Ο υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καταγμάτων, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μεγάλης πληθυσμιακής μελέτης.
Αναλύοντας δεδομένα για σχεδόν 11.000 άτομα μέσης ηλικίας, οι επιστήμονες της μελέτης παρατήρησαν ότι ο υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός συνδέεται με 34% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων, συγκριτικά με μία ομάδα ελέγχου.
Αντιθέτως, οι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, όπως αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Network Open.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων, οι επιστήμονες έκαναν προσαρμογή για μία σειρά παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, η φυλή, το ιστορικό διάγνωσης διαβήτη, η εμμηνόπαυση, ο δείκτης μάζας σώματος και τα επίπεδα της βιταμίνης D.
Στο διάστημα των 20 ετών που εξέτασε η έρευνα παρατηρήθηκαν συνολικά 3.556 κατάγματα. Η συχνότητα των καταγμάτων ανά 10.000 χρόνια ασθενών ήταν:
- 7 για τους ασθενείς με υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό
- 8 για τους ασθενείς με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό
- 8 για τους ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα θυρεοειδών ορμονών
Τα συχνότερα κατάγματα ήταν αυτά του ισχίου (14.1%) και της σπονδυλικής στήλης (13.8%). Οι νοσηλείες για κατάγοντα ήταν επίσης πολύ συχνότερες σε αυτούς που είχαν επίπεδα TSH κάτω από 0.56 mIU/L.
«Οι ασθενείς με σχετικά χαμηλά επίπεδα TSH (0.1 mIU/L έως 0.56 mIU/L) αποτελούν πιθανώς ευπαθείς ομάδες για την εμφάνιση καταγμάτων και θα πρέπει να κάνουν συχνότερα εξετάσεις», αναφέρουν οι επιστήμονες της μελέτης.
«Οι παρατηρήσεις μας υποστηρίζουν επίσης τις παρούσες οδηγίες σύμφωνα με τις οποίες όλοι οι ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών με υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό (TSH <0.1mIU/L) θα πρέπει να λαμβάνουν αγωγή για την αντιμετώπιση της νόσου. Μάλιστα, οι γιατροί θα πρέπει ίσως να παρακολουθούν και τους ασθενείς με TSH από 0.1 mIU/L μέχρι 0.56 mIU/L, καθώς και αυτοί διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων», πρόσθεσαν.
Αν και προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο κλινικός υπερθυρεοειδισμός μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καταγμάτων, η παρούσα μελέτη δείχνει ότι το ίδιο ισχύει και για τον υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό.
Στην έρευνα εξετάστηκαν δεδομένα για 10.946 ενήλικες (ηλικίες 45-64) από τη μελέτη Atherosclerosis Risk in Communities.
Υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός θεωρήθηκαν τα επίπεδα της TSH κάτω από 0.56 mIU/L. Όλοι οι εθελοντές είχαν φυσιολογικά επίπεδα ελεύθερης θυροξίνης (0.85-1.4 ng/dL). Αυτοί που έπαιρναν φάρμακα για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού εξαιρέθηκαν από τη μελέτη.
«Είναι απαραίτητο να γίνουν και κλινικές δοκιμές οι οποίες θα εξετάσουν γιατί οι ασθενείς με υποκλινικό θυρεοειδισμό διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Οι μελέτες αυτές θα πρέπει να ασχοληθούν επίσης με τους μηχανισμούς της σύνδεσης ανάμεσα στις παραπάνω νόσους», καταλήγει η μελέτη.
Φωτογραφία: Victoria Akvarel