή της έρευνας ήταν τα 2.5 χρόνια.

Οι ερευνητές εξέτασαν τους εθελοντές κάθε 3-12 μήνες, σύμφωνα με τις οδηγίες για την αντιμετώπιση της νόσου. Παρακολούθησαν επίσης τη μετάβαση σε ίνωση χρησιμοποιώντας τρεις εγκεκριμένες μη επεμβατικές μεθόδους.

Η μέση διάρκεια παρακολούθησης των εθελοντών ήταν τα 7.4 χρόνια και όλοι ολοκλήρωσαν τη μελέτη.

Οι ερευνητές έκαναν προσαρμογή στα αποτελέσματα για την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, το ΔΜΣ, το ιστορικό καπνίσματος, καθώς και την παρουσία υπέρτασης, υπερλιπιδαιμίας, στεφανιαίας νόσου και τη χρήση μετφορμίνης ή στατινών.

Στην αρχή της έρευνας, η καθημερινή λήψη ασπιρίνης συνδέθηκε με 46% μειωμένο κίνδυνο ίνωσης σε σύγκριση με αυτούς που δεν έπαιρναν ασπιρίνη. Οι εθελοντές με μεγάλη διάρκεια λήψης ασπιρίνης είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο ίνωσης.

Από τους 317 ασθενείς με λιπώδη διήθηση του ήπατος πρωίμου σταδίου στην αρχή της έρευνας, οι 86 παρουσίασαν προχωρημένη ίνωση κατά τη διάρκεια της έρευνας.

Οι αναλύσεις στην υποομάδα αυτή έδειξαν ότι όσοι έπαιρναν ασπιρίνη καθημερινά είχαν σημαντικά χαμηλότερο αθροιστικό κίνδυνο προόδου σε προχωρημένη ίνωση και 37% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης προχωρημένης ίνωσης σε σχέση με αυτούς που δεν έπαιρναν τακτικά ασπιρίνη.

Παρατηρήθηκε επίσης ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η διάρκεια λήψης της ασπιρίνης, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος εμφάνισης ίνωσης, με τα χαμηλότερα ποσοστά να παρατηρούνται μετά τα 4 χρόνια θεραπείας με ασπιρίνη.

Βιβλιογραφία: Medscape

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα