Η Μεθυλίωση του DNA και ο ρόλος της στη Λιπώδη Διήθηση του Ήπατος

Η μεθυλίωση του DNA είναι μία μοριακή διαδικασία που επιτρέπει στον οργανισμό να επιδιορθώνει τις βλάβες του, να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις, να αποβάλλει τις τοξίνες του περιβάλλοντος, ακόμα και να σκέφτεται. Ορισμένες φορές, ωστόσο, η παραπάνω διαδικασία μπορεί να δυσλειτουργεί.

Μία ομάδα επιστημόνων από το Translational Genomics Research Institute (TGen) εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο η μεθυλίωση του DNA επηρεάζει την μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος, μία πάθηση που μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση του ήπατος ή ακόμα και θάνατο. Η νόσος αποτελεί επίσης μία από τις κύριες ενδείξεις για μεταμόσχευση ήπατος.

Σε μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες μελέτες του είδους της, οι επιστήμονες από το TGen ανακάλυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι η μεθυλίωση του DNA παίζει ρόλο στην έναρξη της ίνωσης που σχετίζεται με τη μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Clinical Epigenetics.

Η παχυσαρκία και η αντίσταση στην ινσουλίνη σχετίζονται με συσσώρευση λίπους στο ήπαρ. Η παχυσαρκία αποτελεί μάλιστα παράγοντα κινδύνου για τη μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος. Οι ερευνητές ανέλυσαν και έκαναν βιοψία σε ηπατικούς ιστούς από 14 παχύσαρκους ασθενείς με προχωρημένη ίνωση ή κίρρωση του ήπατος και 15 παχύσαρκους ασθενείς με φυσιολογικό ήπαρ.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν στατιστικά σημαντικά στοιχεία για τη διαφοροποίηση της μεθυλίωσης του DNA μεταξύ ινωτικών και φυσιολογικών δειγμάτων σε ιστούς από τους παχύσαρκους εθελοντές», είπε η Τζοάννα ΝτιΣτεφάνο, μία από τους συντελεστές της έρευνας.

Σημαντικότερα, η έρευνα κατάφερε να ταυτοποιήσει 4 γονίδια (AQP1, FGFR2, RBP5 και MGMT) τα οποία είχαν παρουσιάσει μεθυλίωση όχι μόνο σε αυτή τη μελέτη, αλλά και σε 3 προηγούμενες παρόμοιες έρευνες οι οποίες όμως δεν είχαν εξετάσει ειδικά την προχωρημένη ίνωση σε παχύσαρκους ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος.

«Τα γονίδια αυτά αντιπροσωπεύουν πιθανούς στόχους για νέες θεραπείες», είπε η ΝτιΣτεφάνο, η οποία στοχεύει να επιβεβαιώσει τα ευρήματά της σε μία μεγαλύτερης κλίμακας έρευνα. «Οι μελέτες αυτές δίνουν νέα δεδομένα σχετικά με τους παθολογικούς μηχανισμούς που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση ίνωσης και κίρρωσης στη μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος».

Χρειάζονται σίγουρα περισσότερες έρευνες με σκοπό να καθοριστεί ο βαθμός που η μεθυλίωση του DNA στο ήπαρ επηρεάζει άλλους μεταβολικά σημαντικούς ιστούς. Τα ευρήματα αυτά θα είναι ιδιάζουσας σημασίας για την ανάπτυξη με επεμβατικών βιοδεικτών που θα επιτρέπουν έγκαιρη διάγνωση της μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος.

Τα δείγματα βιοψίας που εξετάστηκαν στην έρευνα προέρχονται από παχύσαρκες καυκάσιες γυναίκες που είχαν λάβει μέρος στο Bariatric Surgery Program του Geisinger Clinic Center for Nutrition and Weight Management, χωρίς ιστορικό εκτεταμένης χρήσης αλκοόλ ή φαρμάκων. Για τις παραπάνω γυναίκες είχε βρεθεί ομάδα ελέγχου με παρόμοια ηλικία, φύλο, δείκτη μάζας σώματος και διαβήτη τύπου 2.

Βιβλιογραφία: TGen

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα