4 Απλές Οδηγίες για την Ελαχιστοποίηση των Κινδύνων της Αναισθησίας

Η ενημέρωσή μας από τον γιατρό ότι χρειάζεται να κάνουμε μία επέμβαση που απαιτεί αναισθησία προκαλεί ανησυχία στους περισσότερους από εμάς. Εκτός από την ανησυχία για την ίδια την επέμβαση, αρκετοί άνθρωποι νιώθουν αβεβαιότητα σχετικά με τον τρόπο που θα αντιδράσουν στην αναισθησία, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Η ηλικία προκαλεί ορισμένες αλλαγές στον οργανισμό μας. Η αναισθησία, αν και συνοδεύεται από ορισμένους κινδύνους, είναι λιγότερο επικίνδυνη από τις υποκείμενες νόσους, την ίδια την επέμβαση ή την ανάρρωση μετά από αυτή.

Είδη Αναισθησίας

Υπάρχουν συνολικά 4 διαφορετικά είδη αναισθησίας.

Τοπική Αναισθησία

Προκαλεί αναισθησία σε μία μικρή περιοχή του οργανισμού, όπως για παράδειγμα σε ένα δάκτυλο, αποκλείοντας τα ερεθίσματα του άλγους στην πηγή τους. Η τοπική αναισθησία χορηγείται συνήθως ενέσιμα και χρησιμοποιείται για μικρές επεμβάσεις, όπως η αφαίρεση ενός καρκίνο του δέρματος.

Περιοχική Αναισθησία

Προκαλεί αναισθησία σε ένα μεγαλύτερο μέρος του οργανισμού, όπως για παράδειγμα σε όλο το άνω ή το κάτω άκρο. Χορηγείται ενέσιμα ή με καθετήρα σε διάφορα νεύρα, αποκλείοντας τη μετάδοση των σημάτων του πόνου στον εγκέφαλο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο ασθενής είναι ξύπνιος ή σε καταστολή. Η περιοχική αναισθησία χορηγείται συνήθως για χειρουργικές επεμβάσεις της κοιλιακής χώρας ή για την καισαρική τομή.

Monitored Anesthesia ή Ενδοφλέβια (IV) Καταστολή

Η αναισθησία αυτού του τύπου επάγει μία κατάσταση χαλάρωσης και απουσίας άλγους. Τα φάρμακα χορηγούνται ενδοφλεβίως και προκαλούν υπνηλία. Η μορφή αυτή της αναισθησίας χορηγείται συνήθως για τις κολονοσκοπήσεις.

Γενική Αναισθησία

Αποκλείει προσωρινά την ικανότητα του εγκεφάλου να αντιλαμβάνεται το άλγος και προκαλεί απώλεια συνείδησης. Ο ασθενής λαμβάνει ένα συνδυασμό φαρμάκων ενδοφλεβίως ή εισπνεόμενα και ο γιατρός παρακολουθεί συνεχώς τα ζωτικά σημεία κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Κίνδυνοι της Αναισθησίας

Η αναισθησία θεωρείται γενικά αρκετά ασφαλής. Η τοπική αναισθησία είναι αυτή με τους λιγότερους κινδύνους, ωστόσο μπορεί να παρουσιαστεί άλγος και κνησμός στο σημείο της έγχυσης.

Τα υπόλοιπα είδη αναισθησίας έχουν περισσότερους κινδύνους. Αυτό συμβαίνει γιατί η ευαισθησία στα φάρμακα της αναισθησίας αυξάνεται με την ηλικία, καθώς ο οργανισμός χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διασπάσει τα φάρμακα.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της περιοχικής, της monitored και της γενικής αναισθησίας μπορεί να περιλαμβάνουν αίσθημα μέθης, κεφαλαλγία και ναυτία. Σε έναν ηλικιωμένο, οι παραπάνω ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να έχουν διάρκεια μερικών ωρών.

Τα παραπάνω 3 είδη αναισθησίας στους ηλικιωμένους έχουν συνδεθεί επίσης με αποπροσανατολισμό (παραλήρημα) και διαταραχές της σκέψης που μπορεί να παραμείνουν για ημέρες ή ακόμα και μήνες. Ωστόσο, τα παραπάνω προβλήματα δεν προκαλούνται από την αναισθησία. Ουσιαστικά, η αναισθησία αναδεικνύει ένα προϋπάρχον πρόβλημα που βρίσκεται στα πρώιμα στάδια. Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι ότι τα παραπάνω συμπτώματα αποδίδονται σε άλλα αίτια τα οποία εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ή μετά την επέμβαση, όπως για παράδειγμα ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ιδιαίτερα για το παραλήρημα, δεν γνωρίζουμε αρκετά σήμερα και υπάρχουν αρκετές έρευνες που εξετάζουν τα αίτιά του.

Οι ασθενείς που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο παραληρήματος μετά από μία αναισθησία είναι αυτοί που είχαν διαταραχές της μνήμης και της σκέψης πριν την επέμβαση, αυτοί που δυσκολεύονται να επανέλθουν από την αναισθησία και αυτοί που έχουν ιστορικό πνευμονικών παθήσεων ή λοιμώξεων μετά το χειρουργείο.

Προλαμβάνοντας τους Κινδύνους

Ιδανικά, ο ασθενής και ο γιατρός πρέπει να προετοιμαστούν κατάλληλα για τους κινδύνους της αναισθησίας πριν την επέμβαση.

Αν παρουσιάσατε ναυτία μετά από ένα χειρουργείο στο παρελθόν, ενημερώστε τον αναισθησιολόγο σας. Αν και υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που μπορεί να σας χορηγήσει για την πρόληψη του παραπάνω προβλήματος, δεν είναι βέβαιο ότι θα αποφευχθεί η ναυτία.

Σε αρκετούς ασθενείς πρέπει να γίνει επίσης εκτίμηση για τον κίνδυνο παραληρήματος πριν τη χειρουργική επέμβαση. Η εκτίμηση αυτή περιλαμβάνει απλές εξετάσεις για την εγκεφαλική λειτουργία.

Αν διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο παραληρήματος μετά την αναισθησία, ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:

  • Ρωτήστε τον γιατρό αν η επέμβαση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία αντί για άλλα είδη αναισθησίας.
  • Ζητήστε να εφαρμοστούν οι κατάλληλες προσεγγίσεις για την πρόληψη του παραληρήματος εκ των προτέρων, όπως για παράδειγμα χορήγηση των καταλλήλων φαρμάκων και ειδική αποθεραπεία μετά το χειρουργείο, όπου μία ειδικά εκπαιδευμένη νοσοκόμα θα διασφαλίσει την ανάρρωσή σας.
  • Βεβαιωθείτε ότι κάποιος φίλος ή συγγενής βρίσκεται μαζί σας μετά το χειρουργείο και παρατηρεί τις αλλαγές στη σκέψη σας. Το άτομο αυτό πρέπει να παραμείνει στο δωμάτιό σας για αρκετό χρόνο μετά το χειρουργείο και να σας μιλά. Η επικοινωνία παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του παραληρήματος.
  • Τέλος, ρωτήστε τον γιατρό σας αν οι κίνδυνοι της αναισθησίας υπερβαίνουν τα οφέλη της επέμβασης. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να έχετε μία ειλικρινή συζήτηση με τον γιατρό σας σχετικά με τους στόχους της θεραπείας και πως η επέμβαση μπορεί να βοηθήσει στην επίτευξή τους.

Βιβλιογραφία: Harvard Health

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα