Νέα ανοσοθεραπεία για τον καρκίνο του μαστού

Μία νέα μορφή ανοσοθεραπείας η οποία αναπτύχθηκε από ερευνητές στο National Cancer Institute (NCI) των ΗΠΑ, οδήγησε σε ολική ύφεση του καρκίνου του μαστού σε μία ασθενή που δεν ανταποκρίθηκε σε καμία άλλη θεραπευτική αγωγή. Η ασθενής αυτή έλαβε τη θεραπεία σε μία κλινική δοκιμή, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Steven A. Rosenberg. Τα ευρήματά της δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine.

«Αναπτύξαμε μία μέθοδο υψηλής ακρίβειας η οποία μπορεί να ανιχνεύσει τις μεταλλάξεις ενός νεοπλάσματος που αναγνωρίζονται από το ανοσοποιητικό σύστημα», είπε ο Dr. Rosenberg. «Η έρευνα είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο. Η προσέγγισή μας ωστόσο στη νέα αυτή ανοσοθεραπεία αφορά τις μεταλλάξεις και όχι το είδος του καρκίνου, επομένως μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αρκετά είδη καρκίνου».

Η νέα αυτή ανοσοθεραπεία είναι μία τροποποιημένη μορφή της “adoptive cell transfer” ή ACT. Η ACT έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στο παρελθόν για τη θεραπεία του μελανώματος, μίας μορφής καρκίνου με μεγάλο αριθμό σωματικών ή επίκτητων μεταλλάξεων. Η θεραπεία αυτή δεν ήταν, ωστόσο, το ίδιο αποτελεσματική σε ορισμένες κοινές μορφές καρκίνων του επιθηλίου, οι οποίοι παρουσιάζουν μικρότερο αριθμό μεταλλάξεων, όπως ο καρκίνος του στομάχου, του οισοφάγου, των ωοθηκών και του μαστού.

Σε μία συνεχιζόμενη κλινική δοκιμή δεύτερης φάσης, οι ερευνητές αναπτύσσουν μία μορφή ACT η οποία χρησιμοποιεί TIL λεμφοκύτταρα που στοχεύουν ειδικά τις μεταλλάξεις των καρκινικών κυττάρων, για να διαπιστώσουν αν μπορούν έτσι να αντιμετωπίσουν τα νεοπλάσματα στους ασθενείς με τους κοινούς αυτούς επιθηλιακούς καρκίνους. Όπως και στις υπόλοιπες ACT, τα επιλεγμένα αυτά TIL λεμφοκύτταρα παράγονται στο εργαστήριο και στη συνέχεια εισάγονται στον ασθενή με σκοπό να ενισχυθεί η ανοσιακή απόκριση για το νεόπλασμα αυτό.

Μία ασθενής με μεταστατικό καρκίνο του μαστού προσήλθε στην κλινική δοκιμή έχοντας ήδη λάβει αρκετές θεραπείες, μεταξύ των οποίων χημειοθεραπείες αλλά και ορμονικές θεραπείες, χωρίς ωστόσο ο καρκίνος της να υποχωρήσει. Για τη συγκεκριμένη ασθενή, οι ερευνητές ανέλυσαν τις αλληλουχίες του DNA και του RNA ενός από τα νεοπλάσματά της, τις οποίες συνέκριναν με αντίστοιχες φυσιολογικών ιστών. Ταυτοποίησαν, έτσι, 62 διαφορετικές μεταλλάξεις στα νεοπλασματικά κύτταρα.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν διαφορετικά TIL της ασθενούς για να διαπιστώσουν ποια από αυτά αναγνωρίζουν μία ή περισσότερες μεταλλαγμένες πρωτεΐνες. Τα TIL αναγνώρισαν τέσσερις από τις μεταλλαγμένες πρωτεΐνες και στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκαν και επανεισήχθησαν στην ασθενή. Στην τελευταία χορηγήθηκε επίσης πεμπρολιζουμάμπη, ένας αναστολέας σημείων ελέγχου με σκοπό να προληφθεί η απενεργοποίηση των Τ λεμφοκυττάρων από παράγοντες στο μικροπεριβάλλον του νεοπλάσματος. Μετά τη θεραπεία, το σύνολο των νεοπλασμάτων της ασθενούς εξαφανίστηκαν και δεν έχουν επανεμφανιστεί 22 μήνες αργότερα.

Το παραπάνω περιστατικό είναι ενδεικτικό της αποτελεσματικότητας που έχει η ανοσοθεραπεία στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Αν, μάλιστα, αντίστοιχα αποτελέσματα παρατηρηθούν σε μεγάλες έρευνες, η θεραπεία αυτή ενδεχομένως να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα μεγαλύτερο εύρος καρκίνων.

Οι ερευνητές παρατήρησαν στην ίδια κλινική δοκιμή, αντίστοιχα αποτελέσματα σε ασθενείς με άλλα είδη επιθηλιακών καρκίνων, όπως ο καρκίνος του ήπατος και ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Ο Dr. Rosenberg εξήγησε ότι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας σε ασθενείς με επιθηλιακούς όγκους έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς στο παρελθόν η ACT δεν είχε ικανοποιητική αποτελεσματικότητα στα νεοπλάσματα αυτά.

Το σημαντικό κομμάτι της παρούσας μελέτης είναι ότι η μορφή αυτή της ανοσοθεραπείας δεν είναι ειδική για ένα είδος καρκίνου, καθώς στοχεύει τις μεταλλάξεις. «Είναι ειρωνικό ότι οι ίδιες μεταλλάξεις που προκαλούν τον καρκίνο, μπορεί να αποδειχθούν ο ιδανικός στόχος για τη θεραπεία του», κατέληξαν οι ερευνητές.

Βιβλιογραφία: NIH

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα