Οι γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν παχυσαρκία αν η μητέρα τους ήταν επίσης παχύσαρκη, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης παρατήρησης.
Εξετάζοντας σχεδόν 240 οικογένειες (μητέρα-πατέρας-παιδιά) από τη βάση Southampton Women’s Survey, ο δείκτης μάζας σώματος της μητέρας συνδέθηκε θετικά με το δείκτη μάζας σώματος της κόρης στις ηλικίες 6-7 ετών καθώς και στις ηλικίες 8-9 ετών.
Χαμηλότερης ισχύος σύνδεση παρατηρήθηκε και στην ηλικία των 4 ετών, όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της μελέτης στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
Επιπλέον, η ποσότητα του λιπώδους ιστού στις ηλικίες 8-9 ετών συνδέθηκε με την ποσότητα του λιπώδους ιστού της μητέρας του κάθε κοριτσιού. Η σύνδεση αυτή, σύμφωνα με τους συγγραφείς αρχίζει να γίνεται εμφανής από την ηλικία των 4 ετών.
«Η σύνδεση ανάμεσα στο ποσοστό λιπώδους μάζας της μητέρας και της κόρης διαφοροποιείται ελάχιστα από την ηλικία των 4 μέχρι την ηλικία των 8 ετών, γεγονός που δείχνει ότι η σύνδεση αυτή είναι εμφανής από νωρίς και πριν την τυπική περίοδο αύξησης του σωματικού λίπους η οποία συμβαίνει στις ηλικίες 5-7 ετών», εξήγησαν οι συγγραφείς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι από τις αναλύσεις που έκανε η επιστημονική ομάδα δεν παρατηρήθηκε καμία σύνδεση ανάμεσα στο ΔΜΣ του πατέρα και αυτόν της κόρης. Το ίδιο ισχύει και για το ΔΜΣ των αγοριών, ο οποίος δεν συνδέθηκε με το ΔΜΣ κανενός από τους δύο γονείς.
«Οι παρατηρήσεις της μελέτης μας δείχνουν ότι τα κορίτσια που έχουν παχύσαρκες μητέρες έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν παχυσαρκία. Σίγουρα θα πρέπει να γίνουν και νέες μελέτες για να εξερευνήσουμε καλύτερα την παραπάνω σύνδεση, ωστόσο από τις παρατηρήσεις μας φαίνεται ότι οι παρεμβάσεις για την πρόληψη της παχυσαρκίας θα πρέπει να ξεκινούν από πολύ μικρές ηλικίες, ιδιαίτερα στα κορίτσια που έχουν μητέρες με παχυσαρκία», εξήγησαν οι συγγραφείς.
«Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που μπορεί να εξηγήσουν τη σύνδεση που παρατηρήσαμε στη μελέτη μας, όπως για παράδειγμα τα κοινά γονίδια, καθώς και περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα η διατροφή και η άσκηση. Η ισχυρότερη σύνδεση ανάμεσα στο ΔΜΣ της μητέρας με το ΔΜΣ των παιδιών της, πιθανώς συνδέεται και με το περιβάλλον της μήτρας κατά την εγκυμοσύνη», καταλήγει η μελέτη.
Φωτογραφία: Brett Sayles