Η χρήση αντιφλεγμονωδών και στεροειδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του άλγους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης χρονίου πόνου, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας από τις ΗΠΑ και την Ιταλία. Η μελέτη αυτή θέτει υπό αμφισβήτηση τις πρακτικές που χρησιμοποιούμε σήμερα για την αντιμετώπιση του άλγους καθώς δείχνει ότι ο αποκλεισμός της φυσιολογικής φλεγμονής μετά από ένα τραυματισμό μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πόνο με ανθεκτικότητα στις θεραπείες.
«Εδώ και αρκετές δεκαετίες χρησιμοποιούμε αντιφλεγμονώδη στην αντιμετώπιση του άλγους. Ωστόσο, η μελέτη μας παρατήρησε ότι η προσέγγιση αυτή μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα μακροπρόθεσμα», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Τα Ουδετερόφιλα στην Αντιμετώπιση του Άλγους
Στην έρευνά τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine, οι επιστήμονες εξέτασαν τους μηχανισμούς του άλγους τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ποντίκια. Όπως παρατήρησαν, τα ουδετερόφιλα παίζουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του άλγους.
«Αναλύοντας τα γονίδια των ασθενών που υποφέρουν από ισχιαλγία, παρατηρήσαμε αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων σε αυτούς που παρουσίασαν βελτίωση. Μάλιστα, οι αλλαγές στα κύτταρα του αίματος και ιδιαίτερα στα ουδετερόφιλα ήταν αυτές που έπαιζαν το μεγαλύτερο ρόλο», τόνισαν οι συγγραφείς.
Ο Ρόλος της Φλεγμονής
«Τα ουδετερόφιλα είναι τα σημαντικότερα κύτταρα στα πρώιμα στάδια της φλεγμονής και θέτουν τις βάσεις για την επιδιόρθωση των βλαβών στους ιστούς. Η φλεγμονή έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό και φαίνεται ότι δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουμε στο έργο της», υποστήριξε η επιστημονική ομάδα.
Ο αποκλεισμός της δράσης των ουδετεροφίλων σε πειραματόζωα παρέτεινε τη διάρκεια του άλγους 10 φορές σε ένα πείραμα που έκαναν οι επιστήμονες. Η χορήγηση αντιφλεγμονωδών και στεροειδών φαρμάκων όπως η δεξαμεθαζόνη και η δικλοφαινάκη οδήγησε στο ίδιο αποτέλεσμα, αν και τα φάρμακα ήταν αρχικά αποτελεσματικά στον περιορισμό του άλγους βραχυπρόθεσμα.
Οι παρατηρήσεις της παρούσας μελέτης συμφωνούν με αυτές μία άλλης έρευνας με 500.000 εθελοντές από τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία είχε δείξει ότι η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του άλγους βραχυπρόθεσμα αυξάνει τον κίνδυνο χρονίου πόνου στα επόμενα 10 χρόνια, κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί με άλλα φάρμακα, όπως η ακεταμινοφαίνη και τα αντικαταθλιπτικά.
Απαραίτητο να Αναθεωρήσουμε τις Θεραπείες για το Οξύ Άλγος
«Από τις παρατηρήσεις μας είναι σαφές ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε σήμερα το οξύ άλγος. Είναι σημαντικό να εξερευνήσουμε νέες προσεγγίσεις οι οποίες δεν παρεμβαίνουν στη δράση της φλεγμονής», τονίζουν οι συγγραφείς.
«Η αντιμετώπιση του άλγους από τον οργανισμό είναι μία βιολογική διαδικασία. Στο μέλλον θα πρέπει να γίνουν κλινικές μελέτες οι οποίες θα εξετάσουν την αποτελεσματικότητα άλλων φαρμάκων στην αντιμετώπιση του πόνου», καταλήγει η μελέτη.