Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν καταγραφεί περίπου 100 σοβαρά περιστατικά ηπατίτιδας σε παιδιά, με τους γιατρούς να μην γνωρίζουν ακόμα τα αίτια του παραπάνω φαινομένου.
Αν και γνωρίζουμε σήμερα ότι αρκετοί ιοί μπορεί να προκαλέσουν ηπατίτιδα, δηλαδή φλεγμονή του ήπατος, συνήθως τα παιδιά που νοσούν από τους ιούς αυτούς δεν εμφανίζουν την παραπάνω επιπλοκή. Προς το παρόν κανένα από τα παιδιά που διαγνώστηκαν με ηπατίτιδα δεν έχει καταλήξει, ωστόσο 7 παιδιά χρειάστηκαν μεταμόσχευση ήπατος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO).
Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία αυτή τη στιγμή, η αύξηση στα περιστατικά ηπατίτιδας αποδίδεται στους αδενοϊούς, μία οικογένεια ιών που προκαλούν συνήθως συμπτώματα κοινού κρυολογήματος. Περίπου το 50% των παιδιών με σοβαρά συμπτώματα ηπατίτιδας είχαν θετικές εξετάσεις για τον παραπάνω ιό στην Ευρώπη, ενώ στην Αμερική το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 100%.
Σύμφωνα με τους γιατρούς της Μεγάλης Βρετανίας που παρακολουθούν τα παιδιά, η κατακόρυφη αύξηση στον αριθμό των περιστατικών είναι σίγουρα ανησυχητική, ωστόσο είναι θετικό ότι τα περισσότερα παιδιά αναρρώνουν χωρίς να λάβουν κάποια θεραπεία.
Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες του WHO υποστήριξαν ότι η κατάσταση αυτή είναι σοβαρή και θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την πορεία της με προσοχή. Αυτή τη στιγμή, τα συχνότερα αίτια της ηπατίτιδας έχουν ήδη αποκλειστεί.
Τα πρώτα περιστατικά ηπατίτιδας ανιχνεύθηκαν στις 31 Μαρτίου στη Σκωτία όπου αναφέρθηκε ότι αρκετά παιδιά ηλικίας 3-5 ετών νοσηλεύτηκαν με σοβαρά συμπτώματα της νόσου. Τυπικά, κάθε χρόνο καταγράφονται λιγότερα από 4 σοβαρά περιστατικά ηπατίτιδας σε παιδιά στη Σκωτία. Ωστόσο, το Μάρτιο και τον Απρίλιο είχαμε συνολικά 13 περιστατικά, γεγονός που ανησύχησε τους γιατρούς.
Στην Αγγλία, αντίστοιχα, καταγράφηκαν 40 σοβαρά περιστατικά ηπατίτιδας αγνώστου αιτιολογίας σε παιδιά, ενώ στα προηγούμενα έτη παρατηρούνται συνήθως λιγότερα από 8 περιστατικά στο ίδιο διάστημα. Σύμφωνα με δεδομένα που δημοσίευσαν υγειονομικοί φορείς της χώρας, τα περιστατικά αυτά αφορούν κυρίως παιδιά ηλικίας 2-5 ετών. Τα συχνότερα συμπτώματα στα παιδιά είναι ο βήχας και ο ίκτερος.
Εξερευνώντας τα αίτια για την αύξηση των περιστατικών ηπατίτιδας, οι επιστήμονες αρχικά απέκλεισαν το ενδεχόμενο κάποιας δηλητηρίασης από τρόφιμα, αναψυκτικά ή παιχνίδια. Κατά συνέπεια, κατέληξαν ότι πιθανώς ενοχοποιείται κάποιος ιός, ωστόσο κανένα από τα παιδιά δεν είχε θετικές εξετάσεις για τους ιούς της ηπατίτιδας A, B, C ή E, οι οποίοι ενοχοποιούνται συχνότερα για συμπτώματα ηπατίτιδας σε αυτές τις ηλικίες.
Ένας μικρός αριθμός παιδιών είχε θετικές εξετάσεις για τον SARS-CoV-2 λίγο πριν ή κατά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο. Κανένα από τα παιδιά δεν είχε εμβολιαστεί για την COVID-19.
Προς έκπληξή τους, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι πάνω από το 50% των παιδιών είχε θετικές εξετάσεις για αδενοϊούς, μία κοινή οικογένεια ιών που μεταδίδονται με τα σταγονίδια της αναπνοής. Η λοίμωξη με αδενοϊούς προκαλεί συνήθως συμπτώματα όπως έμετο, διάρροια, επιπεφυκίτιδα ή συμπτώματα κοινού κρυολογήματος, ενώ σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν και συμπτώματα ηπατίτιδας.
«Η επικρατέστερη θεωρία αυτή τη στιγμή είναι ότι τα περιστατικά αποδίδονται σε κάποιο νέο στέλεχος ενός αδενοϊού ή ένα από τα ήδη γνωστά στελέχη το οποίο μολύνει παιδιά χωρίς ιστορικό λοίμωξης από άλλους αδενοϊούς», αναφέρουν γιατροί από τη Σκωτία.
Η κοινωνική αποστασιοποίηση κατά τη διάρκεια των lockdown δεν επέτρεψε στα παιδιά νεαρής ηλικίας να έρθουν σε επαφή με άλλα παιδιά, γεγονός που περιόρισε σε μεγάλο βαθμό την έκθεσή τους σε παθογόνα, μεταξύ των οποίων και οι αδενοϊοί. Με τον τερματισμό των lockdown για την COVID-19, παρατηρήθηκε κατακόρυφη αύξηση στα περιστατικά λοιμώξεων της παιδικής ηλικίας, όπως αναφέρουν παιδίατροι από τη Μεγάλη Βρετανία.
Αυτή τη στιγμή εξετάζονται και άλλες θεωρίες, όπως για παράδειγμα το ενδεχόμενο η COVID-19 να αποδυνάμωσε το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών με αποτέλεσμα να γίνονται πιο ευάλωτα σε άλλες λοιμώξεις. Ο WHO δεν αποκλείει επίσης το ενδεχόμενο να ενοχοποιείται μία άλλη, μέχρι σήμερα άγνωστη τοξίνη.
Άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν, ωστόσο, ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν όλα τα περιστατικά συνδέονται με τον ίδιο αιτιολογικό παράγοντα, επομένως θα πρέπει να εξερευνήσουμε αρκετούς διαφορετικούς μηχανισμούς.