Αλγαισθητικός και Νευροπαθητικός Πόνος: Ομοιότητες και Διαφορές

Ο όρος αλγαισθητικός πόνος περιγράφει τον πόνο που εμφανίζεται μετά από ένα φυσικό τραυματισμό ή άλλες βλάβες στους ιστούς του οργανισμού. Παραδείγματα αλγαισθητικού πόνου είναι το άλγος από ένα τραυματισμό κατά την άθληση, από μία οδοντιατρική επέμβαση ή από μία αρθρίτιδα.

Ο αλγαισθητικός πόνος είναι η συχνότερη μορφή πόνου και εμφανίζεται μετά από ενεργοποίηση των αλγοϋποδοχέων, δηλαδή των ειδικών νευρικών απολήξεων που βρίσκονται στους διάφορους ιστούς.

Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε τις διαφορές ανάμεσα στον αλγαισθητικό και το νευροπαθητικό πόνο, καθώς και τα αίτια και τη θεραπεία για καθέναν από αυτούς.

Τι είναι ο Αλγαισθητικός Πόνος;

Ο αλγαισθητικός πόνος είναι συνήθως οξύς και εμφανίζεται ως απόκριση σε μία συγκεκριμένη κατάσταση. Συνήθως υποχωρεί σταδιακά, καθώς θεραπεύεται η πληγείσα περιοχή. Για παράδειγμα, ο αλγαισθητικός πόνος από ένα κάταγμα του αστραγάλου υποχωρεί μετά την αντιμετώπιση του κατάγματος.

Ο οργανισμός φέρει ειδικά νευρικά κύτταρα που λέγονται αλγοϋποδοχείς, τα οποία μπορούν να ανιχνεύσουν τα επώδυνα ερεθίσματα ή άλλους παράγοντες που προκαλούν βλάβες στον οργανισμό όπως οι υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, η πίεση, οι νυγμοί και τα χημικά. Τα προειδοποιητικά αυτά σήματα μεταφέρονται στη συνέχεια στον εγκέφαλο δια μέσου του νευρικού συστήματος, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αλγαισθητικού πόνου.

Ο παραπάνω μηχανισμός λειτουργεί πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μπορεί να αντιληφθεί ότι πρέπει, για παράδειγμα, να απομακρύνει τα χέρια του από το μάτι της κουζίνας ή να μην ρίχει το βάρος του πάνω σε ένα τραυματισμένο αστράγαλο.

Αρκετά εσωτερικά όργανα φέρουν επίσης αλγοϋποδοχείς, ωστόσο τα προειδοποιητικά σήματα που στέλνουν είναι δύσκολο να προσδιοριστούν και δεν γίνονται πάντοτε αντιληπτά συνειδητά.

Οι πληροφορίες που προσφέρει ο αλγαισθητικός πόνος βοηθούν τον οργανισμό να προστατευτεί από τα επιβλαβή γι’αυτόν ερεθίσματα.

Τι είναι ο Νευροπαθητικός Πόνος;

Ο νευροπαθητικός πόνος είναι ένας ιατρικός όρος που περιγράφει το άλγος που εμφανίζεται από την παθολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος ως αποτέλεσμα μίας νόσου ή ενός τραυματισμού.

Η κύρια διαφορά του από τον αλγαισθητικό πόνο είναι ότι δεν εμφανίζεται ως απόκριση σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα.

Ο νευροπαθητικός πόνος είναι γνωστός και ως νευρικός πόνος και είναι συνήθως χρόνιος.

Αρκετές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν νευροπαθητικό πόνο όπως για παράδειγμα:

Διάγνωση

Προκειμένου να χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία, ο γιατρός πρέπει να εξετάσει αν ο ασθενής υποφέρει από αλγαισθητικό ή νευροπαθητικό πόνο.

Η χρόνια ισχιαλγία αποτελεί ένα κοινό σύμπτωμα, ωστόσο στο 90% των περιστατικών ο γιατρός δεν μπορεί να διαπιστώσει κάποιο φυσικό αίτιο γι’αυτή. Συχνά, η δυσφορία που εμφανίζεται στη χρόνια ισχιαλγία αποδίδεται εν μέρει σε νευροπαθητικό πόνο.

Το ερωτηματολόγιο painDETECT αναπτύχθηκε με σκοπό να βοηθήσει τους γιατρούς να διαπιστώσουν την παρουσία αλγαισθητικού ή νευοπαθητικού πόνου στους ασθενείς με χρόνια ισχιαλγία.

Σήμερα, το ερωτηματολόγιο αυτό χρησιμοποιείται για τη διάγνωση του νευροπαθητικού πόνου σε μία σειρά άλλες παθήσεις, μεταξύ των οποίων και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Το ερωτηματολόγιο περιαμβάνει 9 ερωτήσεις. Οι 7 πρώτες ζητούν από τον ασθενή να βαθμολογήσει διάφορες αισθήσεις άλγους σε μία κλίμακα από το 0 έως το 5. Η 8η ερώτηση αφορά τη διάρκεια του πόνου (από -1 εώς +1), ενώ η τελευταία εξετάζει αν ο πόνος αντανακλά σε άλλα σημεία (από το 0 εώς το 2).

Όσο υψηλότερο είναι το σκορ στο συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο νευροπαθητικός πόνος που αντιμετωπίζει ο ασθενής.

Οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για συμπτώματα νευροπαθητικού πόνου, ιδιαίτερα στα κάτω άκρα. Η νευροπάθεια στα πόδια είναι ιδιαίτερα κοινή στους ασθενείς με διαβήτη και αποτελεί την κύρια αιτία ακρωτηριασμού.

Στους διαβητικούς, ο νευροπαθητικός πόνος ξεκινά συνήθως με μούδιασμα, αίσθημα αδυναμίας ή αίσθημα καύσου στα δάκτυλα των ποδιών. Ο πόνος συχνά επιδεινώνεται τη νύχτα και δεν επιτρέπει στον ασθενή να κοιμηθεί.

Εντόπιση του Άλγους

Ο αλγαισθητικός πόνος εμφανίζεται συνήθως στο μυοσκελετικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει τις αρθρώσεις, τους μύες, το δέρμα, τους τένοντες και τα οστά.

Τα εσωτερικά όργανα, όπως το έντερο, οι πνεύμονες και η καρδιά, μπορεί επίσης να παρουσιάσουν αλγαισθητικό πόνο.

Το 42.2-78.8% των ασθενών που έχουν κάνει ακρωτηριασμό σε κάποιο άκρο τους, θα αντιμετωπίσουν νευροπαθητικό πόνο στο άκρο αυτό.

Σχεδόν το 50% των διαβητικών ασθενών παρουσιάζουν διαβητική περιφερική νευροπάθεια, δηλαδή νευρικό άλγος που επηρεάζει τα πόδια και τα χέρια. Το πρώτο σημείο που επηρεάζεται είναι συνήθως τα δάκτυλα των ποδιών.

Οι διαβητικοί ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν επίσης νευροπάθεια και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως η πρόσθια επιφάνεια του μηρού, η περιοχή γύρω από τους οφθαλμούς και οι καρποί.

Αρκετοί ασθενείς με καρκίνο μπορεί να παρουσιάσουν νευροπαθητικό πόνο στη σπονδυλική στήλη, στα πόδια, στο θώρακα και στους ώμους, λέων νεοπλασμάτων που βρίσκονται στο νωτιαίο μυελό. Μπορεί επίσης να παρουσιάσουν νευροπαθητικό άλγος λόγω φαρμάκων ή χειρουργικών επεμβάσεων.

Στην περιοχή του ισχίου μπορεί να εμφανιστεί τόσο νευροπαθητικός όσο και αλγαισθητικός πόνος.

Συμπτώματα

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι είναι δυνατό σε έναν ασθενή να εμφανιστεί ταυτόχρονα νευροπαθητικός και αλγαισθητικός πόνος. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο είδη πόνου μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών και να τους βοηθήσει να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία.

Καθώς ο αλγαισθητικός πόνος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος ως απόκριση στη ζέστη ή τους τραυματισμούς, έχει αρκετά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Συνήθως είναι εντονότερος τη στιγμή του τραυματισμού, ωστόσο συχνά επιδεινώνεται μετά το πρωινό ξύπνημα ή με την άσκηση.

Η θεραπεία του αλγαισθητικού πόνου διαφέρει ανάλογα με το αίτιό του. Αντίθετα με το νευροπαθητικό πόνο, ο αλγαισθητικός πόνος ανταποκρίνεται συνήθως καλά στη θεραπεία με οπιοειδή, όπως η κωδεΐνη.

Οι ασθενείς με νευροπαθητικό πόνο αναφέρουν διάφορα συμπτώματα, όπως:

  • Οξύ, καυστικό ή διαξιφιστικό άλγος
  • Μυρμήγιασμα
  • Μούδιασμα
  • Ευαισθησία στο άγγιγμα
  • Αναισθησία στο κρύο ή τη ζέστη
  • Μυϊκή αδυναμία
  • Επιδείνωση του άλγους κατά τη νύχτα

Θεραπεία

Αντίστοιχα με τον αλγαισθητικό πόνο, ένα από τα πρώτα και πλέον σημαντικά βήματα στην αντιμετώπιση του νευροπαθητικού πόνου είναι η αντιμετώπιση της υποκειμένης νόσου.

Οι ασθενείς με διαβητική νευροπάθεια πρέπει να συνεργαστούν με τον γιατρό τους για να βρουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει επίσης άλλα φάρμακα για την αντιμετώπιση του άλγους και των βλαβών που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη νόσο.

Οι ασθενείς με νευροπαθητικό πόνο που αποδίδεται σε καρκίνο, λαμβάνουν συνήθως αντισπασμωδικά, τοπικά αναισθητικά ή αντικαταθλιπτικά για την αντιμετώπισή του. Η θεραπεία μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το αίτιο του άλγους.

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα